Ik mag weer!
Koken voor het huisje. Herfstkoken, extra fijn! Ik voel me al veel meer opgeknapt, en heb er zin in.
Zometeen bind ik mijn stippelschort voor, stap ik mijn ‘eet-tuin-huis’ weer in, ik doe het kacheltje aan, dek de tafel, en ik weet nu al: ik voel me zelf stiekem ook een beetje op bezoek in mijn eigen eetkeet. En dat is zo leuk!
Nog leuker: dat anderen misschien vandaag wakker werden met de gedachte aan wat deze dag brengt, met een kleine bescheiden glimlach: hun avondhap is knus en herfstig in Huisje Boslust.
Ik ga weer verder!
zie joe zoen ??