Gisteren hadden wij een feest gepland, maar ‘t werd een feestJE. Een magisch mooi muzikaal feestje. En vandaag vieren we ons eigen tweepersoonsfeestje.
Toen 2 maanden geleden de ziekenhuisbehandelingen (tegen baarmoederhalskanker) erop zaten en het ziekenhuis de hele goeie prognoses nog eens onderstreepte, waren wij een beetje in de feeststemming. We bedachten om een zondag-middag-feest te plannen, gewoon bij ons thuis. Met eten erbij. Dat zou dan gisteren zijn geweest. We vroegen iedereen om de datum vrij te houden en verheugden ons op ons plan.
Maar toen de feestdatum naderde, merkten we dat het gewoon nog veel te vroeg is, na alles. We besloten dus om het feest uit te stellen, maar een ding niet. Want er zou een uniek optreden zijn van 2 mooie en lieve jonge mensen Lizzie en Nout. Wij kennen hen als oppas-stel voor onze lieve Freek (onze hond kan niet alleen thuis zijn). Lizzie blijkt een super zangtalent te hebben en Nout speelt prachtig gitaar.
Toen Lizzie en Nout afgelopen zomer op Freek hadden gepast tijdens een chemo dag in het ziekenhuis, en we ‘s avonds met hen samen nog bij ons thuis zaten te eten, vertelde Lizzie over haar zangliefde. En dat ze méér wil gaan optreden om ervaring op te doen. Dat feest dat we zouden geven, was een super leuke kans voor haar om samen met Nout (op gitaar) te zingen voor publiek.
Toen we het feest cancelden, besloten we meteen dat het optreden van Lizzie en Nout juist wel door moest gaan, omdat we hen die kans niet wilden ontnemen. We bouwden, rond hun optreden gisteren, alsnog een feestje maar dan een stuk kleiner. In plaats van een hele middag en begin van de avond met 35 personen door te brengen en van het optreden te genieten, nodigden we alleen wat buren uit, voor 2 uurtjes muziek. Buurtjes die allemaal iets voor ons hebben betekend in de afgelopen maanden, ieder op een eigen manier. Mensen met wie we sowieso een fijn contact hebben en die we wilden trakteren op dit optreden, om onze waardering te uiten.
We hebben bovendien nog steeds van alles te vieren: dat de behandelingen goed zijn gegaan, met nu een krachtig herstel, dat we er samen weer als een top team doorheen zijn gekomen, dat de verwachtingen van de artsen zo goed zijn (en de eerste controle dat onderstreepte) èn dat we vandaag 14 jaar getrouwd zijn.
Dus werd het gisteren toch een echt feestje. Met z’n twaalven genoten we van de super mooie, verfijnde sound die Lizzie in huis heeft en van de prachtige gitaarbegeleiding van Nout. We waren te gast in ons eigen huis bij een juweeltje dat we niet hadden willen missen! Hieronder zie je Lizzie en Nout gisteren tijdens hun miniconcertje. En Wij samen, 14 jaar geleden. Met heeeeel veel taart: een voor onszelf om aan te snijden en heel veel kleine taartjes daarnaast voor al onze touwfeest-gasten. Vandaag zijn ‘t maar 2 taartjes, zoals je kan zien. Ook wel lekker knus.
We hadden gisteren ook hapjes, een heerlijke herfstbowl (daar kom ik nog op terug) en er was een fijne sfeer. Wijzelf hadden een feestelijk gevoel zonder teveel gedoe, voor Nout en Lizzie was het een super mooie ervaring (vertelden ze) en onze gasten konden genieten van een prachtig huiskamerconcertje met allerlei lekkers erbij. We zijn tevreden dat we dit hebben georganiseerd en trots op Lizzie en Nout, die ons in korte tijd al dierbaar zijn en die er zoiets moois en speciaals van hebben gemaakt, inclusief een kort liefdesliedje voor ons.
Komende tijd hebben we ook leuke afspraken staan met een aantal vrienden en ook met hen gaan we ‘het leven vieren’ en proosten op van alles en nog wat.
Vandaag vieren we dus onze trouwdag. We hadden een lekkere lunch, hebben lieve dingetjes voor elkaar bedacht en zometeen gaan we genieten van het eten van een goeie Italiaan, aan onze eigen feestelijk gedekte tafel.
Wij beseffen (zeker door de afgelopen maanden) dat je over heel veel dingen geen controle hebt. Dat je er vaak zelfs maar bitter weinig invloed op hebt. Maar…dat we 14 jaar getrouwd zijn en nog steeds zo blij zijn met elkaar en ‘ons samen’, daar hebben wij wèl invloed op. En daar zijn we dankbaar voor en trots op.
Het leven vieren, je kunt het niet vaak genoeg doen. Proost! ?
Dejan en Kiki
