Wat was en wat komt.
Dat bedoel ik deels letterlijk – een fotocollage van ons tripje afgelopen maandag en een vooruitblik op morgen – en het is ook figuurlijk bedoeld – Dirk en zijn aanstaande ‘broer’.
Wat betreft die foto’s onderaan: we zoefden maandag door de lentezon naar Hoenderloo. Prachtige route. En dan de zon op je wangen en de wind door je haren, lekker snel zoeven met de Vespa op plekken waar het rustig is: zalig!
We parkeerden op het terrein van vakantiepark de Miggelenberg waar wij, voordat we zelf bij de Veluwe(zoom) kwamen wonen, heel wat midweekjes doorgebracht hebben. Van daaruit wandelden we naar ons favoriete gebied daar, de Schenkenshul. Mooie verstilde plek, bijzonder als je daar bovenop staat.
Teruggekomen doken we het loungeterras op voor een lunch (ijs van Co hebben we maar laten zitten, dat werd teveel) met mooi uitzicht, heel erg aardige bediening en een heerlijke hap. Tel dat op bij een zonovergoten terugweg met weer dat fijne briesje door de haartjes en je hebt een minivakantiefeestje. Dan kunnen wij er dus weer tegenaan, meer hebben we niet nodig.
Dat was dus maandag. Gisteren en vandaag vonden we het te fris voor de Vespa dus hebben we een beetje gewerkt, theegedronken met vrienden, een gezondheidscheck gedaan voor kat Jasper bij de dierenarts (meneertje gaat goed) en gerommeld in de tuin en in huis (een van de foto’s helemaal onderaan).
Morgen reizen wij naar Zeddam waar we ‘de broer’ van Dirk gaan ontmoeten (= uitkiezen). Dirk oefent nog op allerlei manieren invloed uit op ons dagelijkse doen, en gelukkig ook maar. We hopen dan ook vurig dat hij ons morgen ‘helpt met kiezen’, als we moeten aangeven welk harige hummeltje uit het nest bij ons komt wonen.
Het is spannend, hoopvol, we kunnen niet wachten en het is ook wel een beetje confronterend. Dat nieuwe leventje gaat het feestje van Dirk voortzetten maar bevestigt ook dat het (fysieke) leven van Dirk gestopt is, ruim 3 maanden geleden. De band met Dirk is gelukkig niet gestopt en dat is onbeschrijfelijk troostrijk.
En tja, hoe kies je nou uit al die lieve kleine fluffy baby’s die ene, die jarenlang elke dag in je leven zal zijn? Wij vinden dat bijna niet te doen. Maar Dirk wel hoor, ha! Die gaat het wel voor ons sturen, morgen.
Het leven doet gekke, nare, moeilijke, verdrietige en ook mooie, lieve, vrolijke en fijne dingen. Soms durf ik bijna niet meer te vertrouwen op de goeie wendingen. En alleen Dejan snapt en herkent dat echt, omdat we samen zoveel hebben moeten incasseren de afgelopen jaren (en vooral maanden). Daarom gaan we morgen met z’n tweeën, ondanks heel lief aanbod van een paar mensen om samen te gaan en vervoer te bieden. Maar we willen dit moment – puppy (laten) kiezen – even alleen doen. Het is een mooie reis weer (helemaal met de zon en de koude wind buiten en zelf warm binnenzitten) dus wij redden ons wel. Na afloop gaan we in Zeddam even wat drinken.
To be continued…
Tot gauw!
PS: Brechtje, de voedindsdeskundige van de dierenkliniek heeft samen met een dierenarts uitgebreid gekeken naar de samenstelling van het (nieuwe merk) hondenvoer van onze voorkeur. Hun conclusie: het is prima voer waar alles dat je hond(je) nodig heeft ruimschoots in zit. En als je dan bedenkt dat de rottigheid – allerlei e-nummertjes enzo – er juist niet in zit: hebbes! Mocht je geen zin hebben om de naam van het merk terug te zoeken in mijn vorige bericht: het merk is Edgard & Cooper. Er wordt op diverse online dierenshops gezegd dat het biologisch voer is, maar dat zie ik niet terug op hun site. Na even speuren, zag ik dat bepaalde varianten van hun voer biologisch zijn. Mooi! De site heeft wat rare taal-dingen (Belgisch??) dus ik doe een link naar de website van deze natuurwinkel voor huisdieren.
