Zaterdag 11 juli 2020
Lekker, de zon glimlacht weer. We konden dat ook goed gebruiken want we moesten vanmorgen met Freek naar Beuningen op de Vespa, naar een dierenkliniek die weekenddienst had.
Freek heeft een heel lullig maar super gemeen probleem: er is een grasaar tussen zijn teentjes gekropen. Voor wie niet weet wat een grasaar is: dat is een duivels ding! Lange grassprieten, die er heel sierlijk uitzien met hun aren (pluimen). Maar intussen laten deeltjes van die pluimen los, en daar zitten piepkleine weerhaakjes aan. Als je erlangs gaat met je vinger, voel je het ook. Elke zomer rond deze tijd gaan die grasaren verdrogen en blijven de kleine gemene deeltjes met de weerhaakjes makkelijk hangen in de vacht van je hond.
Wij letten enorm op en vissen regelmatig grasaren uit de vacht van Freek. Maar kennelijk hebben we er een over ‘t hoofd gezien, en die is waarschijnlijk tussen de teentjes van onze frummel de huid in gekropen. Door die weerhaakjes, ‘kruipt’ zo’n rotding steeds verder omhoog.
De dierenarts kon wel een gaatje/wondje zien, maar geen grasaar. Hij heeft geprobeerd om met een pincet iets te pakken te krijgen, maar Freek schreeuwde het uit van de pijn, dus op een gegeven moment zeiden de arts en wij tegelijk: ‘Stoppen, dit houdt Freek niet meer vol zo’.
Freek heeft nu antibiotica gekregen en ontstekingsremmende pijnstillers. Maandag overleggen we met onze ‘eigen’ (nieuwe) dierenarts hier in Nijmegen hoe verder. De kans is aanwezig dat Freek de grasaar zelf al heeft verwijderd door het vele likken aan zijn pootje. En dat hij nu ‘alleen nog’ last heeft van de ontsteking daarvan. Maar de kans is helaas nog groter dat de grasaar al wat verder in zijn teentje gekropen zit en onder narcose operatief moet worden verwijderd. Daarnaast is er ook nog een kans dat de aar eruit gaat ‘zweren’.
We moeten Freek nu 2 keer per dag een voetenbadje geven met biotex (groen, zonder bleek uiteraard!) en medicatie.
Oh, we hopen zo enorm dat dit dan ook weer met een sisser afloopt…! Wat kun je dan soms toch een zorgen hebben om die lieverds, onze beestenkindjes en wat is het horrible om ze te zien afzien. Hij loopt echt moeilijk en heeft last van z’n pijnlijke grasaar-voetje.
Gelukkig is Freek wel vrolijk en hij eet goed. En ja, wat missen we nu onze ‘oude’ vertrouwde Dierense dierenarts Jochem… Hopelijk hebben we maandag goed overleg met de dierenkliniek hier en helpen ze Freek snel en zorgzaam van dit nare ding af!
Freek heeft wat extra lekkere dingen gehad vandaag en wij hebben onszelf ook getrakteerd op een lekker maaltje. Thais besteld, zalig! We bestellen momenteel elke week wel ergens eten. Indiaas, Japans, Thais: leuk en lekker. Gaan we natuurlijk niet altijd zo blijven doen maar we hebben na 7 jaar ‘droogstaan in Dieren’ (waar het op food vlak echt dikke niks is) even iets in te halen, ha!
Vandaag zou de klussenman komen om het wandje in de werkkamer te zetten maarja, dat ging dus weer niet door omdat wij naar Beuningen moesten. Morgen komt ie alsnog. En vriendin Ingrid (uit Dieren) komt morgen lekker koffiedrinken op het dakterras, super gezellig! Maandag hebben we ook een dakterras- koffiedate, met een paar nieuwe buren. Hangt wel af van hoe het loopt (letterlijk en figuurlijk) met onze Freek.
Hieronder nog wat foto’s. Ik kruip weer lekker bij mijn mannen op de bank, naast Freek Frummel. Die is trouwens tijdens het kluiven op zijn ‘hertengewei’ in slaap gevallen, zo moe is meneertje. Arm schaapje…
Fingers crossed dat het snel goedkomt, help je mee? ??
Fijne zondag gewenst alvast en tot maandag of dinsdag.
Kiki
#FreekFrummeltje
#ZorgenOmjeKind
#VerhuisdNaarNijmegen
#MijnThuisstad
#Somsnogonwennig
#Zon
#Lekkerehap
#Troostvoer
Foto bovenaan: de Dirk lamp op ons dakterras. Een ondergaande zon…
En de ondergaande zon was gisteravond ook weer mooi (foto links). Te laat een foto gemaakt natuurlijk… Als in de winter een aantal bomen kaal is, kunnen we het nog beter zien denk ik. Blijft prachtig, de dingen die we ‘hierboven’ te zien krijgen! En de onderburen zijn al jaloers op ons zeiden ze, want wij kunnen ook regelmatig genieten van etende eekhoorns, die in de boomtoppen gaan zitten snacken.
Verder moesten we gisteren eindelijk weer het zonnescherm een stukkie laten zakken ‘s avonds. Ook wel eens fijn na al die grauwe dagen.
Foto’s beneden
Links: het wordt steeds gezelliger vinden we, zeker met zo’n muur met van alles ertegenaan.
Linksonder: avondzon in de kamer!
Rechts: gisteren stond Freek nog (weer met klapoor) te waken over de wijk vanuit zijn boomhut-wachttoren. Hopelijk zien we hem heel snel weer zo staan, de frummel…!
Hieronder: Thais troostvoer. Met een Radler citroenbiertje erbij lekker fris. En het eten was niet alleen heerlijk, het werd ook leuk verpakt bezorgd, klein beetje feest toch wel.
Hieronder: gewoon wat losse leuke plaatjes. Links onze voordeur. Super saai, dus hingen wij een hert op en een tijdelijk naambordje. Er komt nog iets mooiers. Maar dit stapt al veel gezelliger binnen zo.
Foto midden: ondanks dat het de lastigste kamer in huis is, de slaapkamer, vinden we ‘m ook fijn. We laten het gordijn ‘s avonds open voor frisse lucht maar ook voor boomtoppen en sterren. Niemand die ons ziet, we zitten daarvoor te hoog. Rond 5 uur doe ik de gordijnen dicht (als ik toch moet plassen) en da’s maar goed ook want vanmorgen bijvoorbeeld, kwam er een warmrode gloed door de gordijnen van het zonlicht. Wel leuk wakker worden!
