Dat beloofde stukkie over ‘fenomeen met duffe naam’ komt snel hoor! Morgen. Hier nu eerst effe een herfstfeestje vieren.
Want ondanks het feit dat wij verre van fit waren; de koorts was weg en dus zijn we er dit weekend op beide dagen toch nog even op pad gegaan met de Vespa. En met onze Dirk. Met z’n drietjes zoefden we door wolken van herfstconfetti (wat een geweldig gedwarrel vandaag met die wind erbij), door poorten van goud (het was spectaculair onderweg) en door de warme gloed (warm in temperatuur en kleur).
We ontdekten twee fijne eet/drinkplekjes. De fantastische, idyllische theetuin bij een kerkje twee dorpen verderop in Rheden (naamgever van onze gemeente). En een uber degelijke tent waar ze dan weer wel zulke heerlijke dingen maken dat je ze de suffe setting vergeeft zodra je het eten voor je neus wordt gezet. Dat was twee dorpen de andere kant op, in Eerbeek (Heideroos). We lunchten hier alleen maar en werden al heel blij, dus ja, binnenkort gaan we er echt ook eens eten. Doordat we er een late lunch hadden, hebben we gewoon wat hapjes op de bank gedaan vanavond. TV diner. Lekker met een olijf in je bekkie mopperen op boer Wim die zo duf doet, boer Marnix die zo raar is en blij zijn voor boerin Steffi die zo lief is en van die ook al zo lieve kandidaat boeren in de tent heeft zitten. Boerin huppeldepup (naam vergeten) slaan we maar even over. We aten weer versgeraspte (dit keer gekookte) kastanjes, wat olijfjes (dus) en kaas en pitabrood.
Zie jij ook steeds meer paddenstoelen tevoorschijn piepen? Het duurde even maar ook dat feestje is wel losgebarsten. Op deze foto’s van dit weekend links het fluweelpootje en rechts de porseleinzwam. Beide zijn eetbaar (ja, echt!) al is de porseleinzwam dan weer meer geliefd om z’n goedje dat gebruikt wordt tegen huidziektes…
Zo’n feest van een herfstdag, met de bomen in vuur en vlam en de blaadjes die om je heen dwarrelen, kan mij net zo intens gelukkig maken als een magische witte sneeuwdeken. Het doet iets met me, iets met een stofje in de hersentjes ofzo: ik word er bijna euforisch van, ha! Zo ook dit weekend:
Maar kijk dit dan toch ook, hoe kan je hier ⬇︎ nou niet blij van worden…? ??
Daarom krijgt ie ‘t speciale randje…
Nòg zo’n feestje voor ons dit weekend: hangen bij het vuurtje in de tuin. Turend in de vlammen maar ook naar de heldere hemel met eindeloos veel sterren. En intussen met een dekentje om, genieten van gepofte kastanjes (ze zijn zoet dit jaar!!), een kop thee, lekker lachen samen en simpel gelukkig zijn in ons tuinparadijsje. Soms vervloek ik de tuin en de bult werk die je ervan kan hebben maar oh, wat zou ik momenten als gisteravond nooit willen missen! En wat verheug ik me al op de volgende tuin-vuur-avond-date met manlief ? en met vrienden die ook zin hebben in vuurtje stoken. Wordt dus zeker herhaald deze herfst en winter. Te beginnen volgend weekend met De Broertjes.
We waren gammel, appelig, snotterig maar dus ook heel happy.
Totdat ineens die ene snoeiharde dreun kwam een uur geleden in mijn gezicht (van ‘t spook). Dat was weer schrikken, ik was even vergeten dat er een neurospook bestond.
Maar toch (en nog) glimlach ik na van het heerlijke herfstfeest.
Ik hoop dat jij net zo genoten hebt van de zon en al het goud!
Zie joe zoen ?
