Nieuw in huis: een koffiemok, opschuimmachine, keukengerei, deurmat, kerstspul en een astmapuffer.
Over de nieuwe koffiebeker eerst.
Ik kocht ‘m omdat het latte macchiato glas waaruit ik drink een smal oortje heeft, en mijn reumaklauwtjes kunnen daar niet zo goed mee overweg. Mijn pink is vergroeid en heeft geen gripfunctie meer, ik moet een beker dus met de andere vingers pakken. Een te smal oor geeft teveel gewicht voor te weinig vingers, een te breed oor maakt weer dat de vingers teveel kracht moeten zetten om niet weg te glijden. Deze beker heeft een ‘perfect oor’, ha! En ja, dat ie er fijn uitziet en je koffie meteen een cosy bakkie wordt om te zien, is mooi meegenomen. Bovendien drinkt ie erg fijn, ook niet verkeerd.
Waar je al niet blij mee kan zijn… Dat noem ik ziektewinst.
Deurmatpret
We moesten nog een mat voor de deur. En de hal is zo degelijk saai… Wel heel goed verzorgd, schoon, warm, neutraal enzo. Dat is fijn. Maar daardoor ook erg ‘klinisch’. We wilden iets om onze entree een beetje vrolijker te maken, zonder dat je spullen in de hal gaat zetten die andere bewoners in de weg staan (we hebben 4 appartementen op onze verdieping). Dus we hingen in het begin al een hertenkop naast onze ingang, plus een grappig briefje op de deur. En nu ligt er een guitige mat. We hopen dat bezoek met een een -al was ‘t maar bescheiden- grijns bij ons aanbelt. Het stapt in elk geval vrolijk binnen, vinden we zelf.
Onze Freek Frummel heeft de mat trouwens ook goedgekeurd. After all: ook hij moet er minimaal 8 keer daags overheen (want minimaal 4 keer daags naar buiten met de puberpup).
Puffer de puf
De astmapuffer is een minder grappig gevalletje, ik schrok een beetje van het feit dat het op basis van corticosteroïden is (prednison dus). Daar heb ik geen prettige ervaringen mee in mijn reumacarriere. Plus: ik had verwacht dat ik van de huisarts iets lichters zou krijgen voor af en toe, alleen voor als het nodig is. Maar ze koos voor deze, die ik elke dag twee keer moet gebruiken. Heb ik dan een officieel astmaprobleempje, denk ik dan. Beetje naïef van mij wellicht.
Maar na 1 keer gebruik te hebben gemaakt van de pufferd, sliep ik meteen al veel beter moet ik bekennen. He ja, lekker licht ademhalen! Zo voelde het. Wel ga ik ‘m om de dag gebruiken en maar een keer daags, even kijken wat dat doet. Met mijn gekke bijwerkingen-geschiedenis, pak ik alles dat uit de farmaceutische hoek komt, subtiel aan.
We’ll see…
Schitterend schuim!
We hebben ook een nieuw melkopschuimmachientje.
Was dit trouwens een echt woord, dan had ‘t scrabble technisch lekker gescoord (en. dat. rijmt.).
Man, man, man, wat is dat ding een feest! Gewoon hetzelfde gevalletje als de oude -die beviel namelijk prima, dank u- maar dan nu een nieuwe die soepel loopt. Waar je niet op hoeft te slaan om ‘m van een luid gebrom af te helpen en die niet middenin het opkloppen ineens met veel kabaal vastdraait. Bovenal: de nieuwerd maakt weer onvervalst lekker romig schuim dat er ook nog eens mooi uitziet. Alsof je een bakkie met slagroom slurpt. En het kleurtje van de opschuimer is ook lekker.
Ik vond het blog-waardig nieuws, ha!
▲ Linksboven het astma puffertje, hieronder het veel gezelliger melkopschuimapparaat. Zie je die druppel in de koffie, die omhoog schiet? Lucky timing…
Keukenkerstspul
Naast een nieuwe beker, pufferd, opschuimer en deurmat moesten er ook een nieuwe spatel, kookwekker en grijptang komen voor bij het koken. We hebben alle wensen even opgespaard zodat we het in een keer konden bestellen en in een keer konden laten bezorgen. En dan ben je dus de benodigdheden aan het bestellen, en kom je ineens de kerstprullaria tegen…
Ik ben zwak als het om Kerstmis gaat. Dan verlies ik per direct elke vorm van stijl en goede smaak, ha! Met kerst is alles mooi, oh oh… Dus deed ik een paar kersterige rommeltjes erbij in de bestelling. Meneer Boslust is er gelukkig niet van geschrokken. Sterker nog, hij vindt ze allemaal leuk. En ikzelf uiteraard ook, vooral de notenkrakersoldaatjes. Maar die zijn een verhaal apart, daarom maak ik over de soldaatjes een apart blogbericht.
Voor nu wens ik een ieder veel vrijdag-genoegen. Weekend in aantocht, dat moet toch goed voelen of niet?!
Vanuit Nijmegen: ciao, tot gauw.
Kiki
