Mensen van het goede leven.
Ken je die uitdrukking? Soms is die tekst echt helemaal van toepassing. Zoals gisteren. Wat een fantastische dag. Een vakantiedag. Dat is niet zo heel vaak het geval. Meestal is het prima, leuk, soms is het klote, regelmatig is het oké. En de optelsom van dat alles is meer dan goed genoeg. Over all zijn wij tevreden tiepjes. Maar gisteren; uitzonderlijk fijn. Zo’n dag, daar kan ik dan weer tijden mee vooruit, ha!
Heb je trouwens ook steeds het gevoel dat het nu maandag is…?
Het begon gisteren al met guitigheid van Freek. Die zat mee te kijken op mijn laptop (foto links) en gaf mij een heel lief kusje, oh oh! In het park was er weer een leuke ontmoeting tussen Freek en een geitje.
Er gaat bijna geen dag voorbij dat we niet iets horen in de trant van: ‘Wat een leuke hond is ‘t toch’. En dat is ie ook. Hij is heerlijk happy en wij zijn hartstikke happy met hem. Freek Frummel.
Zweven!
Begin van de middag zijn we op pad gegaan met de Vespa en we kwamen ‘s avonds terug met het gevoel alsof we een weekje op vakantie waren geweest.
Eerst reden we naar Zweef Inn bij Malden waar een zweefvliegveld is. We zijn daar een boswandeling gaan maken rondom het vliegveld en zagen het opstijgen van de vliegtuigjes. Wil je zien hoe dat gaat? Ik maakte een filmpje. Ik heb er niet in geknipt dus het is wat rommelig maar je ziet het wel goed. Klik op onderstaande link. Lijkt me heerlijk, dat zweven.
We wilden vervolgens neerstrijken op het terras van Zweef Inn (dat kun je aan het eind van het filmpje ook horen) maar er stond een rij wachtenden. Er is natuurlijk minder ruimte vanwege het afstand houden, het was Hemelvaartsdag en ook nog mooi weer. Fijn voor de horeca dat het zo druk is natuurlijk. Maar voor ons voelt het iets te geforceerd om in de rij te gaan staan voor een terrasje. En als je dan eindelijk zit, dan zie je daar die rij mensen die op jouw plekje staat te wachten, ik zou me bijna schuldig voelen als ik dan langer dan een kwartier zit. Niet ons idee van relaxt op pad zijn.
We besloten door te rijden naar Groesbeek voor een terrasje. Bij hotel de Wolfsberg stonden nog heel veel tafels leeg en het uitzicht is er prachtig. Kijk maar, foto linksboven (van de collage hieronder). Maar het hotel vond het niet de moeite om even een bord neer te zetten met ‘terras alleen voor hotelgasten’. Dus liepen wij hoopvol dat terras op, net als een paar andere mensen. En toen we gingen zitten, werd ons door een heel strenge mevrouw verteld dat het besloten terras was. Nou ja, dan niet toch.
Het was maar goed ook trouwens want toen we weer verder reden, zagen we ineens onderweg een bord staan: ‘Asperges en wijngaard, terras open’. Dat bord zijn we gevolgd en toen we op de plek van bestemming aankwamen, werden we meteen blij. Dejan maakte trouwens nog een foto achter mij, terwijl ik naar hem kijk in de Vespa spiegel, oh oh, gekke gasten! De rest van de foto’s (en de foto bovenaan dit blogbericht) is van het terras waar we uiteindelijk neerstreken: wijnhoeve en aspergeboerderij de Heikant in Groesbeek.
Wat een plek! Rust, ruimte, gemoedelijkheid, genietende mensen, heel erg aardige bediening (enorm contrast met hotel de Wolfsberg!) en: heerlijke wijn. Wij zijn geen wijnkenners, hebben ook niet de behoefte om ‘tot die club’ toe te treden, maar we kunnen nog net wel het onderscheid maken tussen een supermarktwijntje en die van een wijngaard. Vorig jaar lunchten we bij een andere wijnboer in Groesbeek (Colonjes) en ook daar vonden we de wijn erg lekker. Een glas is meer dan voldoende, omdat Dejan nog moet rijden en wij bovendien geen grote drinkers zijn. Maar wat hebben we genoten van dat ene goeie glas en verder van alles, op die plek. Tussen de wijnranken en de asperges, turend in de verte.
We hebben ook nog asperges gekocht (foto hier links is het veld waar de asperges onder de zeilen staan te groeien). We konden het niet laten, ik ben er dol op. We kregen ze woensdag ook cadeau van Robert, die met zijn gezin op terugreis was vanuit Zuid Limburg naar Friesland en een tussenstop maakte bij ons. Robert helpt ons met de boekjes door de boekjes na te kijken op foutjes. Zijn gezin en wij kennen elkaar al heel lang en hun zoon en ons eerste pleegkind zijn van dezelfde leeftijd en waren dikke maatjes destijds. Gezellig om zo nu en dan bij elkaar te komen.
Ze namen uit Limburg dus asperges voor ons mee en aardbeien, die heerlijk sterk geurden. Dus we hadden gisteren bij thuiskomst een ‘royaal’ aspergefeestmaal. En we konden ook nog verschil proeven tussen de asperges van de ene boer en van de andere. Allebei errrug lekker, dat sowieso!
Wij maakten de asperges met fijngesneden gekookt ei, een beetje roomboter en olijfolie erdoor, peterselie + citroenrasp en -sap. Er kwam ook nog geroosterde courgette bij met Parmezaanse kaas, bij wijze van ‘vlees’ en omdat de courgette op moest. Toet: Griekse yoghurt met aardbeien en geroosterde amandelen. Een heerlijk maal, waar we dan toch ook maar een glaasje rosé bij namen. Maar dan wel met Spa Rood erdoor, anders was het ons te machtig geworden na dat glas op de wijnhoeve. Is trouwens echt een aanrader: witte wijn of rosé met Spa Rood verdund. Lekker fris, licht en feestelijk. Zeker als je zoals wij, twee glazen wijn al te machtig vindt.
Nou ja, dat was dus onze vakantiedag. Vandaag een toetje: we gaan de tuinen van de Hortus ontdekken, vlakbij de Radboud universiteit.
Fijne vrijdag!
Kiki