Voorjaar

De zon tegen de zorgen.

Dat de zon schijnt, helpt enorm. Steeds maar dat donkere nieuws over die doodenge oorlog… Licht in de lucht, geeft wat compensatie. Ik maak me, net als heel erg veel mensen, giga veel zorgen om wat er allemaal gebeurt daar. Het nieuws lezen is het versterken van die zorgen. Dus ik lees het met mate, maar wil wel op de hoogte blijven.

Over mijn lastige lijf ben ik ook wel bezorgd. Het baarmoederkanker-onderzoek in het ziekenhuis, heeft nog niet de opluchting gebracht die Dejan en ik hoopten te krijgen. Naast de 2e inwendige echo, is er ook een biopt afgenomen en dat moet op kweek voordat er iets bekend is. Officieel krijg ik 15 maart de uitslag (is dat biopt kwaadaardig of niet) maar ik hoop het stiekem al iets eerder te kunnen ontdekken in mijn online dossier.

Er is dus voor nu nog geen afronding mogelijk en dat geeft wel wat meer momenten van ongerustheid. Het is gewoon teveel, de rek is eruit, ik snak naar gewoon eens 3 jaar rust in m’n lijf en geen gedoe. En ik ben ook gewoon bang voor kanker. Soms wordt de bezorgdheid even angst, en soms gaat die angst met me aan de haal. Maar ik land wel steeds weer rustig op m’n voeten, dat voelt goed.

En ja, we leven allemaal in een taaie tijd. Corona net een beetje naar de achtergrond en nu oorlog om de hoek.

Juist nu is de zon zo fijn. Het voorjaar opsnuiven buiten, is fijn. Een koffietje op ons dakterras (een godsgeschenk, die plek!) is ook fijn. En genieten van het park, even naar ‘t bos, de vennen, de stad: allemaal lekkere afleiding. Samen in ons holletje even gewoon zorgen voor onszelf en elkaar, en ook vaak buiten zijn.
Soms even samenzijn met dierbare mensen, dat ook. Sandro uit Kroatië -al heel erg lang een goede vriend van Dejan-, komt komende dagen deze kant op om even bij ons te logeren. We hebben hem vaker een paar dagen als gast gehad en dat is fijn. Voor Dejan en hem, zodat ze elkaar weer even zien. En ook voor ons samen. Er is een een warme klik tussen ons drieën ook, het zijn leuke dagen altijd. Hij logeerde bij ons in Amersfoort en in Dieren maar onze Nijmeegse boomhut heeft ie nog niet live gezien.

Vandaag zijn we naar de vennetjes gegaan om lekker even te struinen daar. De vroege voorjaars vennen: ze zijn zo mooi! Ik kan je een tripje die kant op echt aanraden.

Terwijl de wereld in brand staat door van alles, komt de zon steeds hoger in de hemel te staan, lopen boomknoppen voorzichtig uit, worden vogelconcertjes langer en luider en krijgt het gras weer z’n frisse groen. En ik probeer me daar nu maar even extra mee op te laden. Want kopzorgen zijn heel vermoeiend.

Ik wens iedereen zoveel mogelijk rust, met alles dat er op je afkomt in het nieuws enzo.
En ik meld me weer als ik er aan toe ben. Misschien is dat over 2 dagen al met iets simpels en kleins, misschien is het over 2 weken, I don’t know. Ik ga even alle druk van de ketel halen, zo is ook het klemmende en liefdevolle advies van m’n husband. En dat advies neem ik ter harte want het klopt gewoon.

Hieronder kun je meegenieten van nog meer vennen-schoonheid.

Fijn voorjaarsweekend gewenst nog voor nu, en tot een ander (het goeie) moment. 

Kiki