Het is winter en voorjaar tegelijk, met buiten poedersuikerochtenden en binnen bloembolletjes en magnoliatakken.
Zo’n wintertafereel buiten heeft een soort verstilling. Alles bevroren, letterlijk en figuurlijk. Dat doet sneeuw ook. Het maakt de wereld stiller, het geluid wordt gedempt en er hangt iets vredigs in de lucht.
Hopelijk zet Koning Winter zijn speldenprikjes door en krijgen we toch een toefje serieus winterweer. We zullen zien, ik durf er niet op te hopen en heb er een hard hoofd in. Maar ons poedersuikerterras en de wit bestrooide bomen waren een sprookje om in wakker te worden! Die hebben we dus maar mooi in the pocket.
Foto bovenaan: onze schaal met hyacint bolletjes. Vond het net een schilderijtje en heb de foto dus een snufje van dat effect gegeven. Daardoor wordt ie technisch minder maar ‘sferisch’ juist beter.
Hieronder winterfoto’s van afgelopen zaterdag, en daaronder een foto van de magnoliatak waarvan de dichte knoppen mooi zijn, maar de mossige takken misschien nog wel mooier.
Zometeen een keukenblogje (o.a.), voor nu: ciao tot gauw.
Kiki