Woensdag 22 juli 2o20
Was ik weer, iets eerder dan verwacht.
Het geplande dagje vandaag met vriendin Anette kon niet doorgaan, ze voelt zich te gammel. Ze zit middenin pittige ziekenhuisbehandelingen en had destijds bij haar voorstel om vandaag onze kant op te komen, gehoopt dat ze zich beter zou voelen dan ze zich nu voelt. Het was een mooie ambitie en ze heeft haar nieuwe hoop gevestigd op binnenkort, vlak voor haar volgende behandeling, als ze zich hopelijk weer fitter voelt. Dat zou leuk zijn. Niet alleen om elkaar te zien, maar ook omdat het dan betekent dat het naar omstandigheden goed gaat. Het is ook best een stukkie rijden, van Amersfoort naar Nijmegen, daar moet je niet gammel bij zijn.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Vandaag gaan wij voor de 2e dag naar Groesbeek, waar we iets moeten ophalen dat Dejan bedacht heeft voor mijn verjaardag. Ik krijg een super fijn cadeau van hem, en de manier waarop hij dat heeft voorbereid, is al net zo leuk. Zal het morgen of vrijdag laten zien.
Dat we weer naar Groesbeek moeten, is bepaald geen straf. Wat blijf ik dol op die plek daar in de heuvels! Ik ken het heel goed van mijn kinderjaren in Molenhoek en Nijmegen, we woonden er niet alleen vlakbij maar hadden er ook familie wonen en diverse vrienden van mijn ouders, dus we kwamen er vaak. En Dejan en ik gingen 2 keer een lang weekend weg naar Groesbeek vanuit Dieren, op de Vespa samen met Dirk. Gisteren kwamen we er met Freek, ook op de Vespa. Dierbaar. En alleen de route er naartoe al: meteen vakantie.
Gisteren bij Groesbeek: blauwe lucht en weelderige watten-wolken, een zacht zonnetje, glooiende maisvelden en een landweg met daarop een caravan: zomervakantie dus.
Ik ben opgegroeid in heuvelachtige omgeving, daarna jeugd deel 2 in Lelystad: platter dan plat. Wat miste ik de heuvels. In Amersfoort (waar ik 25 jaar woonde, tot 7 jaar geleden) is wel wat aan glooiend landschap maar het maakte weinig indruk. In Dieren hadden we dat heuvelachtige weer echt terug in de omgeving en daar werd ik heel blij van. Dejan ook, want ook hij groeide op in heuvelgebied.
Hier in Nijmegen e.o. is het nog heuvelachtiger dan in Dieren. Zelfs bij ons in Nijmegen-midden begint dat al een beetje, onze straat loopt lichtjes naar beneden. Je ziet fietsers dan ook altijd een beetje werken, als ze omhoog moeten.
En we zitten dus binnen no time (jahoor, die magische 10 minuten!) in het echte glooiende gebied. Hier in de stad (Oost) en meteen daarbuiten (Beek Ubbergen, Berg en Dal). Dus wij kunnen elke dag dat het weer een beetje vriendelijk is, het buitenland-gevoel opzoeken. En sowieso hebben we dat thuis al, door ons uitzicht, het appartement en het dakterras. Veel mensen die het zien, zeggen dat het aanvoelt als een mediterraan vakantiehuis. Als we binnenkomen na een uitje, voelt het voor ons ook zo. En het bad geeft dat nog extra, ha! Het lijkt me trouwens ook een heel fijn herfst- winterhuis.
We gaan zometeen weer die heuvels in dus. Even koffieleuten in het centrum van Groesbeek bij De Spil (2 jaar geleden erg lekker gegeten daar), cadeau-onderdeel ophalen, genieten van de Vesparit, daarna thuis de BBQ aan en vega hamburgers grillen. Lekker met een salade en hele goeie chips erbij, in plaats van friet.
Vanaf zaterdag gaan wij 2 weken in de vakantie-stand (dan ook even geen blogberichten) maar het voelt nu gewoon al zo zomers! Kijk maar naar de foto’s.
Als je ook zin hebt in een dagje als god in Frankrijk-gevoel en je wil liever niet lang rijden daarvoor dan kan ik je Groesbeek e.o. (Berg en Dal, Molenhoek/Mook) echt aanraden. En happen bij de wijngaard ook (Colonjes). Heerlijk, in alle opzichten. Ook de wijn. Vanaf de wijngaard is het ook nog es wonderschoon wandelen.
Dan kom je thuis met het gevoel dat je een weekje weg bent geweest. Of laat ik niet overdrijven: een midweek, ha!
Hier nog een paar foto’s van gisteren.
Bis morgen.
Kiki
#Wijvierendezomer
#Vakantiegevoel
#Omdehoek
#(Her)ontdekken
#Vespafun
#Lekkerwegineigenstreek
#Nijmegenthuisstad
Groene heuvels, blauwe heuvels (horizon), gele bloemen, paarse bloemen, gouden pluimen: zomerkleuren.
Freek struint door het zomergras. Een plek waar GEEN grasaren staan, daar letten we nu heel sterk op. En linksboven: mais- en kerstboomheuvel. Mijn plek, want dol op mais en een zwak voor kerstbomen, ha!
Dit is ook zo jeugdsentiment (en zomervakantiegevoel!): glooiende mais- en korenvelden… Werd er helemaal gelukkig van toen we hier gisteren langsliepen.
Linksboven en -onder: een zalige lunch en dito wijn (dat konden zelfs wij, NIET-wijn-kenners, nog proeven) bij de wijngaard in Groesbeek. Pittige kokos-wortelsoep en een broodje humus met salade. We zaten te smullen. Thuis (foto rechts) op het dakterras risotto eten, maakte de vakantiedag compleet.
