Zomers loom, dat zijn we deze dagen. Maar afgelopen tijd beleefden we veel kleine, fijne avontuurtjes.
Onze lieverd hier bovenaan pakt ‘t slim aan met deze warmte: die ligt de hele dag te luieren. Freek ook, maar met hem lopen we nog 4 keer per dag buiten en zijn we nog enigszins in beweging. Jasper de kat niet, die houdt gewoon een XL zomerpauze en doorbreekt zijn siësta’s alleen af en toe voor een brokje en een slokje.
In deze zomerperiode kunnen we lekker veel op pad met de Vespa en zoeken we allerlei fijne plekken op. Dat hebben we afgelopen weken ook weer gedaan. Bij voorkeur nieuwe stekjes die we nog niet kennen. Daarover verderop meer. Wie weet, doe je ideeën op voor je zomerse uitstap.
Vorige week zouden we trouwens naar Maastricht op ieniemini vakantie, maar er kwam weer es iets tussen. Dat is wel vaker bij ons. We hebben doorlopend ideeën en plannen en veel van die plannen gaan door, maar andere sneuvelen. Daar zijn het ook plannen voor, haha! Dat wij vorige week een tweedaags vakantie’tje moesten cancellen, is allesbehalve sneu: we hadden gewoon pech met het maken van een website voor een opdrachtgever en de deadline werd daardoor niet gehaald. Die kon gelukkig wel wat worden opgeschoven maar niet zo ver, dat wij relaxt naar Maastricht konden.
Dus hebben we het hotel (gelukkig nog kosteloos) afgezegd. En dan is ‘t hier van: “niks aan de hand, gewoon even wat langer doorwerken, een middagje Den Bosch is ook leuk”. Als iemand het dan sneu vindt voor ons, moeten wij toch wel even grinniken om dat ‘medeleven’. Want wij zijn juist bedreven -en zeer efficiënt- in onze vakantie/relaxmomenten pakken, het hele jaar door. Alleen: zonder overnachtingen. Gewoon omdat we daar geen zin in hebben. Liever slapen wij in ons eigen nest. Met mijn reuma is dat veel meer comfi en bovendien kunnen wij er, op elk moment dat we willen, even uit. Ook als we druk aan het werk zijn met iets. Is het te mooi weer om achter de laptop te zitten? Dan gaan we gewoon een paar uurtjes op pad en halen we het ‘s avonds in met nog wat werken. Perfect voor ons zo.
De afgelopen tijd hebben we veel plekken opgezocht die we nog niet kenden.
Zo bezochten we vorige week een wijngaard in Berg en Dal. De mooiste, vinden wij. En we dachten twee jaar geleden al dat het niet mooier kon toen we lunchten bij twee verschillende wijngaarden in Groesbeek. Maar onze nieuwste ‘ontdekking’ in Berg en Dal: meer vakantiegevoel kunnen wij ons niet wensen.
(tekst gaat verder na de foto’s)
Af en toe richting het ‘vlakke noorden’ gaan is ook best leuk (al worden wij nog steeds by far het gelukkigst in de heuvels hier). Zo wandelden we vanuit de stad naar de overkant van de Waal bij Veur Lent en vanaf daar het ‘bruggen rondje’. Een hele leuke wandeling.
We liepen vanaf de Waalbrug (de brug die je verderop ziet) langs de Waal en het strandje naar de spoorbrug. Vanaf de spoorbrug kijk je mooi over het water naar Nijmegen en wandel je terug de stad in.
Terug in de stad streken we neer bij een lekker terrasje aan de Waal. Dat was bij Werf, een van de weinige fijne kade terrasjes. Veel terrassen aan de Waalkade zijn helaas niet erg leuk, vinden wij. Maar het geeft niet, de stad heeft meer dan zat goeie plekken! Een daarvan is ook Atelier – bar all day. Heerlijk geluncht. Anyway, Werf aan de Waalkade is ook fijn! En (natuurlijk) het kleine festivalterrein de Kaaij, bij Opoe Sientje.
Over ‘de overkant’ gesproken: als je de Waalbrug oversteekt en dan rechtsaf gaat, zit er pal aan de Waal een onvervalste vakantie-gevoel-stek ook: Baiana. Een soort beach club met gewoon terras en een strandje plus schaduwbar. Je zit er heerlijk, kijkt op de Waal en kunt aan die kant ook een stukje zwemmen. De bediening vonden wij erg mwah maar de plek geeft wel instant zomergevoel.
▼ Foto’s hieronder.
Linksboven: het pand van Baiana ligt pal aan de Waal, met een eigen strandje ernaast.
Rechtsboven: Wij struinden nog een stukkie in de omgeving van Baiana en kwamen terecht bij een ander strandje vlakbij, helemaal voor onszelf alleen!
Linksonder: onze Freek Frummel gaat natuurlijk overal mee naartoe en avontuurt erop los samen met ons. Een en al liefde voor deze heerlijke hond! Foto daarnaast: toen we na een heerlijke ‘water middag’ thuiskwamen, maakten we een zomerse vegan salade met o.a. gegrilde mango. Zalig! Recept: klik hier.
