Kijk, wij hebben dan nu die heerlijke hondenbaby in huis en zijn daar natuurlijk helemaal vol van. Misschien word je inmiddels schijtziek van mijn verhalen maar ik ontmoet vooral verliefde mensen als ze Freek zien, en word dus tot nu toe niet teruggefloten. En als wel: dan ben ik hartstikke Oost-Indisch doof. ?
Maar er gebeurt hier bij Boslust ook nog wel wat anders dan Freek-knuffelen…
Nu neurospook me niet meer lastigvalt, de hevige pijn om Dirk is overgevloeid in een heel warm en speciaal gevoel en we met Freek steeds meer onze draai vinden, komt er weer ruimte voor dingen die zijn blijven liggen. Fijne dingen, kleurrijke dingen en dingen die nou eenmaal moeten gebeuren.
Feestkeet!
Mijn kookproject voor de eetkeet heb ik weer opgepakt, ik heb drie avondjes gedraaid en met liefde, zoals voorheen. Nu is het tijd voor het feestplannetje dat ik al een tijd op de plank had liggen voor de eetkeet: de Feestkeet! Doel: wie iets te vieren heeft en dit klein maar fijn wil doen (waarom die ‘maar’ eigenlijk…), kan lekker komen feesten in de keet.
Ik had de details al uitgedacht, ruimschoots voor mijn operatie, met als doel om het handen en voeten te geven en uit te werken daarna.
Maar ‘er kwam iets tussen’…(? en: ?).
Af en toe deed ik er wel wat aan, alleen niet genoeg om het ‘ontwerp-klaar’ te hebben. Nu heb ik die klus alsnog afgemaakt en alles op papier gezet (of eigenlijk op ‘Paper’, een handige projecttool van Dropbox, voor o.a. creatieve projecten en project management). Mijn mooie man en dito designer gaat mijn uitgewerkte plannetje nu vormgeven, zodat ik het binnenkort kan presenteren.
En ik moet nu weer aan de bak, ha! Niet alleen letterlijk met bakken, ook met zelf slingers maken (in samenwerking met mijn vormgever en onze drukker). Het streven is dat wat ik aanbied, van de slingers tot de taart en van de limonade tot de soep, zoveel mogelijk homemade is.
Zodat de feestbeestjes die komen fuiven in de keet een feestje op maat krijgen .
Anyway, dat komt eraan dus.
En ik kan niet wachten tot ik het ook hier op mijn blogje ‘officieel’ kan presenteren. Met trots, want ik vind het nog steeds een lekker plan. ‘Pas maar op dat het niet gejat wordt als je het nu al op je blog zet’, waarschuwde een vriendin vorige week. Maar het is niet echt jatbaar, denk ik. En als wel: who cares. Beter degene zijn van wie gejat wordt, dan degene die jat…? En als het inspireert: lekker toch?!
Blij boekie
Over inspireren gesproken: we hebben weer fijn voer voor een nieuw boekje. Thema: vakantie vieren. Meer laat ik niet los want het specifieke thema is best verfrissend, dat hou ik mooi nog ff geheim (dat mag dus NIET gejat worden 😉 ).
Ik zit te glimlachen bij het zoeken naar materiaal en het uitwerken van de items die in het boekje moeten komen. En dan ga ik komende tijd ergens een redactieoverleg houden met mijn vormgever en da’s altijd een feestje! Liefst lekker in de tuin bij de houtkachel. Of, net als vorig jaar, met een flesje wijn en olijfjes aan de oever van de rivier op een mooie avond… Als het een beetje meezit is dat (het resultaat van inspirerend overleg) dan terug te zien in ’t boekje.
Restauratiewerk
Neurospook is dus verjaagd maar het herstel vraagt nog wat werk. Dit krakende autootje moet nog even goed worden geolied.?
Het verzoek van de neurochirurg aan mijn huisarts was om mij te verwijzen naar een geheugenpoli hier in de buurt. Ik kon ook een nazorgtraject niet-aangeboren-hersenletsel (N.A.H.) volgen in Tilburg zelf maar dat wordt dan wel heel veel en lang reizen. De huisarts verwees mij naar Neurologie van Gelre (waar alles rond neurospook ook begon met een scan en de diagnose). Ze zette daarbij de aantekening Geheugencentrum Gelre. Maar op Neurologie twijfelden ze of ik in het Geheugencentrum eigenlijk wel op de juiste plek ben, het is een afdeling die vooral geriatrisch gespecialiseerd is. De kanttekening van Neurologie was: ‘Jouw probleem ( omschreven als: ‘N.A.H. door restproblemen na een hersenoperatie’) is in betere handen bij de revalidatie-afdeling, omdat de problemen die de neurochirurg schetst in de brief, niet alleen over geheugen gaan’.
Het gaat inderdaad ook over regelmatig wat wazig zien, kleine problemen met de fijne motoriek en vooral evenwicht- en coördinatieproblemen. Bij neurologie vonden ze dat dit beter revalidatie-technisch benaderd kan worden dus nu is er een verwijzing gekomen naar Revalidatie Gelre en dan is het idee (begreep ik van die medewerkster) om via daar door te gaan naar Klimmendaal. Dit gaat nu wel weer langer duren, ik ben 3 juni pas aan de beurt voor intake. Wat ik ook snap, maar het is wel een beetje jammer.
Maarja, komt goed. Dat de chirug vindt dat het wat hulp nodig heeft, dat delen Dejan en ik met hem. Vooral nu het wat langer duurt, en ik er ook meer last van begin te krijgen (= meer irritatie, ongemak en ongeduld).
Stiekem toch een flufje Freek…
Omdat ik het niet laten kan. Omdat ik verliefd op ‘m ben.
Meneertje is echt aan het landen hier. Dat was hij al wel, maar dat was meer een crashlanding. Nu is ie bezig aan de zachte landing. Beter…
Nog steeds hebben we wel onderbroken nachten, al slaat Freek de vroege plasronde nu al wat vaker over en is de eerste dan ‘pas’ rond 05 uur (zie die slaapoogjes weer op de foto, en dat terwijl ikzelf nu al 3 nachten mag doorslapen). En verder is het een hele hoop werk, voor een hartveroverend mormeltje dat steeds meer ‘zelf-regulerend vermogen’ laat zien, geweldig!
We krijgen ’t ook steeds knusser met z’n drietjes op de bank nu Freek happen in handen verruilt voor heerlijk hangen. Tussen ons in, of tegen ons aan.
Ik geniet!! ?
En papa Freek ook. ?
Wij gaan nu ff met meneertje het dorp in, wat boodschappen doen (Freek deels lopend en grotendeels per puppy-draagzak-vervoer) en daarna doen we een bakkie of biertje in het grand cafe.
Ik wens je een fijn weekend zonder van die vreselijk harde hagelballen op je bol, en met een dierbaar gevoel van vrijheid. Want vrij zijn – of dat nou een bepaald soort persoonlijke vrijheid in leefstijl is waar ik zelf vaak dankbaar over schrijf of de vrijheid die wij sinds midden jaren 40 allemaal (weer) kennen door de plek waar we geboren worden en mogen leven: vrijheid is een kwetsbaar, onbetaalbaar bezit. Laat het je niet afnemen ❤️.
Bye!
