Twee (of nee, drie) tips

Een bijna-weekend-bijpraat.

Eerst heb ik een lunchtip, dan een filmtip.

Maandag was ik in de stad met een -inmiddels- ‘lunchvriendinnetje’ dat ik ken via onze ruilkring. Zij heeft ons afgelopen periode enorm geholpen ook, met veel warmte (naast een groepje anderen van de ruilkring dat bijsprong). Zij en ik zijn allebei dol op Nijmegen en hebben de ambitie opgevat om elke maand ergens anders te gaan lunchen in de stad. We kunnen heel dierbaar bomen samen en leren veel van elkaar ook. Zij was oncologieverpleegkundige in Radboud en begrijpt mijn verhalen van nu ook heel erg goed, wat een bonus is. In december lunchten we samen bij Bagels and Beans. Een plek waar ikzelf niet snel aan zou denken, we gingen er lunchen op haar suggestie en het was top! Zalige broodjes, lekker veel keuze in soorten broodjes en in het beleg, heel prettige sfeer, hartelijke bediening en heerlijk geluncht.

Afgelopen maandag lunchten we bij Hotel Credible. Met Dejan heb ik daar in de afgelopen paar jaar al een paar keer gezeten, voor een borrel(hap), lekkere limo, een bakkie en een keer een klein avondmaal. Maar nooit de lunch. Lunchvriendinnetje en ik namen allebei de rode curry noodle soep. Die hoort eigenlijk met gegrilde kip, maar ik nam ‘m zonder. Ik had er teveel zin in om ‘m te weerstaan, dan die kip maar weglaten. En dat was helemaal niet erg want de soep was compleet genoeg zonder vlees. Zalig pittig, lekker veel taugé, noodles, lekker veel rode curry. De verse koriander maakt het compleet. En het gember-sinaasappel-theetje deed het er ook erg goed bij. Wel een tip: ga niet beneden bij het raam zitten als het koud is buiten want de ramen zijn slecht geïsoleerd en er zit daar geen verwarming. Gelukkig was de gemberthee heerlijk verwarmend, we hielden het prima uit, maar tegen het eind voelden we ons allebei een beetje verstijfd en verkleumd. Oude tantes worden we, ha!

Lunchen (en soms avondeten) in de stad doen mijn lieve Dejan en ik ook heel erg graag samen. Maar helaas kan dat gewoon voorlopig nog helemaal niet door Dejan z’n medische situatie. Hij heeft nog volledig sondevoeding momenteel, alhoewel daarbij nu wel de eerste hoopvolle signalen in flink tempo beginnen te stapelen. Zoals het feit dat mijn lief vandaag een flesje drinkvoeding heeft kunnen wegwerken (als ie 5 flesjes per dag aankan, dan mag de sondevoeding eruit en dat zou mega zijn!) Intussen zit hij, as we speak, met een Chupa chups aardbei in zijn snavel achter zijn scherm te werken aan de nieuwe serie placemats voor eetcafe de Plak. Ik durf het bijna niet te schrijven maar dit is toch gewoon wel pure vooruitgang…! Fingers crossed maar weer es, dat dit zo doorzet.

Het gaat nog veel geduld vragen voordat wij weer terugzijn in een beetje normaal leven samen. Vooral samen eten. Dat is iets dat we heel erg missen, samen in de keuken staan, tafeldekken, tafelen. En ook wat betreft buiten de deur eten: er is een mega aanbod van eettentjes in Nijmegen, we hebben nog zoveel te ontdekken. Die maandelijkse lunchambitie met ruilkring-lunchmaatje kan er ook prima náást, als mijn lief en ik t.z.t. weer kunnen genieten van de stad; zoveel aanbod is er.

Maar nu is nu. En nu zijn er stappen vooruit en daar zijn we al heel blij mee, maar intussen zijn we ook heel moe en murw van alles. We hebben bijkom-en-verwerktijd nodig, ook in het hoofd. Twee keer kanker in ons leven (in vrij korte tijd), dat hebben we nog wel even op z’n plek te krijgen… We nemen er de tijd voor en de rust en ruimte, ondertussen ook de draad van sommige dingen uit ons normale leven, alweer oppakkend.

Terug naar afgelopen maandag. Na de lunch bij Credible struinden we nog even naar de Waalkade, die weer natte voeten had door de hoge waterstand in de Waal. De normaal toch al ontzagwekkende rivier pikte er een klein stukje stad bij voor zichzelf.

Heb ik nu, met ‘t weekend voor de deur nog een aanrader: de film Yesterday (Netflix). Een lieve en vrolijke romantische komedie over hoe de wereld door een stroomstoring een totale black out krijgt. Daardoor is iedereen vergeten dat The Beatles hebben bestaan. De enige die The Beatles niet vergeten is, dat is de weinig succesvolle singer-songwriter Jack. Hij had, precies op het moment van de wereldwijde stroomstoring (en het collectieve geheugenverlies) toevallig een aanrijding, ging even knock out en had dus als enige géén geheugenverlies. Jaja, zie dat allemaal maar eens te verkopen aan je kijkers. Nou, we slikten het alsof het doodnormaal was, haha! Jack besluit de liedjes van The Beatles te ‘lenen’ en presenteert ze alsof ze van hemzelf zijn. Hij wordt vervolgens in mega tempo wereldberoemd, maar na een tijdje gaat er iets knagen. En intussen dreigt hij doordat hij een wereldster is geworden, ook nog zijn grote liefde mis te lopen…

Het is een liefdevolle, muzikale ode aan The Beatles. Je hoort weer hoe speciaal hun oeuvre is, in meerdere opzichten. Het acteerwerk in de film is top. We waren vooral heel erg gecharmeerd van Sanjeev Bhaskar, die de vader van Jack speelt en die wij ook altijd zo sterk vinden in cold case detective Forgotten. En in Yesterday blijkt hij ook nog eens een fantastisch komisch talent te zijn. Echt een fijne, liefdevol gemaakte film.

En nu hup, nog even aan de schrijf voor een klusje. En wat boodschapjes bestellen voor dierbaar borrelbezoek morgenmiddag. En ‘t afwasje doen, spelen met Freek, koffietje maken en planten water geven. Oh ja, ‘k heb nòg een tip! Schaf een planten-vocht-metertje aan, die zijn zoooo handig! Je steekt dat ding in de aarde (zo diep mogelijk) en dan laat het metertje precies zien hoe vochtig de voeten van je planten zijn. Ik heb daardoor ontdekt dat ik mijn planten stuk voor stuk aan het verzuipen was. Ik voelde steeds alleen maar bovenin de grond en die voelde overal wat droog aan. De bladeren van sommige planten begonnen ook moeilijk te doen. Dus ik dacht: ‘meer water geven’. Boy, was i wrong… Ze waren allemaal extreem kletsnat. Dus ik heb ze een tijdje met rust gelaten en nu zijn ze toe aan een beetje water. Ik ben door dat simpele metertje een heel stuk wijzer geworden. Hopelijk is het niet te laat voor onze groene vrienden.

Jep, dat was ‘m echt voor vandaag.

Fijn weekend vanuit onze Nijmeegse boomhut in de mist.

Kiki

 

 

 

 

Hierboven: daarnet. En hieronder was nog van maandag.