Wat de titel van dit blogbericht betekent, weet ik niet want het is getypt door onze Freek. Dat deed hij door met z’n lompe berenpoten op mijn laptop te springen. Ik heb ‘t maar laten staan.
Nu is de leuke uitdaging natuurlijk om te achterhalen wat gfb zou kunnen betekenen.
Ik Googelde die letters even en kwam het vooral tegen als vervangbaar onderdeel van een auto motor? Wat Freek daar nou mee moet, is me een raadsel. Of probeert hij ons iets te vertellen? Dat we een auto moeten kopen ofzo? No way Freek, gaan we niet doen, ha!
Oke, dan maar zelf verzinnen waar die ‘gfb’ voor staan.
Eh…effe denken…
JA! Ik weet ‘t, got it! Freek probeerde mij gewoon instructies te geven!
Kijk maar:
Geef Freek Beloning
Mistery solved. Freek is clever. En inventief. En zoooo vreselijk lief! En: maandag jarig. Dat wordt gevierd natuurlijk! Extra veel aandacht, extra veel spelmomenten, een nieuw speeltje erbij, en ‘tante’ Annelies komt. Freek is dol op haar. Hij heeft dat bij andere vriendinnen lang niet zo sterk als bij Lies. Misschien komt dat omdat Lies en ik 2 jaar terug op bezoek zijn gegaan toen Freek en broers en zussen nog maar 1 maand oud waren. Piepkleine frummeltjes waren ‘t. We hebben ze allemaal even mogen vasthouden toen. Daar zat dus Freek ook bij, alleen wisten we toen nog niet welk van de frummeltjes, Freek zou zijn. Maar hij heeft ons misschien al wel geroken, en in zijn systeempje opgeslagen? Wie weet. Hij wordt in elk geval super blij als zij er is. Wij ook, ha!
Gisteren was trouwens vriendin Anita hier en dat was heel gezellig. We hebben geluncht en een lange wandeling door het Goffertpark gemaakt. Fijn om weer bij te kleppen en elkaar weer even te zien. Het is dat wij het OV nog niet in durven, anders was ik ook allang een keer die kant op gegaan en weer traditiegetrouw gaan struinen door de Dierense Veluwezoom met Anita. Iets dat we graag en vaak deden toen wij nog in Dieren woonden. Komt hopelijk deze zomer weer??
Anyway. Freek Frummel wil beloning, dus ik rond maar es af. Dan kan ik voor meneer wat brokjes in zijn snuffelkleed stoppen en heeft hij een beloning om heel blij van te worden en lekker lang mee bezig te zijn.
Maar niet zonder lichtpuntjes te plaatsen.
Lichtpuntjes
✨ Puppy Bertje
Het hondje dat een spandoek in de tuin kreeg. Ik stuurde onze foto door naar In de Buurt Nijmegen en die plaatsen ‘m. Wij hoefden er verder niet bij genoemd worden, zeiden we, en dat hebben ze gelukkig ook niet gedaan. Maar Babs van In De Buurt, mailde wel: heb je al gezien hoe leuk erop wordt gereageerd? En toen ging ik kijken: het enthousiasme is ontploft daar, wat leuk! Ik dacht nog: gelukkig voor de baasjes van Bertje, dat uit de foto niet op te maken is waar ze wonen. Maar toen zagen we dat in de Gelderlander dit bericht had gestaan, met foto’s en straatnaam erbij, ha!
Honden zijn hot and happening. Iedereen wil er een, overal wachtlijsten enzo. Dat vind ik wel een zorgelijke situatie. Want een hond nemen, is iets waar je super goed over na moet denken. Het is intensief, leven met een hond. En het is geweldig! Maar het vraagt een groot commitment van je. Honden zijn sowieso al populair, maar momenteel willen nog veel meer mensen een hond vanwege coronatijd. Een hond in je leven geeft energie, afleiding, vrolijkgheid, een doel, beweging en ja: je hebt een goeie reden om de avondklok even kort te mogen negeren. Maar alles dat een hond jou brengt, moet jij een hond ook kunnen en willen brengen. Alles en meer. Liefde, beweging, spel, goede voeding, veel zorg, veel aandacht, opvoeding, training bij alleen zijn (of goeie oplossingen voor opvang en oppas) en ruimte in hart, hoofd en huis. Een hond ‘koop’ je niet zomaar even.
We hopen dan ook dat Bertje geen ‘corona slachtoffertje’ wordt en dat de baasjes ook straks als zij niet meer thuiswerken voor zijn welzijn gaan, en hem niet teveel alleen laten. Maar dat gaat vast goedkomen want het is niet hun eerste hond.
Anyway: Bertje is beroemd en Freek is bijna jarig. Iedereen blij, ha!
✨ Lente, licht, lucht!
Met een koffietje op het terras van onze boomhut, het kan weer. Vijf minuutjes maar, het was nog net te fris. Vanmiddag wordt dat langer denk ik. De zon komt al net een beetje over het gebouw heen en tikt ons terras aan, schaap Charlotte staat met haar kont in de zon. En dat mag ook wel want ze had het bar koud, vorige week met haar poten in de sneeuw en vrieskou. Wel heel gek zeg: van zo koud en winters vorige week, naar zo warm en lenteachtig nu. Shocking bijna. Maar genieten doen we natuurlijk wel hier, what else. En ik vermoed dat dit voor heel veel mensen geldt.
Dus hup, met de koffie naar buiten, waar de vogels fluiten. Zo hé, wat een concertjes al!
Wij gaan zometeen de Goffert weer in, met Andre en zijn lief. We wandelen samen en toch apart. Of apart en toch samen. There’s one too many of us. Als we ons tenminste aan de coronamaatregelen willen houden (en dat willen we niet, maar doen we natuurlijk wel). Dus we verzinnen er wel iets op dat we èn gezellig samen struinen door onze mooie achtertuin, èn ons netjes aan de regels houden.
En nu sluit ik echt af.
Vanuit Nijmegen een heel fijn voorjaarsweekend gewenst, geniet van de zon op je wangen!
Kiki