Het mag dan komende dagen nog even zomers worden buiten, hier in huis geurt het al warm en kruidig naar najaar.
Een weekend met bakken, bezoek, borrelen en badderen.
Kruidkoek enzo
Ik ben nog een ander kruidkoek recept aan het uitproberen zonder ei (ik vind baksels snel naar ei smaken en heb daar een hekel aan), met karnemelk (ik gebruik kefir) en natuurlijk lekker veel speculaaskruiden. Die heb ik zelfgemaakt en daarbij volgde ik dit receptje van Mind your feed.
En oh jongens, dat baksel staat, op het moment dat ik dit schrijf, een kwartiertje in de oven en geurt me toch zalig!
Gisteren hadden wij trouwens ook al goddelijke bakseltjes gesnoept. Van een bakkertje in Nijmegen Oost. We moesten naar de Maartenskliniek reumatologie, zijn daarna gaan wandelen in de heuvels rond het ziekenhuis, en vervolgens met een traktatie teruggekomen. Thuis, waar Freek het super gezellig had met zijn nieuwe oppas Maartje. En Maartje ook met hem, zo te horen, ha!
We snoepten het lekkers van de bakker samen met Maartje op. En de kruidkoek eten we morgen met vriendinnetje Anette. Vrienden van ons wilden ook nog onze kant op komen morgen, maar we zijn dus al ‘bezet’. Hopelijk gauw alsnog! Maar het is een feestje dat we weer bezoek kunnen hebben, alhoewel we het wel veiliger en relaxter vinden om dan met niet meer dan 2 gasten samen in huis te zijn.
Anyway. Door de baksels en traktaties te delen met anderen, voelt het iets minder onverstandig en dus maken / halen we zalige zoetigheid vrijwel alleen als we bezoek hebben.
Borrelen en badderen
We gaan aan de borrel vandaag (met de knappe kaasjes van ons favoriete winkeltje) en ik wil nog bloemetjes halen. De bloemen die ik zelf plukte (foto bovenaan) hebben ruim 10 dagen gestaan maar zijn er nu wel klaar mee. En oh ja, ik moet ook nog in bad. Wat een straf, ha! Toch maak ik er niet altijd tijd voor vrij. Soms zou een bad goed zijn maar pak ik toch even snel een douche. Terwijl in bad gaan zo goed is voor mijn lastige lijf… Dus vandaag ga ik echt weer.
Over lastig lijf gesproken
Gisteren bij de reumatoloog geweest en het was goed om elkaar weer te zien. We konden de verwachtte injecties met prednison nog even uitstellen. Kijken of de medicatie die ik nu tijdelijk heb, het voor de volgende keer rustig kan maken. Jammer van deze medicatie is dat ie op een gegeven moment niet genoeg meer doet. Daarom moest ik vorig jaar ook weer aan de infuusbehandelingen.
Maar nu weer even verder met dit mildere middel (dat minder kwetsbaar maakt rondom corona ook) is prima, en het heeft duidelijk wel weer een gunstig effect.
Wel is mijn pink in de verkeerde stand gaan groeien. Daar krijg ik een metalen ringetje omheen dat de vinger dwingt in de juiste stand te blijven staan. En dan kijken we na een tijdje wat dat uithaalt en of de handchirurg er iets mee moet. De pink is dankzij de medicatie die ik nu heb niet meer ontstoken, maar dus wel vergroeid. Ook de wijsvinger in mijn rechterhand doet niet wat we willen en blijft maar ontstoken. Daar gaat de volgende keer dan nog een keer een injectie in, als de medicatie het niet genoeg tot rust brengt. De ontstekingen in mijn schouder en voeten worden iets milder al, en ik verwacht dat de medicatie daar goed grip op zal krijgen.
Het blijft puzzelen en ook een beetje gokken steeds. Maar samen met de reumatoloog ben ik daar heel goed in geworden. En we ervaren het allebei als een effectieve samenwerking waarbij we steeds weer het minst slechte van alle kwaden kunnen doen, en goed op elkaar afstemmen.
Tijd om af te sluiten, het baksel uit de oven te halen, de wijn koud te leggen en het bad vol te laten lopen.
Hieronder nog wat nazomerfoto’s.
Vanuit Nijmegen een lekker weekend gewenst.
Kiki