Kersttijd. En een zorgelijke tijd.
Deze tijd van het jaar vind ik een fijne. Vooral omdat ie vol zit met rituelen en rijke tradities. Misschien ook wel omdat de kersttijd inspireert tot stilstaan bij dingen. Een beetje bezinnen.
Ik dat kader kan ik hier op mijn blog niet alleen maar gezellig losgaan op kerst, zonder een serieuzer uitstapje te maken. Want we doen met kerst vaak feestelijk met z’n allen en drukken de zorgen misschien wat meer weg, maar die zorgen zijn er wel. Bij veel mensen. Zorgen op persoonlijk vlak en/of om wat er in de wereld gaande is. In eigen land is er veel aan de hand. En de zorgen die ik in dat kader ervaar wil ik hier op mijn blogje, niet volledig negeren. Ik heb er een tijdje tegenaan zitten hikken, maar schrijf het nu toch op.
Dat Wilders wellicht premier wordt, vind ik een groot punt van zorg; ik schrik er steeds weer van. Met politieke inhoud zal ik me hier niet bezighouden, daar zijn mensen voor die het veel beter en slimmer kunnen duiden dan een knus-kneuterig, creatief bloggertje. Maar ik voel wel de drijfveer om iets te schrijven over de politieke atmosfeer die er nu heerst. Die maakt me somber.
Dat iemand die de politieke strijd niet aangaat met waardigheid maar met een grote bek premier wordt, vind ik nogal shocking. Iemand die over alles en iedereen heen pist wanneer het hem uitkomt. Doet de rechter een uitspraak die hem niet bevalt: “nep- rechter”. Hop, in een woord wordt even de hoogste graad van garantie voor onze veiligheid en vrijheid (want dat is wat de rechter waarborgen moet) neergesabeld. Een aanstaande premier die gewoon hèt voorbeeld gaf, dat je de rechterlijke macht niet meer serieus hoeft te nemen. Neprechter. Dat zegt een kwade puber tegen z’n ouders: ‘nep ouders / nep leraar, dat soort ge-bla bla bla’. Maar toch niet een politicus die premier wil worden? Nepparlement, tetterde hij ook. Nep dit, nep dat. ‘Kopvodden’. Hij kan zijn punt niet overtuigend brengen zonder giftige, vernietigende en onvolwassen communicatie.
Met woorden kun je soms net zoveel beschadigen als met vuisten. Maar het lijkt erop dat die giftige taal -verpakt in de schijn van vrijheid:’kunnen zeggen wat je denkt’- straks het enige is dat nog effectief is en mensen aanspreekt. Hoe giftiger en grover, hoe aansprekender. Ik ben bezorgd over hoe we afglijden naar een plek waar je het alleen redt met een grote bek. Dat dit onze cultuur aan het worden is. Iemand die verbaal regelmatig scheldend om zich heen maait en nu gewoon doodleuk de premier wordt. Wat een voorbeeld…
Oh ja; misschien gaat hij vriend en vijand verrassen en ineens waardig en fatsoenlijk communiceren. Maar dat is niet de stijl waarmee hij aan de macht is gekomen. En de grootste zorgen heb ik niet eens om Wilders zelf maar om zijn coalitiepartners. Ik zie de heren en dames van de eventuele coalitiepartijen nu de hele tijd om hem heen dralen op foto’s en tv camera’s, als glibberige wormpjes. Zelfs Omtzigt glibbert al. Men wil vooral aardig gevonden worden door Wilders, zo lijkt het. Het lijkt wel alsof ze nu al bang voor hem zijn.
Heel gek is dat niet. Voor je het weet, ben je door de angel van Wilders geprikt. Publiekelijk voor lul gezet. ‘Nep’ genoemd en aan de schandpaal genageld. Met een tweede kamer die ineens uit veel meer PVV’ers bestaat en de macht heeft om dat schandpaal-principe te versterken, moet je best stevig in je schoenen staan. Als je ziet wie de politiek allemaal hebben verlaten (een Renske Leijten is onmisbaar!) en hoeveel mensen dat ineens waren ook, zegt dat iets over het politieke klimaat onder Rutte. Maar hoe moet dit verder als een scheldende treiterkop nu premier gaat worden?
Ik hoop dat ik het allemaal veel te somber inzie…
Wat ik het meest zorgelijk vind, herhaal ik nog maar een keer.
Voor democratie ben je afhankelijk van de rechtstaat. De rechterlijke macht moet bewaken en waarborgen dat wij in onze grondrechten worden beschermd. Dat iemand die dat bij tijd en wijle niet serieus neemt, die scheldend en pissend over iedereen -en dus ook die rechter- intussen gewoon premier wordt, vind ik een deprimerend dieptepunt.
In godsnaam laat ‘t inderdaad allemaal gaan meevallen in de praktijk…
Morgen weer gezellig de glittertjes en de glinstertjes, maar dit moest ik eerst delen.
(Foto bovenaan: een ster in de bomen bij de kerstmarkt in Kleve)
Fijne vrijdag.
Kiki
