Toffe tuin & Freek Vrijdag.
Elk jaar in de lente, verrast het me weer hoe weelderig onze tuin is. En ook dat de moeite die we erin hebben gestoken in de zomer ervoor, dan het jaar erop meteen zichtbaar is. Zo is het hoekje waar wij mooie bloemetjes hebben aangeplant uit de tuin van overleden achterbuuf Wil (we mochten na haar overlijden plantjes uitkiezen) nu een lief plekkie in grijzig paars.
Wel is te zien dat wij niet goed zijn met onkruid enzo. Het blijft altijd een vrij rommelige, beetje ruige tuin. Maar als ik heel eerlijk ben, kan dat me niet erg boeien. Het is een lekker groene bostuin en vanuit huis is het zicht erop heerlijk rustgevend! Dat onkruid: ‘t zal wel. Soms trekt een van ons in het voorbijgaan even een frutsel eruit hier en daar, en soms laat ik me door vriendinnetje Annelies overhalen om samen met haar even een uurtje onkruid te trekken uit onze tuin. Dan zijn we haar dankbaar want het ziet er dan wel fris en vriendelijk uit, ha! Maar zelf zijn we meer van ‘ach, in de winter vriest dat onkruid wel weer dood’?.
We hebben de afgelopen jaren door de hoveniers regelmatig een ingreep laten doen in de tuin. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Onze beukenleibomen staan nu 4 jaar en het zijn prachtige, statige joekels geworden. Met hun frisgroene blad (en goud in de herfst!) zijn ze fantastische eyecatchers die je oog juist wegleiden van het lelijke blok huizen achter ons. En de haag die we vorig jaar hebben laten aanleggen als een soort groene schutting, doet het ook fantastisch.
Er bloeit nu zoveel in de tuin! Allemaal spul dat zichzelf is gaan vermeerderen. Bij Dirk bloeien lieve knalroze bloempjes bijvoorbeeld ?. En overal woekert de wilde geranium kleurig en fleurig door de tuin. Dat was een advies van (dus wijlen) buuf Wil en buuf Gerrie in het eerste jaar dat we hier woonden, om de wilde geraniums als plukjes her en der door de tuin te laten kruipen. Dat advies volgden wij op maar ook dat hebben we niet echt onderhouden en het loopt (kruipt) een beetje uit de hand. Maar hè, who cares, wij zijn er blij mee. Niet alleen om de vrolijke bloempjes, ook vanwege het mooi ‘grafische’, felgroene blad. De bloemetjes trekken veel bijen en hommels aan en het blad geeft kikkertjes en egels een schuilplekkie. Fijn spul!
Freek (op) Vrijdag
Freek had bezoek vandaag. Mijn tante en nicht kwamen met pup Sam, hondje van mijn nicht. Nou ja, hondje… Sam is nu 8 maanden en weegt al 12,5 kilo…! Maar dat weerhield onze Freek er niet van om toch nieuwsgierig te zijn en Sam uit te dagen. Sam op haar beurt vond dat wel wat en speelde er op los, waarna Freek toch even dekking zocht achter onze benen, lekkere held op sokjes.
Toen ontdekte Sam het piepspeeltje van Freek. Dat was feest! Maar Freek wilde óók met het piepding. Die kreeg een nieuw speeltje van mijn tante, dat net zo piepte. Fanatiek ging Freek ermee aan de haal, waarop Sam op haar beurt weer met het nieuwe speeltje van Freek wilde. Oh oh, net kinderen… Ik vergat natuurlijk foto’s te maken maar de foto’s na afloop, van een lekker slaperige Freek, zeggen ook veel.
En verder nog wat andere plaatjes van ons plaatje. We hebben het ‘Pucky karretje’ weer uit de schuur gehaald. Kijken of meneer Freek daar in wil. Doel is dat we hem, net als in de rugzak, mee kunnen nemen naar het bos voor een langere wandeling (hij ‘mag’ op dit moment met zijn leeftijd ongeveer 12 minuten lopen per wandeling, dat is niet veel). Hij klom er zelf al in en uit, dus dat belooft wat. En als het puckykarretje lukt, is daarna de fietsbak aan de beurt. Gevolgd door het fietskarretje, de Vespa en de trein. En dan hebben we alle vervoersvarianten geprobeerd met meneer en kunnen we fijn kiezen steeds!
Weekend alweer. Morgen heb ik een dag met vriendinnetje Anette, we gaan samen met Freek op pad. Zondag ook weer bezoek, en verder wil ik nog proberen een slinger erbij te fabriceren (heb er nu 3 klaar), wat te werken aan ons nieuwe boekje, en dan toch eindelijk ook een keertje dat gras in de voortuin te maaien.
Voor nu wens ik je alvast een mooie moederdag, of je nou moeder bent of alleen een moeder hebt. Of misschien wel geen moeder meer hebt en het toch viert. Om haar te herinneren. Ik ben nu ‘moedertje van Freek’ en kreeg vandaag daarom pioenrozen van mijn lief, hoe lief! Ik kreeg ze vandaag al, omdat het spul dat nog in de vaas stond, verlepte treurigheid was.
Anyway, moederdag, vaderdag, whatever-dag: ik wens je vooral een fijn, liefdevol weekend.
Tot gauw.
