Soms stroomt ‘t beekje zo prettig.
Dat kan je zo nu en dan hebben, dat er allemaal leuke dingen gebeuren en/of dat de dingen die je doet en bedenkt, super fijn omarmd worden en alles klopt. Dat is wat hier nu gebeurt.
We hadden ten eerste weer een mooi (kook)avondje aan tafel met onze gasten. Ik maakte een groen maaltje, de foto van het voorgerechtje zie je bovenaan. Komkommer gevuld met spinazie-munt-humus. Lekker licht lentefris.
De tafel zag er ook knus uit, met opnieuw zelfgemaakte placemats (wel een stuk simpeler dan wat we voor de Plak maken, deze van onszelf printen we gewoon thuis op de printer).
Word ik blij van, als de dingen kloppen. De soep vond ik ‘spannend’ en bijzonder, maar ook wel een tikkeltje vreemd. Ik zal ‘m niet opnieuw maken. Maar het was weer een fijne avond!
Plak placemats
Vorige week hebben we een aantal concept-ontwerpjes ingeleverd bij Cafe de Plak, voor placemats in het restaurant. De bedoeling was dat ze er een uitkiezen maar ze vinden ze allemaal leuk. Dus is hun voorstel nu dat we een serie placemats maken en elke 3 a 4 maanden een andere doen, een jaar lang. Je snapt: wij helemaal blij! We hadden allebei placemats bedacht (dat wisten zij niet, wie welke bedacht heeft) en ze vonden ze allemaal tof. Binnenkort gaan we weer heerlijk happen bij de Plak en eten we aan tafel met onze zelfbedachte placemats. Een feestje.
Troostboekje
Met ons 4Daagse-troostboekje gaat het ook heel lekker. We hebben een heel fijne samenwerking met de afdeling communicatie van Stichting DE 4DAAGSE. Zij hebben voor elkaar gekregen dat we nog een inhoudelijke bijdrage voor ons boekje krijgen van twee hele leuke radiomensen. Zij gaan hun bijdrage waarschijnlijk als geluidsfragment maken. Ik verklap nog niet wie, want: eerst zien, dan geloven, haha! Maar het zou het rijtje van inspirerende mensen die tot nu al hebben meegewerkt, heel erg mooi aanvullen. Het geeft een kick, dat er zo warm wordt gereageerd op het idee, dat er zulke lieve dingen worden gemaakt voor het boekje en dat we straks echt een liefdevolle ‘papieren knuffel’ hebben voor de mensen die nu nog aan het trainen zijn voor de 4Daagse en nog niet weten dat ze straks onverhoopt gaan uitvallen. Dat ze er zullen zijn, is jammergenoeg zeker, want elk jaar vallen er rond de 3 a 4 duizend wandelaars uit. En het verschil tussen de 4Daagse uitlopen en uitvallen, is soms echt maar één blaar. Een gemene blaar, die alles verpest. Zo iemand verdient een warm gebaar. En dat zijn wij nu met liefde aan het maken, samen met Stichting DE 4DAAGSE.
Ook een beetje eng
Dit alles geeft energie. Toch is dat niet op elk moment zo, er is ook iets dat drukt op mij: binnenkort heb ik weer een controle in Radboud. Dan gaan we weer kijken: is de tumor weggebleven en ben ik nog steeds vrij van kanker? Ik had voor het eerst een lange pauze van een half jaar in de controles en dat heeft me heel onzeker gemaakt. Het klonk erg lekker, toen de arts dat voorstelde in het najaar. Vertrouwenwekkend ook. Maar ik merk dat het juist door die lange pauze, nu ineens wel nog veel enger aanvoelt. Ook Dejan heeft dat. We zijn er gewoon heel nerveus voor. Een half jaar losgelaten zijn, maakt je ook onzeker: ‘wat is er gebeurd in dat half jaar, is die kanker onverhoopt toch teruggekomen inmiddels?’ Ik ga het daar wel even goed over hebben met de arts. Of zo’n lang pauze misschien te vroeg komt voor mij, mentaal. Ze zijn heel goed afgestemd op wat ik aangeef en nodig heb, dat is fijn.
Het voelde 5 maanden lang alsof het hele onderwerp heel ver weg was. Vakantie van de gedachte aan kanker. En toen ik vorige maand zag in de agenda dat de controle eraan komt, gaf dat ineens een klem op mijn keel. En weer die angst, in vol ornaat. Het is nu twee jaar geleden dat ik de diagnose kreeg en deze periode voelt (net als vorig jaar) een beetje unheimisch nog steeds. Het drukt een beetje.
Dubbel dus. Want we gaan ook zo lekker. En de creativiteit -ons vak, onze ziel, ons leven- bruist gewoon en trekt inspirerende mensen aan. Dat geeft een groot gevoel van geluk. Ook deze stad geeft dat gevoel, elke dag weer. En daarom duiken wij nu dan ook lekker even de binnenstad in, voor een lunch en kleren kopen. En het vieren van ons mooie Nijmegen. Een droog dagje, hup, erop uit.
Mooie dag, heb ‘t goed.
Kiki
