Zaterdag 9 nov. 2019
Met dit prachtige koppie koffie op tafel ben ik bezig met het zoeken naar beeldmateriaal voor ons Decemberboekje.
We speuren door online en papieren archieven, snuffelen tussen oude foto’s van onze eigen ouders en proberen waar nodig ook zelf foto’s te fabriceren en die op creatieve wijze ‘oud en historisch correct’ te maken. Want voor deze boekjes, die ook zullen worden bekeken door -en gelezen voor- mensen met dementie zijn herkenbare beelden belangrijk. De tekst krijgt daarmee een andere rol, de beelden ook. Mooie uitdaging!
Dit weekend duiken we weer het herfstbos in, we wandelen naar de Carolinahoeve voor een pannenkoek. Verder werken we dus aan het boekje, aan een lekker maaltje en we houden even een weekendborreltje (weebo, ha!) met vrienden.
Ik heb trouwens besloten om onze vrienden en familie niet meer bij naam te noemen in mijn blog. Niemand die bezwaar maakte, dat niet, maar door een verhaal dat ik van de week hoorde -iemand werd openbaar genoemd bij een ander op facebook i.v.m. een gezamenlijk dagje weg en vervolgens werd er ingebroken in diens huis- besef ik dat het mijn privé keuze is om over mijn persoonlijke leven te schrijven, en niet de keuze van vrienden en familie. Alhoewel ik altijd al bepaalde dingen niet deelde, wil ik voorzichtiger zijn. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik het wie dan ook makkelijk maak om te weten: ‘ah, dus die en die zijn niet thuis maar bij Boslust’. De kans is natuurlijk piepklein, ik ben maar een minuscuul stippeltje in blogland en ik vind dat ook helemaal fijn zo. Maar dan nog, ik wil het wat algemener houden, zeker voor anderen die niet kiezen voor een blog. Dus ik ga het iets neutraler omschrijven voortaan, dat voelt ‘netter’ en vooral veiliger naar iedereen.
Anyway. De herfstconfetti dwarrelt intussen om het huis, het is een feestje! Zelfs Freek vindt het mooi, kijk maar (en nog twee foto’s van hem afgelopen dagen) ❤︎
Het is weekend, dus ik piep er tussenuit meld mij maandag weer.
Heb een fijn herfstweekend!
