De kleine, simpele dingen, die maken me het gelukkigst. En het is elke keer weer zo goed en helpend om ze te benoemen, die kleine blijmakertjes…
Dit waren ze vandaag.
• Voorjaarstakken in huis
Een aller,- allereerste bescheiden fluistertje in ‘t oor dat het voorjaar in aantocht is. Nog niet voor de deur, wel onderweg. Ik hoop nog steeds op een pak witte watten buiten, maar het lijkt er totaal niet in te zitten deze winter, zeggen de weermeneren- en mevrouwen. Dan maar uitkijken naar het voorjaar, ook erg fijn. De takjes helpen daarbij (foto bovenaan).
• De nieuwe theepot
Eigenlijk hoort deze niet bij ‘klein en simpel’, want dit was voor mij een giga cadeau van m’n husband. Zo super lief van Dejan… Ook zijn bericht op dit blog voelde heel liefdevol toen ik het las, er kwamen ook warme berichtjes op via de mail.
Anyway, dit theepotje is onderdeel van het servies van mijn ouders, maar het was er niet meer. Heel veel stukken waren al gesneuveld toen wij kinderen nog klein waren. Ik verzamel nu onderdelen ‘terug’ van het servies. En dit theepotje dat Dejan na veel speurwerk op internet vond, is een eerste stukje aanvulling.
Niet alleen vind ik het servies heel mooi, het brengt ook eindeloos veel dierbare herinneringen aan mijn vader, moeder en onze kindertijd. Zoals de platte schaal waar met oud en nieuw altijd de zelfgebakken oliebollen van mijn vader op lagen. En de soepterrine waar m’n moeder haar champignonsoep uit serveerde op zondag, als oma Zwolle kwam eten. Alleen dan. En dan genoot oma van de soep en zei ze altijd, echt elke keer weer, tegen m’n moeder ‘Willemieke, hoe maak je dat toch? Waarna wij haar daarna nog dagenlang grinnikend imiteerden.
Dat dus. Daar word ik blij van; glimlach-spullen.
• Ik werd ook blij van een tukkie en een bakkie (en turen in de nacht)
Ik kon vandaag wel een dut en een kop koffie extra gebruiken; had een beetje minder geslapen vannacht. Onze Freek hoorde iets buiten, een uur lang bleef hij zachtjes mopperen vannacht. Zo zachtjes, dat manlief het niet eens hoorde. Maar ik slaap licht en word dan wakker. Ik vermoed dat er een nieuwsgierig beestje rondsloop (er zijn hier o.a. marters en vossen) want ik zag iets harigs weg trippelen.
Freek hoort alles, tot in details. Dus als er iets gebeurt rond het gebouw, heb ik dat snel in de gaten dankzij onze fluffy bewaker. Dan ga ik altijd even uit het raam kijken. Soms blijf ik een tijdje staan kijken en als ik maar genoeg geduld heb, zie ik dan wel eens een vos de weg oversteken of door de straat sluipen. Zo mooi, hoe de dieren in de nacht gebruik maken van de stilte, het donker en ‘de wereld in slaap’…
Als ik ‘s nachts slecht geslapen heb, doe ik overdag graag een middagdutje. Het fijnste is dat met husband en hondenkind samen. Zo knus en vredig… Vandaag dutte ik alleen even een half uurtje op de bank. Wat ik een heel goeie tip vond ooit is deze: drink vóór je middagdut een kop koffie. Die gaat pas werken na ongeveer een uur en dan helpt dat je om na je power nap natuurlijker,makkelijker en helderder wakker te worden. Zo voorkom je ook nog dat je te lang blijft middagtukken en dan ‘s nachts weer niet slaapt. Werkt echt. Hoewel ik mijn koffietje dan na die dut ook wel echt nog moet hebben, ha!
Alles weer open
Onder allerlei voorwaarden, maar toch: we mogen weer van alles en dat is fijn voor al die sectoren die het zo zwaar hebben om deze crisis goed te doorstaan. En natuurlijk ook voor iedereen die zo verlangde naar een drankje in een leuk tentje, een goeie film in de bios, een mooi concert, lekkere wedstrijd en ga zo maar door. Dat een buuf en ik bij Buuv morgen een heerlijke kop koffie kunnen doen. Want ze hebben echt steengoeie koffie daar, van hetzelfde merk als First things first in het Honigcomplex (dat helaas over 25 dagen over en uit is, dan wordt de boel grotendeels gesloopt). Maar dat bakkie binnen weer, vind ik ook wel heeuuuul erg tof en daar kijk ik naar uit. Dus die mag nog bij de blijmakers van vandaag.
Vanuit Nijmegen een goeie nacht gewenst.
Kiki