▼ Mijn mooie mannen in de zomerzon…
Ook reisden we een middagje af naar Den Bosch, waar we heerlijk vegan lunchten, natuurlijk ook nog ergens neerstreken voor een Bossche bol (en ja, die zijn echt lekker!), een beetje shopten en struinden, dingen bekeken en borrelden bij een heel fijn plekje in de luwte van de stad. Dat was wederom een middagje vakantiegevoel.
▲Zo’n indrukwekkende kathedraal, die hebben we in Nijmegen helaas niet. Wat een prachtgevaarte! En het Jeroen Bosch Museum is ook een mooi gebouw.
Je hoort vaak dat Den Bosch (of ‘s Hertogenbosch, zoals de Bossenaren ‘t misschien liever horen?) zo’n leuke stad is. Nou, wij vonden ons tripje die kant op inderdaad meer dan de moeite waard!
En verder
• Zijn we de laatste 2 dagen intensief bezig met ons nieuwe boekje (Feestboekje 2). Dat werk lag een tijdje stil, we waren teveel op pad om gefocust en geïnspireerd te werken. Maar deze dagen met het echte warme weer: tijd om ‘t fysiek even rustiger te houden en ‘t koppie te laten werken. Het is fijn om weer in die flow te komen en met plezier te schrijven, schrapen en allerlei dingen uit te pluizen. Ik ben momenteel echt weer van alles aan het leren door mijn onderzoekjes voor onze boekjes. Wat is het toch mooi om dit soort werk te mogen doen!
• En verder hebben we inmiddels ook weer een nieuwe Buurtgezinnen match, met een hele lieve grapjas-kleuter. Dikke lol hier in en bij de boomhut. Zo speelt meneer graag in onze daktuin en dan stapelt hij bij voorkeur dingen op. Om er vervolgens bovenop te klimmen. Keek ik het raam uit, zag ik hem zitten op een hondje, bovenop een terrasstoel. Dat doet hij bijzonder inventief. Uiteraard mag hij dat alleen onder toezicht van (een van) ons, dat snap je. Het is fijn om hem lol te zien maken. En met Freek gaat het ook zo lief! Freek is helemaal uitgeteld als de kleuter weer weg is, haha!
Bij de vorige match was opvang niet meer nodig omdat de medische noodzaak bij de moeder er niet meer was (gelukkig, fijn dat het zoveel beter ging met haar!). Buurtgezinnen zat intussen met een aanvraag waarbij er wel noodzaak was en snel een plekje nodig was. Daar zijn we in gestapt en nu halen we elke maandag een jongetje van de kleuterschool bij ons vlakbij en vangen hem vervolgens bij ons thuis op, tot zijn moeder hem weer op komt halen. Zij is super dankbaar dat het zo kan. Zij was vluchteling en is nu hier aan het inburgeren met een lesprogramma en wij zijn blij dat we haar kunnen helpen. En dat we daarbij kunnen doen waar we ook goed in zijn: een kind een fijn, vrolijk en warm opvangplekje bieden. Het grappige is dat moeder en wij elkaar niet echt kunnen verstaan door de taal barrière, maar elkaar toch heel goed blijken te begrijpen. Heart to heart, is het prima tussen haar en ons. Meteen al. Er zijn eigenlijk niet veel woorden nodig voor een gevoel van connectie. En dat is een dierbare ontdekking van de laatste weken voor ons: èchte wederkerigheid, heeft (juist?) niet perse taal nodig…
Natuurlijk is de intentie ook nu weer om zo lang mogelijk aan te sluiten bij deze moeder en kind. En om een dierbaar, duurzaam contact met elkaar op te bouwen. Maar de dingen kunnen in het leven steeds weer andere wendingen nemen, zo weten wij inmiddels maar al te goed… Alleen al in onze pleegzorg jaren hebben we dat ervaren. Je wordt er flexibel van, haha!
Benieuwd hoe Buurtgezinnen werkt? Het is een prachtig concept, waarmee je iemand heel blij kan maken. Check de website, klik hier.
▲ Freek doet een dutje na een middagje kleuterbezoek. En het is grappig om weer kinderschoentjes te zien liggen in huis. Linksonder zie je een van de bedenksels van de kleuter, een hond op een stoel. M’n husband zit erbij, en legt hem uit dat hij niet kan paardje rijden op de hond, want dan zakt het hondje door de stoel, oh oh… Op tafel ligt zijn nieuwe Pokémon knuffel (die kijkt trouwens wel een beetje boosaardig, haha!) die hij de hele dag op school met zich meesjouwde. En bij de limonade mag hij van ons een doosje rozijntjes. Morgen wordt dat een waterijsje natuurlijk.
Tot zover maar. Veel plaatjes, veel praatjes, het is mooi geweest voor vandaag.
Tot gauw, keep it cool!
Kiki
