Vrijdag 29 nov. 2019
Van alles dus.
Allereerst: hoera, onze boekjes zijn, rondgehoekt en wel naar de zorginstelling verhuisd om daar te worden ingepakt als sintpakketjes! Het was mooi werk om de hele berg te voorzien van ronde hoekjes. Niet alleen omdat die hoekjes al bijna 10 jaar het visitekaartje zijn voor onze boekjes maar ook omdat we de hoekjes met onze nieuwe machine -en tijd en aandacht, daar was ie weer…- echt mooi kunnen uitvoeren. Bij de drukkerijen hebben ze zoveel tijdsdruk, dat wij vaak merkten dat onze hoekjes niet altijd even mooi waren. De drukkerij waar we de laatste jaren mee samenwerkten deed het wel goed maar is gestopt, de eigenaar is met pensioen. Zelf kunnen we de hoekjes in alle rust maken, en dat levert het mooiste resultaat op. Ons eigen boekenfabriekje, meer en meer.
Gisteren kwam Bea de activiteitenbegeleidster de boekjes ophalen zodat er genoeg tijd was om ze allemaal in te pakken, maandag is het feest ter ere van de lancering.
Bea bladerde door het boekje en bij elke bladzijde was ze blij verrast, leuk om te merken! Bij elke pagina wist ze nog waar de informatie en citaten vandaan waren gekomen: ‘Ach ja, dat was mevrouw de Bruin die dat heeft gezegd’ (mevrouw de Bruin is inmiddels overleden trouwens, droevig genoeg). Het was een heel bemoedigend moment om Bea door het boekje te zien gaan. We vinden het super spannend om te gaan zien hoe maandag tijdens het feest de ouderen die hebben meegewerkt, het boekje zullen ervaren. Bea vertelde ons dat het een heel erg leuke middag gaat worden en wij verheugen ons erop.
Ons eigen kleine ‘boekenbal’, ha!
Vandaag
We zouden een tante op bezoek krijgen vandaag. Maar zowel zij als ik hangen in de lappenmand dus dat hebben we even uitgesteld. Ik heb koorts, snotter en hoest, zoals zoveel mensen momenteel. Ik haat grieperig zijn maar het gaat ook weer over natuurlijk. En ik ben stiekem ook blij dat ik het nu ben, dan is dat rond 19 december als ik mijn infuusdag heb weer weg (daar mag je i.v.m. sterk verhoogd infectierisico zeker niet gammel bij zijn). En ook beter vandaag dan maandag! Maar wel effe een tandje lager dus nu.
Wel willen we morgen en zondag de adventskrans maken en ophangen, en een lekker sinterklaasweekendje houden. Speculaas bakken, warme wijn maken, haardje aan, gedichten schrijven voor 5 december, gezonde en lekkere herfst-winterhapjes maken. En als het lukt, effe het bos in. Dat lukt vandaag zeker niet, maar hopelijk zondag wel. Morgen misschien ook even richting Doesburg voor wat spullen die in ons dorp niet te krijgen zijn + een bakkie op een leuk stekkie. Of dat lukt, zien we wel. ‘Het is bij jou net als bij kinderen: zo heb je ineens koorts, en zo ben je de dag erna alweer opgeknapt’, zei mijn huisarts ooit. She was right. En hopelijk blijft dat zo 😉
Hier weer een bergje foto’s. De foto bovenaan: het hartje dat we normaal altijd ter nagedachtenis aan Dirk op tafel leggen, heeft een feestmaandrandje gekregen want zondag is het 1e adventszondag. Het hartje geurt lekker op tafel. Verder vooral veel kiekjes van Freek ook. Ik krijg zo vaak verzoekjes om hem ‘veel te laten zien omdat ie zo leuk is!’ Zulke verzoekjes zijn niet aan dovemansoren gericht natuurlijk, ha! Als trotse puppy paba en maba (= afkorting van papa-baas /mama-baas) hoef je ons maar 1 keer te vragen om meer foto’s en we zijn om natuurlijk.
Ik wens je een fijn weekend, met of zonder sintfeestje.
▲ Dejan bezig met boekjes en ronde hoekjes. Hij kreeg er al snel een goed fingerspitzengefühl mee. Elke dag deed ie een stapel tot ze allemaal ‘gehoekt’ waren.
En ook nog 2 foto’s van onze adventskalender. Het is een fun ding! De zakjes zwieren zachtjes en soms als je er langs loopt, wat harder. Dan rinkelen ook de belletjes die eraan zitten. Vanaf zondag gaan we ze vullen. Dejan begint en heeft de on-even decemberdagen, ik eindig op kerstavond en heb de even dagen.
▲ Freek ligt op gure dagen het liefst bij de verwarming (linksboven) en vindt het niet erg om bij heftiger regenbuien een jas aan te krijgen. Geen echte jas natuurlijk maar een wind- en waterdicht ‘dekje’. Heeft ie van die lieve Dirk geërfd… Stiekem wel cute. En als hij dan terugkomt van zijn wandeling, ligt zijn brokjesmaal ‘precisie gestrooid’ op de vloer, jaja. Met dit soort grapjes, met lekkere plaaggedichtjes, lieve cadeautjes, warme wijn en zelfgebakken speculaasjes maken we er een guitig sinterklaasfeest van. Hebben wij helemaal geen kinderen voor nodig.
▲ Jasper en Freek. Is het vriendschap? Of begrijpen ze elkaars taal juist niet helemaal…? We zijn er nog steeds niet uit, maar leuke taferelen zijn ‘t wel. We grinniken hier heel wat af om die twee!
▲ Need i say more?
