Lintjesregen.
Dit hierboven dat was ik, met een ‘voor de grap lintje’ dat ik een paar jaar geleden cadeau kreeg omdat mijn lieve lief vond dat ik een lintje verdiend had. 😉
Maar vandaag was dus de echte, jaarlijkse lintjesregen en de geliefde van vriendinnetje Annelies, Pavel, kreeg in Amersfoort een lintje. En terecht, hij doet ontzettend veel goed werk voor de psychiatrie en dat puur als vrijwilliger. Lies had hem naar de lintjes-locatie gelokt met een smoes. Het is mooi dat dit bestaat, mensen die zich, voor niks, inzetten voor anderen die dat goed kunnen gebruiken.
Mijn vader heeft ooit iemand van zijn Amnestygroep voorgedragen voor een lintje en dat lukte ook. En hij had een enorm plezier in het stiekeme gedoe vooraf, zat helemaal te grinniken en zich te verheugen op het moment dat die persoon erachter zou komen wat er gaande was.
Ik ben blij voor Lies en Pav dat ze dit vandaag konden meemaken. En eigenlijk vind ik dat Lies zelf ook een lintje heeft verdiend, want zij werkt dan wel betaald in de psychiatrie maar al jarenlang voor veel te slechte waardering. Ze moppert er ook wel eens over, het is schandalig hoeveel geld er naar het management gaat, ten koste van de mensen op de vloer zelf. Lies werkt met hart en ziel en gaat daarbij altijd over haar eigen uren heen, omdat ze het gewoon met zorg wil doen. Lintje voor Lies!
Vandaag
Meneer Freek had een goeie dag. We zijn erop aan het letten dat we hem minder prikkels geven, zodat hij meer rust krijgt en dat werkt. Hij slaapt! En slaapt. En slaapt… En dat heeft hij zo nodig, blijkt nu…?
Vandaag moest Freek ook naar onze dierenarts Jochem voor zijn 2e inenting en een controle. Jochem verheugde zich er al op en was zo leuk met Freek, dat Freek helemaal niet gestresst was. Op de behandeltafel kroop hij wel even tegen mij aan maar toen lokte Jochem hem met wat snoepjes naar zich toe en terwijl ik Freek snoepjes gaf (waar hij van zat te smullen!), kon Jochem de injectie geven. Meneertje heeft het niet eens door gehad! En de druppels die hij in zijn neusje kreeg (ook een soort ‘inenting’) gingen er ook zonder problemen in. Toen het klaar was, is Freek zelfs gaan liggen op de tafel en was hij van plan een dutje te doen. Jochem was helemaal enthousiast over hoe het gaat met onze furry baby. Hij maakt een kerngezonde indruk, en ook een stoere, relaxte indruk. Dejan en ik natuurlijk hartstikkke blij en ook opgelucht dat dit geen drama werd. De assistenten in de praktijk waren allemaal in love met meneertje. Ook op dat vlak zet hij de mascotte-rol van Dirk voort, lief…
Toen we vertrokken, en we moesten nog wat regelen bij de balie, viel Freek in de puppy-draagtas bij Dejan in slaap. We gingen nog even wat drinken bij het Grand Cafe in ons dorp en daar bleef Freek gewoon doorslapen, ondanks dat er regelmatig iemand even in de tas bij hem kwam kijken en smelten. Oh oh, net een echte baby, ha! En zo fijn, hoeveel meer ontspannen hij al wordt ineens. Stoere hond. Zondag gaat hij andere stoere minihelden ontmoeten bij zijn eerste puppytraining, een leuk vooruitzicht!
We genieten in ons coconnetje van het ontdekken van Freek, en van het feit dat het zoeken met hem en alle inspanningen, nu vruchtjes beginnen af te werpen. We zitten momenteel ook veel op de grond, op kussens om met Freek te spelen en zodat hij lekker tegen een van ons aan in slaap kan vallen. Grappig om dan de kamer ineens vanuit een heel andere hoek te zien.
Een dag vol nieuwe perspectieven, zal ik maar zeggen…
Er komt heel zoetjes aan ook ietsje pietsje meer ruimte voor andere dingen, zoals bezig zijn met een volgend boekje. En mijn kookproject maandag.
Anyway. Ik wens je een fijne dag morgen, ook als je geen lintje draagt, ha! En als je over rommelmarkten struint of met een bittertje / biertje op een koningsdagfeestje staat: enjoy!
Tot gauw.
