We waren gisteren even in de stad en daar is het bouwen voor de Vierdaagsefeesten begonnen. Onze stad in de stilte voor de storm… Een feestelijke storm. ‘Uitbundig’ is nog een understatement voor Nijmegen in 4Daagse-sferen…
En ja, vandaag lijkt er ook een èchte storm over ‘t land te willen razen, overal geldt nu code oranje, dat komt niet zo vaak voor toch. Het is nu nog rustig maar de berichten lezend, gaat ‘t wel even spoken. Wees voorzichtig dus.
Wat betreft de feestelijke storm: zaterdag gaat ‘t los in Nijmegen, dan starten de Vierdaagsefeesten. En over een week begint de 4Daagse zelf. Her en der hangen in de binnenstad waarschuwingsbanners: ‘U betreedt een evenementen-bouwterrein’. Er rijden hoogwerkertjes rond, overal staan grote pakken met stalen buizen, planken, en steeds meer plekken zijn afgezet. Eind van deze werkweek is de binnenstad al bijna niet meer herkenbaar; één groot festival terrein. Veel bedrijvigheid dus, maar nu is dat nog wel in een relaxte, ‘stille’ atmosfeer.
Bezige bijen
Hoe anders was dat gisteren op het thuishonk van Stichting De 4Daagse; bezige bijtjes daar, het zoemt gewoon. We waren er voor overleg over een nieuw project, waarvan ze gevraagd hebben of wij dat met hen willen doen. We verheugen ons er alweer op!
Alle 4Daagse Troostboekjes zijn klaar, de 4000 ronde hoekjes zijn allemaal gestanst en de boekjes zijn daarstraks bij ons opgehaald. Die worden volgende week vanaf diverse plekken (bezemwagen, Rode Kruis, Wedren en nog wat andere plekken) uitgedeeld aan wandelaars die uitvallen. Wijzelf gaan ook elke dag boekjes uitdelen. Daarvoor kregen wij onze toegangspasjes voor het 4Daagse terrein en de persruimte. Daar kunnen we in en uit lopen en pauzeren. We hebben daarvoor een ‘pers pasje’ gekregen, jaja… Net echt, ha!
Anyway, op het 4Daagse kantoor is het een komen en gaan van mensen, een kakofonie aan geluiden, er staan overal dozen (we zagen ook allemaal medailles die geteld zijn en gesorteerd!) en het is er ‘levendig’. Heel anders dan bij de vorige overlegmomenten die we daar hebben gehad. Toen heerste er steeds rust en stilte, maar nu is het echt ‘t 4Daagse hoofdkwartier. We hadden er gisteren (voor de 5e keer) een heel leuk overleg trouwens!
We voelen ons warm welkom bij deze organisatie.
Beetje spannend
Intussen zijn er al wat dingetjes gaande wat betreft media-aandacht voor ons Troostboekje en dat is natuurlijk heel erg leuk, maar tegelijkertijd ook wel een tikkie ‘eng’. Op kantoor bij de 4Daagse gisteren hebben we nog wel even een peptalk gehad om niet bang te zijn voor die media aandacht.
We hebben het boekje natuurlijk bedacht en gemaakt in onze eigen kleine creatieve bubbel met steeds een (ook nog heel) veilige uitstap voor overleg bij de 4Daagse organisatie, om dan weer terug in onze bubbel verder te werken. En nu gaat ‘de buitenwereld’ het een beetje ontdekken. De 4Daagse organisatie introduceert het boekje al vol enthousiasme bij enkele perskanalen. En het blijkt dat sommige tv media het nu al enthousiast oppakken en er iets mee willen, komende week, samen met ons. Dat is mega mooie erkenning maar ‘t maakt ook wel een klein beetje nerveus.
Als ze dan op kantoor bij de 4Daagse zeggen dat het boekje zo’n fijn feel good boekje is geworden en deze aandacht ook helemaal verdient, zijn wij het daar ook gewoon mee eens. Maar als dan de redactie van een tv programma belt en je hoort wat ze er volgende week mee van plan zijn, is dat naast een enorme opsteker, dus ook wel een beetje ‘eng’. Beetje spannend om nu uit onze comfort zone te gaan ermee. Tot nu toe was het lekker spelen met ‘t boekje. Zelfs die vierduizend ronde hoekjes stansen, gebeurde gewoon knus in onze werkkamer. En nu: hup, naar buiten! Brrrr èn leuk.
Wat wel erg hielp was dat er door de 4Daagse mensen gisteren ook nog gezegd werd: “Met Troostboekje hebben we echt een feel good cadeautje voor de uitvallers, hier kunnen we niks verkeerds mee doen en zeggen”. Ik hoop dat ik dat volgende week nog heb onthouden en relaxt kan omgaan met ‘de situatie’. Nou ja, er gaat sowieso niemand dood als het niet helemaal lukt, dat is dan ook wel weer een helpende gedachte. Die heb ik toch wel overgehouden aan twee jaar geleden, toen ik behandeld werd tegen baarmoederhalskanker. Dan onderga je allerlei hele heftige dingen en dito momenten, om te voorkomen dat je doodgaat aan die ziekte. En dan leer je het wel hoor, om soms te denken in: ‘is dit een kwestie van doodgaan, of niet?’. Is het antwoord ‘niet’? Dan is er eigenlijk vrij weinig aan de hand.
Ik vergeet die relativering te vaak weer, maar voor komende week ga ik ‘m als een mantraatje herhalen in mijn hoofd. En after all zijn Dejan en ik vooral blij als de mensen voor wie het boekje bedoeld is, ‘t fijn vinden om te krijgen van de 4Daagse. Als dat zo is dan ga ik gloeien. Samen met mijn lieve lief, met wie het maken van dit soort bedenksels altijd weer een feestje is!
En verder
Nog even een zomerse tip. Ik maakte dit lekkere drankje -een soort ‘aardbeien-sap-limo’ -klik hier- zonder suiker (wel met wat honing) en die is yum! We gaan ‘m als welkomstdrankje uitdelen bij ons feestje zondag (dan presenteren wij het 4Daagse Troostboekje -wat ook ons 25ste boekje is- in kleine kring). Voor dat feestje serveren we ook taartjes van Moes, een taartjesbakster uit Nijmegen, bij wie de hobby ooit lekker uit de hand liep. De taartjes zien er zo mooi uit! We wilden bij haar al heel lang taartjes halen, maar het kwam er tot nu toe niet van. Nu hebben we 50 mini-taartjes besteld. We hebben verder wat feesthapjes, bubbeltjes en gezellige papieren frutsels als versieringen, waaronder de 4000 ronde hoekjes die van de Troostboekjes zijn afgesneden en nu als confetti over tafel gestrooid worden. En de slingers die ik 5 jaar geleden maakte van overblijfsels van onze boekjes. Zo gaat ‘t vast gezellig worden met dat feestje van ons. Met dus die lekkere aardbeien limonade als startdrankje.
En nu hup, aan de kook!
Fijne avond, hou ‘t heel.
Kiki
