▲ foto: lamp The Groovy Shop, Grave
Onze mini-avontuurtjes-thuisblijf-vakantie (4)
Het is niet vanwege de money dat wij de laatste jaren nooit lang weggaan met vakantie, we hebben er gewoon geen zin in. Maar wèl in het vakantiegevoel. En laten wij daar nou heel goed in zijn samen, vakantiegevoel fabriceren… Hier deel 4 van mijn blogje over onze staycation. Nou ja, blogje…neem er maar lekker een bakkie bij want ‘t is een heeeul uitgebreid vakantiebericht (sorry, not sorry). Maar wèl een bericht met leuke tips.
In dit laatste deel van mijn vakantieblog: alles dat mij de afgelopen weken gewoon, simpelweg happy maakte. Van hotelgevoel aan de ontbijttafel tot de ondergaande zon die onze woonkamer oranje kleurde.
Ik werd blij van…
• Een nieuw Nijmeegs plekje verkennen. Over Trafo, in de oude Vasim fabriekshal, lazen we een mooie recensie in de Gelderlander. Dus hup, tijd om er te gaan lunchen! De recensie in de Gelderlander klopt wat ons betreft helemaal. Heerlijk simpel, puur en rijk eten krijg je bij Trafo. Wij lunchen altijd eerst, als we iets nieuws willen uitproberen. Maar die lunch was zo veelbelovend: de avondhap bij Trafo gaat zeker volgen!
• Mooie zomertelevisie koekeloeren. Whodunit binchwatchen (The Bay, good stuff!) en genieten van Zomergasten, tot nu toe. Vooral enorm gefascineerd door de eerste uitzending met Hoogleraar Natuurkunde Thomas Hertog. Pfiew, pittige materie maar zo boeiend! En gegrepen door de 4e aflevering met schrijfster Bibi Dumon Tak.
Ik heb grote bewondering voor haar moed. Hoe zij woede en vuur omzet in het schrijven. En in actie komt bij onrecht. Hoe ze bijvoorbeeld de jacht op dieren bevecht, daarbij ook dapper de jagers rechtstreeks aansprekend. Verder liet ze met prachtig, ontroerend beelmateriaal -van zwijnen in het wild- zien dat dieren ook emoties kennen. Stress, angst, pijn, gehechtheid, liefde en -zoals het filmpje van de zwijntjes aantoonde- rouw. Aan Bibi’s pleidooi om liefdevoller met dieren om te gaan, wil ik nog de rake woorden toevoegen van schrijver Anatole France, Nobel-prijswinnaar: Totdat iemand van een dier heeft gehouden, blijft een deel van zijn ziel on-ontwaakt.
• Het lekkere langzame vakantiegevoel, maakte me ook blij
• Ontbijttafel met hotelgevoel
Dit is voor ons een heel simpel en leuk trucje om het vakantiegevoel maximaal op te slurpen, juist ook in je eigen huis. Wij ontbijten elke dag samen aan tafel. Deze zomerperiode dekte ik ‘s avonds voor het slapengaan de tafel al en dat gaf een fijne snuf feestelijkheid bij het opstaan! Het zag er heel gezellig uit, alsof iemand anders dat voor ons had gedaan (omdat je alweer vergeten bent dat de ontbijttafel klaarstaat). En dan deden we net alsof we allebei gasten in een hotel waren, die een oogje op elkaar hadden, oh oh stelletje pubers! Dat tafel dekken in de avond, houden we er trouwens mooi in. Scheelt ‘s morgens gedoe, met je slaaphoofd.
• Dankbaar zijn voor onze beestenkindjes. Elke dag, elk seizoen en al helemaal in de zomer. Want juist dan duiken de horror berichten op van mensen die hun lieve, kwetsbare dier vastgebonden in een bos achterlaten, of droppen bij een asiel. Daar breekt m’n hart van in duizend stukjes. Zelf wil ik gewoon niet eens op pad zonder onze Freek, hij hoort er zo bij! En die lieve Jasper laat ik ook niet graag langer dan een dagje alleen thuis. Mijn husband heeft dat ook, geniet al net zo van die twee wezens en heeft alles voor ze over. Ook Dejan raakt, net als ik, nooit uitgekletst over de hondenboef…
We waren afgelopen week even met z’n tweeën een paar boodschappen doen en lunchen ergens, een lieve buuf van ons paste op Freek. Dan kunnen we hem met een gerust hart thuis laten, fijne oppas is goud waard. Maar tijdens de lunch zei Dejan: “Voelt toch gek zonder Freek”. Heerlijk om even samen op pad te gaan, maar zonder hond -die normaal overal mee naartoe gaat- zijn we toch ook een beetje incompleet.
We lunchten trouwens bij Mi Barrio in de Fransestraat. Daar kwamen wij vaak in coronatijd, omdat ze de lekkerste verse wafels ever bakten! Met een koffietje buiten terwijl je wacht op je wafels, was dat een lekker plekkie. En dat is het nog steeds, ècht wel. Elke keer fijn om daar te zijn. En nu helemaal, zo lekker stil als het er was (vakantietijd). Maar volgende keer gaan we wel mooi weer met onze Freek Frummel sámen! ♥︎
• Van een winkel in Grave, werden Dejan en ik allebei heel blij. The Groovy Shop had zoveel fantastische nostalgie spullen! Volgens mij zag ik er gewoon het bankstel staan dat mijn opa en oma in huis hadden…
Ouwe meuk is leuk
Bij The Groovy shop, stuk voor stuk mooie stukken met een rijk leven achter zich en waarschijnlijk, bij liefhebbers, een lekkere toekomst voor zich.
De stijl -vintage, mid-century design- spreekt ons altijd aan en je ziet er bij ons thuis zeker ook snufjes van. Een shop als deze, daarvan smullen wij!
Gewoon al die oh ja! momenten. Hoe je de dingen toen als kind spuuglelijk vond en nu denkt: zelfs die stomme bank van opa, blijkt best mooi gemaakt te zijn…
• De zakkende zon in huis. Wat maakte dat mij vrolijk! Meestal is het al adembenemend mooi vanaf ons dakterras (of kijkend vanuit het raam) maar heel soms pakt de ondergaande zon zelfs de huiskamer mee. Dan is ‘t ook binnen één grote zonsondergang. Gebeurt niet zo vaak dus: machtig mooie magie.
• En dan nog wat laatste toefjes dankbaarheid...
Kortom.
Onze vakantie
was niks bijzonders
en héél speciaal.
