Zo, wij duiken de kerst weer in.
Vanavond is het Servische kerstavond. Dejan gaat heerlijke hapjes maken, alles Servisch.
En voor morgen, kerstdag (altijd 1 dag, niet 2) koken we samen een Servisch kerstmaal.
We zetten weer mooie muziek op en steken veel kaarsjes aan. Buurman Andre schuift gezellig aan.
Ook gaan we vanavond een Servische mis kijken op you tube of tv. We zijn ooit in twee kerken (Utrecht en Ede) geweest om een Servische kerstavondmis mee te maken. Niet zozeer omdat we gelovig zijn, dat zijn wij niet, maar wel omdat het een mooie rijke traditie is en zo’n dienst heel speciaal is om mee te maken. Alleen al het feit dat er buiten bij de kerk -die de Servisch orthodoxe kerk dan voor een avond leent van een Nederlands kerkgenootschap- eikentakken worden verbrand in een groot vuur. En dat na de dienst in de pastorie een buffet van hapjes is, allemaal gemaakt en meegebracht door bezoekers van de dienst.
Er is saamhorigheid, veel meer dan ik heb ervaren bij Nederlandse nachtmissen. Ook vond ik de Servische begrafenis van mijn schoonmoeder informeler, rijker en troostrijker dan de meeste begrafenissen in Nederland, alhoewel die van mijn vader dan weer wel heel warm was, en ‘lief’.
Anyway. Servische kerst dus vanavond en morgen.
Een witte kerst kunnen we wel vergeten, ik was er al bang voor toen ik sneeuwvoorspellingen zag. De omstandigheden zijn te twijfelachtig, de brongebieden niet koud genoeg las ik. Elk jaar lijkt de kans op echt winterweer kleiner te worden door de klimaatverandering. Confronterend. Wie weet gebeurt er nog een wit wondertje en dan zijn wij er als de kippetjes bij, ook als dat vannacht is. Maar we gaan ervan uit dat het bij regen of natte sneeuw blijft. Laten we hopen dat er verderop in de winter nog iets moois ontstaat…?
Wil je weten hoe het er met de Servische kerst (in het algemeen, vroeger in Dejan z’n familie en nu bij ons) zo ongeveer aan toegaat? Lees het in Dejan’s blogbericht van vorig jaar.
Boekjewerk en keukenwerk
Vandaag overdag werk ik nog flink door aan winterboekje. Van Rob de eventmanager van Attent begrepen we dat het in de zorginstelling momenteel worstelen is met corona. Ze wisten de problemen in de eerste golf nog redelijk goed buiten de deur te houden maar nu gaat het toch minder goed. Rot om te horen. Hij gaf aan dat dit 2e troostboekje nu dan ook extra welkom is, dus wij werken met nog meer liefde verder. Het wordt een warm, cosy boekje.
We zijn al een heel eind, de tekst is dit weekend helemaal klaar, dan is het alleen nog even wachten op weer een slotwoord van de directie en een voorwoord van Rob en dan kan de tekst voor correctie weg, en kunnen wij met de vormgeving aan de slag.
Verder gaan we vrijdag beginnen met klussen in de keuken. Naast de koelkast komt een werkblad en aan de muur een aantal planken. We hadden in het begin wel wat extra werkruimte geïmproviseerd met een keukentrolley die op zich een prima ‘snij hoek’ is, maar in de weg staat van het looppad. De nieuwe werkhoek komt in een nis in de keuken, da’s veel beter. We verheugen ons op meer werk- en opbergruimte en ook op het feit dat daarmee de loopruimte weer royaler wordt en wij niet allerlei choreografieën hoeven uit te voeren als we samen koken. Dat geeft trouwens vaak hilarische toestanden, we hebben er dikke lol om. Maar het begint nu ook wel te irriteren.
Het is helemaal geen kleine keuken eigenlijk, maar wij hebben met onze tijdelijke oplossing de keuken wel kleiner gemaakt. Tijd dus voor het betere werk.
Boekjewerk, keukenwerk, kerst. Helaas pindakaas kunnen wij niet koekeloeren naar de live uitzending van de eerste vaccinaties vandaag, hè wat jammer nou! Erg fijn hoor, dat het hier nu eindelijk begint -en ook wij kijken uit naar die prik- maar om er nou naar te gaan zitten turen op tv: nee, dank u. Ik hoop dat alles goed verloopt en dat het allemaal sneller zal gaan komende tijd dan nu in de planning zit. Het is fijn dat er vaccins zijn, dat hoe dan ook.
Komende dagen even geen blogje Boslust, ik meld mij weer na het weekend, hou een mini blogpauze en duik onze feest (+ werk + klus) bubbel in. Maar niet voordat ik nog een heel mooi lichtpunt heb geplaatst.
Lichtpuntje
✨ Jaap Korteweg van De Vegetarische Slager heeft een pracht droom, die hij probeert te verwezenlijken: zuivel maken uit gras. Zonder koe. Doel is dat t.z.t. ook voor melk en kaas geen dierenleed meer plaatsvindt. Deze dromer is ook een doener en daardoor maakte hij van De Vegetarische Slager een joekel van een succes. Wij zijn absoluut fan van De Vegetarische Slager, kopen veel producten van dat merk en we worden giga blij van de nieuwste droom van Jaap. Lees er hier meer over en laat je hoopvol stemmen. En ja, voor een merk als dit maak ik bewust en graag WEL reclame, omdat het een betere wereld voor ogen heeft, vooral (maar niet alleen!) voor de dieren.
Vanuit Nijmegen: heb ‘t goed. En als je deze dagen al gevaccineerd wordt, net als stoere Sanna van de ouderenzorg dan wens ik je heel veel succes!
Tot maandag.
Kiki
