Van alles en nog wat.
We zijn weer lekker bezig hier in de boomhut. Zo ben ik nieuwe groentepickles aan het maken met de pickle pers. En ik heb weer een menumail de deur uit gedaan voor mijn kookproject. Ik was natuurlijk -als altijd- benieuwd of mensen zin zouden hebben in wat ik bedacht had, maar de tafel zat binnen een paar uur na mijn menumailtje al ‘volgeboekt’, zo tof! We zijn met z’n negenen dit keer en ik heb er nu alweer zin in.
Boekjewerk
Woensdag hadden wij een heel prettig tweede overleg met Communicatie van Stichting De 4Daagse, in hun prachtige villa aan de Berg en Dalse weg. We hebben een eerste concept voor de voorkant van het boekje laten zien en het eerste tekstonderdeel van het boekje, met vormgeving. Ze waren super enthousiast en gaven ook twee leuke suggesties mee: dat de stijl /sfeer nog veel nostalgischer mag dan wij al hadden. Het is fijn dat wij nu eens ‘sfeer-feedback’ krijgen van een externe partij. Dat inspireert. Meestal doe we ons boekjewerk veel meer in onze eigen bubbel (wel met fijne hulp erbij van iemand voor de tekstcorrecties!). Maar om nu mensen te spreken die meedenken over de sfeer en stijl; verfrissend.
Een andere suggestie van hen was ook dat ze iets rond onze Freek Frummel in het boekje willen. De vierdaagsehond.
Ze hadden foto’s van Freek gezien tijdens de Vierdaagsfeesten ’23 en vinden dat we daar iets mee moeten doen. Een snuf guitigheid kan ook zeker geen kwaad in zo’n troostboekje.
Tijdens de Vierdaagsfeesten ging Freek met ons mee de stad in en stapte hij kwispelend rond door de straten. Hij had veel bekijks en aandacht en dat vond ie wel wat. Mensen wilden soms mensen met Freek op de foto, hij kreeg heel erg veel vertederde glimlachen, aai-momenten, mensen die iets leuks over /tegen hem riepen en Freek werd door meerdere mensen in de stad ‘vierdaagsehond’ genoemd omdat hij door de stad paradeerde met een kransje in de groen-oranje vierdaagsekleuren om zijn nekkie.
Dus ja, onze Freek in het troostboekje; een suggestie van Stichting De 4Daagse die wij natuurlijk alleen maar kunnen omarmen, als verliefde-Freek-verzorgers!
Dit weekend
Gisteren was ik in de stad met een vriendin die een dagje op bezoek was en toen wist ik weer waarom Dejan en ik toch voornamelijk doordeweeks de stad in gaan. Het was megadruk in het centrum en de leuke tentjes waar wij naartoe wilden, zaten bommetjevol. Kattencafe Baltazar bijvoorbeeld; er kon geen kip meer bij, haha! De katten lagen in het raam en leken -met een beetje fantasie- bijna tegen het glas gedrukt, zo vol was het daarbinnen. We konden nog terecht bij de Blonde Pater (ook druk maar nog een tafeltje voor 2 vrij) en hebben daarna nog een chai latte gedaan bij Credible, waar we buiten op het verwarmde terras plek vonden.
We namen de bus richting Lent en wandelden terug naar de binnenstad, over de Waalbrug.
Leuk om vaker te doen met dit iconische uitzicht, Nijmegen aan de Waal.
Op een ander droog moment komende dagen willen mijn lieve lief en ik ook die kant weer op, om dan met veel meer ademruimte -en vrije keuze voor waar we neerstrijken- in de stad te zijn. Kaarsen halen bij Dille & Kamille en lekker lunchen bij een fijn tentje. Wij komen graag in het centrum, liefst elke week. Struinen over de markt, Ieder z’n Vak even doorsnuffelen, spulletjes halen die de supermarkt niet heeft, goeie koffie drinken en gewoon, samen elke keer weer blij worden van deze prachtstad. Dat worden we in onze eigen Nijmegen-wijk ook trouwens, maar Nijmegen centrum is heel geliefd bij ons.
We worden vanavond hopelijk ook blij, want we hoeven niet te koken en hebben bij de heerlijke Italiaan vlakbij het centrum, eten besteld. Waarbij nog enigszins gelet is op ‘veel groente’ (pasta met 5 soorten groente en een pizza met al net zoveel soorten + een salade). Hopelijk wordt dat heerlijk happen straks. Dat was het gisteravond trouwens ook, ik maakte een soep naar recept van NRC, overgenomen door Foodies. Knolselderij-miso-zonnebloempitjes-soep met appelsap. Grappig he? Het was een echte ‘umami soep’ en ook m’n husband en mijn vriendin vonden ‘m heerlijk. Erbij had ik chili olie en wat dingetjes van een traiteur uit de stad.
Recept van de soep vind je hier. Ik liet de salie en pastinaak weg, want beide smaken vind ik wel heel heftig bij zo’n soep die al zoveel smaak heeft. Hij is niet moeilijk te maken en echt rijk en bijzonder. Mocht je ‘m gaan maken: laat ‘t je smaken.
Deze week
En dan beginnen we aan een nieuwe week, nummertje 8 alweer van 2024… We hebben deze week o.a. een meeting met Wilco van Schaik, directeur van NEC, voor ons 4Daagse troostboekje. We hebben mooie vragen voor hem voorbereid en hopen op een gesprek dat t.z.t. in het troostboekje een snuf bemoedigende inspiratie kan bieden aan de uitgevallen wandelaar.
We vieren deze week ook de verjaardag van onze Freek (vierdaagsehond wordt 5 jaar donderdag, de leukerd!). Freek krijgt echt verjaardagsbezoek -elk jaar- en dat zelfs twee dagen lang deze keer. We gaan natuurlijk verder werken aan het troostboekje en ook aan 2 andere boekjes die wij aan het voorbereiden zijn. We willen daarnaast dus de stad in en we bezoeken hier in Nijmegen iemand met met wie we al een aantal jaar een dierbare ‘nostalgie-vriendschap’ hebben. Zij was samen met haar man jarenlang bevriend met mijn vader en moeder (alledrie leven ze niet meer). Het is elke keer fijn om haar te zien. En om verhalen te horen van toen, soms dingen die ik mij ook wel kan herinneren van mijn kindertijd. Ze vertelt ook zo prachtig, vinden Dejan en ik. Met een zacht Nijmeegse accent en met veel humor.
Nou genoeg gebabbeld; tot de volgende.
Fijne nieuwe week.
Kiki