Mistige morgens, sprookjes-paddenstoelen, goudconfetti in de bomen en de dagen worden korter. Het is helemaal herfst!
Of we nou nog een lekkere snuf nazomer getrakteerd krijgen of niet; de herfst is begonnen en dat is aan van alles te merken, te zien, te ruiken en zelfs te proeven. De kastanjes zijn bijvoorbeeld weer zalig. Gisteren belde buuf Tineke aan met warm gepofte kastanjes. Een heerlijk herfsthapje voordat we aan de pompoensoep gingen. Snufje zout, klein klontje roomboter: feest gewoon! We hadden de borrel met buurman Andre verplaatst naar vandaag en dus gaan we straks lekker verder snoepen van pof kastanjes.
??????????????????????????????????
De mist vanmorgen: magisch bijna. We genieten van ons uitzicht in alle weersomstandigheden en alle seizoenen. Voor ons is een huis in het (bos)groen een primaire woonbehoefte. Dat we dat ook nu weer konden krijgen, daar ben ik nog elke dag dankbaar voor.
Laatst keken we naar ‘Kijken zonder Kopen’, waarin een stel (van nog niet eens 30 jaar) een nogal uitgebreid eisenpakket had voor hun nog te kopen huis. Die twee wildeen alles in een keer perfect hebben. En ze zijn niet de enigen. ‘Iedereen’ wil een jaren 30 huis met een open keuken en daarin dan een kookeiland, een deftige badkamer, lekkere tuin, enz. enz. enz. Maar die zo leuke jaren 30 huizen staan vaak dicht op elkaar (vinden wij dan) als het nog een enigszins te betalen huis is. Is het niet te dicht naast elkaar, dan kijk je wel vanuit je eigen jaren 30 erker gezellig in de jaren 30 erker van de overburen.
Die eisenlijst van dat Kijken zonder Kopen stel: ik zou het er benauwd van krijgen. Wat een ‘moeten’ allemaal zeg. Het enige dat voor ons echt moet, is groen. En dan groen zonder (grote) tuin. En oh ja, liever niet groen als in: een aangelegd slootje of plantsoen. Liefst willen wij echt, oud groen. Dat was en is òns wensenlijstje.
Omdat we ons verder niet lieten meeslepen met het en masse gebabbelde jaren 30 huis-open keuken-bla bla bla, konden we door de buitenkant van ons appartementengebouw heen kijken. Het gebouw is gewoon niet jaren 30 en ook bepaald niet mooi. Ook niet belachelijk lelijk maar toch: gezellig en huiselijk oogt het niet. Het is wel helemaal omgeven door bosgroen, dat compenseert veel. En doordat we de ‘niet zo hippe’ buitenkant konden parkeren, straalde de charme van ons appartement en de unieke locatie ons tegemoet. Dat er dan ook nog een heerlijk badkamertje, lekker dakterras en prettige keuken bij zitten (deels dankzij de liefde die de vorige bewoner erin heeft gestopt) is natuurlijk een cadeau. Maar wij vielen voor de natuur hier en lieten het suffige type gebouw, dat groene feestje niet verpesten.
En nu worden we daarvoor beloond met herfstconfetti, kastanjes die je vanuit je raam ziet bloeien, groeien en vallen, een sneeuwlandschap dat een sprookje is, zonnige dagen die vakantiegevoel geven, mistige morgens die magie hebben, bosuilen, vossen, roofvogels en eekhoorns, en bosachtige wandelingen door de wijk of door het park waar we geen genoeg van krijgen.
Wonen in de seizoenen, dat is òns ‘jaren 30 huis’, ha!
??????????????????????????????????
Ik brei d’r weer een eindje aan. De foto bovenaan maakte ik een paar jaar geleden. Tot nu toe hebben we nog bijna geen vliegenzwammen gespot maar hopelijk schieten ze binnenkort als paddenstoelen uit de grond.
Ik wens je een fijne herfstdag.
Kiki
Fotocollage hieronder: ons herfstuitzicht.
De mist vanmorgen hulde de bomen in en mooie waas. Daarna brak de zon door, en dat accentueerde juist weer de verkleurende blaadjes extra mooi. Nu is het nog groen met zweempjes geel, straks wordt het goud. En wat daarna nog overblijft voordat de bomen kaal zijn, is warm bruin-oranje. Kortom: het kleurenfeest is begonnen!
