Herfst is ‘t voorafje van de winter.
Dat blijkt maar weer…
Dikke dwarrelvlokken langs het raam, soms allemaal strak 1 richting op schietend door de wind, dan weer kriskras door elkaar naar beneden zwabberend.
Een klein fijn cadeautje, toch wel…
Want het blijft sprookjesachtig, zo’n dons-kussen dat wordt leeggegooid en dat zelfs een poedersuikerlaagje tevoorschijn tovert. En er zat trouwens weer eens een heel erg lief vlokje bij, zoals wel vaker is gebeurd (zie onderaan dit bericht).
Ben ik nu even blij met mijn (eind winter ’23 aangeschafte) heerlijk warme muts & sjaal… En Freek krijgt zijn rode regenhesje aan! Binnen is het behaaglijk met de verwarming iets hoger, een kop thee en kaarsjes aan.
Fijne herfst-winterdag.
Kiki
