Winterlimonade (of zoiets).
Soms heb ik ineens een onbedwingbare zin in limonade. Liefst lekker veel zuur erin, en een beetje zoet. Meestal wil ik dat in de zomer maar soms ook in de winter, gewoon een glaasje fris en tintelend.
Ineens bedacht ik me dat ik de appel-citroen-gemberdrank die ik gisteren maakte voor onze vrijdagmiddagborrel, daar misschien wel heel geschikt voor is. Dus ik haalde de citroen eruit, zeefde de drank, voegde nog wat stevia toe en goot het in een fles voor in de koelkast.
Toen het drankje goed koud was, lengde ik het aan met water. En jahoor: precies wat ik hoopte! Heerlijk fris en zurig door de citroen, zoetig door de appelsap (die wel enorm verdund is), tintelend en kruidig door de kruidnagel en de kardemompeulen. En daarmee eigenlijk een echte winterdrank, ook koud.
Vroeger (dat wil zeggen: tot zo’n 7 jaar geleden ofzo) had ik een afwijking waar ik in het stadskroegje in mijn vorige woonplaats regelmatig over uitgehoord werd door andere gasten:
‘Hoorde ik dat nou goed, hou jij van KOUDE gluhwein?!’
Indeed I did!
Ik hou van winterspecerijen. Kaneel, kruidnagel, kardemom, anijs: lekker! Maar stiekem vind ik die smaken allemaal veel krachtiger als zo’n drankje koud is.
Koude gluwein, dat doe ik niet meer. Maar deze appel-citroen-gember ‘limonade’ bevalt me erg. Die ga ik meteen wéér maken als ie op is! En krijg ik het koud, dan sla ik gewoon de mooie mosgroene omslagdoek om me heen. Die lag voor deze foto even onder de limonade maar ligt standaard op de bank, zodat ik ‘m lekker om kan hangen als ‘t even frisjes is. Iemand vroeg laatst waar ik die mooie doek gekocht had en of ik het erg vond als zij er ook een kocht. Maar de doek is lang, lang geleden gemaakt door Dejan z’n tante. Die kun je helemaal niet kopen, die is uniek.
En zo zit ik nu op de bank met een mooie warme winterdoek om en lekker fris glaasje limo! Dit drankje ga ik zeker schenken op de eerstvolgende avond van mijn kookproject in het huisje. Zal in het nieuwe jaar zijn, eerder gaat het niet meer lukken. Maar als het aan mij ligt, nog wel in de winter. Ik verheug me er al op om dit op tafel te zetten.
Hieronder nog maar een keertje het recept. Met daaraan dus de toevoeging dat ie koud (en gezeefd + aangelengd met water) stiekem nog lekkerder is… ?
Nou, dag hoor! 