Zaterdag 18 april 2020
Soms besef je beter dan op andere momenten, dat het gewoon heel kostbaar is…
Dat geldt niet alleen voor het feit dat je leeft maar ook waarmee, waar en met wie je leeft.
De laatste dagen waren er regelmatig momenten waarop ik de vrijheid miste. Vrijheid om op vrij(…)dag lekker naar de bloemenwinkel te gaan en uitgebreid allerlei mooierdjes bij elkaar te zoeken voor de weekendvaas. Ruiken of ze geuren, de bloemen. En dan helemaal blij naar huis met m’n verse fleurige bos.
Of na de wekelijkse wandeling met vriendin Anita (we hebben het weer opgepakt) tegen elkaar zeggen: waar zullen we een bakkie gaan doen?. Met Dejan de Vespa pakken en door het zonnige landschap zoeven. Met een flesje wij en olijven bij de rivier gaan hangen. Een loopje naar het dorp voor een zakje vers gebrande noten, een goed stukje kaas, lekkere thee van de natuurwinkel, een pak kaarsen van de Hema. Of desnoods even naar de buurtwinkel voor die vergeten boodschap.
Het kan allemaal niet. Zeker voor mij niet, teveel risico. Het blijft ook het medische advies aan mij: mijd winkels enzo. En dat geldt dan dus automatisch ook voor Dejan.
Maar voordat ik door al dat ‘gemis aan vrijheid’ een zielige pruillip voel opkomen bij mezelf, neemt een gevoel van dankbaarheid het over. Dankbaar dat we gezond zijn (mijn hoestbuien zijn helemaal weg, geen verhoging meer ook!), dat we samen zijn, dat we dat heel erg goed kunnen en heel erg graag doen, samenzijn. Dankbaar voor wáár we samenzijn, ons thuis. En ons familietje hier thuis. Stiekem zijn wij het liefst lekker ‘alleen met elkaar’ en onze flufjes. Gewoon vredig en simpel, fijne dingen doen, lol maken, van elkaar houden. En lekker eindeloos werken aan boekjes, mooie dingen maken. En nu kunnen we dat allemaal eigenlijk nog meer dan normaal, want we hebben nauwelijks afspraken. Er staat niemand aan de deur ineens, er is geen spontaan bezoek, we moeten nergens heen enzo…
Het is natuurlijk waanzinnig fijn als deze crisis voorbij is, voor alles en iedereen. En ook wij hebben allerlei plannen ‘voor als het weer kan’, oh echt joh! Maar voor nu, besef ik hoe ik iets ‘heb’ dat me veel meer waard is dan de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil: ons heel erg warme, comfortabele, liefdevolle, ruimte gevende en inspirerende thuis.
En voor de mensen die dat NIET hebben, is er o.a. deze mooie actie op dit moment. Zodat zij in elk geval gezond te eten krijgen. En je kan een donatie doen bij het Leger des Heils bijvoorbeeld.
Hieronder mijn verhaal -over wat me dus allemaal WEL blij maakt- in plaatjes. Geen perfecte plaatjes maar MIJN plaatjes en dus voor mij gewoon goed genoeg ?.
Ciao, heb een vredig lenteweekend en blijf gezond!
Kiki