Regen en zonneschijn

Nacht van vrijdag 24 juli / zaterdag 25 juli 2020

Een maand wonen in Nijmegen, sprankelend jarig worden, vakantiepauze.

Het was een half uur geleden om 23.59, ik moest meekomen naar het dakterras en er werd een afstandsbediening in mijn hand gedrukt. Ik kreeg zoenen van mijn husband en ik werd zachtjes aan mijn oren getrokken (dat is Servisch gebruik, dat brengt geluk). Hij wees  op de afstandsbediening in mijn hand. ‘En als je nou op het onderste knopje drukt…’.

Op het terras gingen allemaal lampjes aan die Dejan aan de balustrade had gehangen. Wat een feestje, ineens op een verlicht terras staan! Dejan had een nieuw snoer gekocht (zelfde soort als aan onze keet hing) en dat onopgemerkt opgehangen vanavond. Ik zit nu nog dit blogbericht af te maken, met een heel jarig gevoel!

Een maand Nijmegen

Wij dachten er vandaag ineens aan: we wonen alweer (en nog maar) een maand op onze nieuwe stek. En we beseften na deze eerste maand wonen in Nijmegen dat ons verhuisplan eigenlijk wonderbaarlijk goed gelukt is.

Zo wilden we liefst voor mijn verjaardag verhuisd zijn (stiekem was dat de hoop), zeker toen corona kwam en duidelijk werd dat de zomer iets meer ademruimte zou kunnen geven om te verhuizen. Dejan vertelde (nog in Dieren) wat voor hem het ideale scenario zou zijn:
‘Verhuizen voor jouw verjaardag, liefst naar bosachtige wijk of naar een wijk bij het Goffertpark, een lekker appartement met lekker balkon, en dan in de zomer de nieuwe woonomgeving kunnen verkennen met de Vespa’.

Nou ja, en dat is dus helemaal uitgekomen,ha! Dat balkon werd een dakterrasparadijs waar we een feestje kunnen geven (gaan we ook doen als het weer veilig kan) met een uitzicht waar we niet eens van durfden te dromen. En het lekkere appartement: ook raak. Meer dan lekker, het is zalig.
I love it when a plan comes together. 

Regen regen wat ga je doen?

En nee, niet alle plannen pakken uit zoals gewenst.
Of we morgen taartjesbezoek kunnen hebben voor mijn verjaardag bijvoorbeeld, is nog maar de vraag. En of we met vrienden uit eten kunnen, moeten we ook even afwachten. Want met ons taartbezoek willen we niet binnen zitten, alleen buiten. En met Lies en Pavel willen we niet in het restaurant eten maar op het terras. Het voelt niet verstandig om binnen te zijn met andere mensen. Thuis niet en in de horeca ook niet. Ik ken best wat mensen die dat allemaal wel doen. En ook mensen die de maatregelen liefst zien afgeschaft, omdat ze er niet in geloven. Dat snap ik ook helemaal. Het is ook lastig om ‘de waarheid’ te vinden tussen al die verschillende deskundigen en verschillende visies. En als je probeert in het lezen van opnies van deskundigen het kaf van het koren te scheiden, is dat een heel gepuzzel.

Hier houden we ons zo goed mogelijk aan de maatregelen, maar proberen we ook onze eigen richting te vinden in wat het meest logisch, overtuigend en vertrouwenwekkend aanvoelt. De argumentatie van Maurice de Hond, blijft ons boeien en overtuigen dus wij vinden de factor ‘ventilatie’ net zo belangrijk als die 1,5 meter afstand. En dus willen wij niet binnen zijn met anderen, behalve de thuiszorg-huishoudhulp. En zoals vandaag, een klusser van de verhuurorganisatie, die een stang kwam ophangen aan de muur bij het bad, omdat ik niet genoeg kracht heb ik mijn pols- schouder- en handgewrichten om zelf soepel uit bad te komen. Het lukt, maar het doet zeer en voelt niet helemaal goed.
Oud wijf had dus een bad-stang nodig, ha! En die kwam er maar daar moest dan wel iemand voor in ons huis. Met mondkap op (een hele goeie), dat helpt hopelijk iets. En alles open en door laten waaien, helpt hopelijk ook.

Anyway. Of onze corona-veilige buitenplannen voor morgen akkoord krijgen van het weer, is dus heel onzeker maar we wachten het gewoon af. Eventueel verschuiven we het hele verhaal naar zondag, als het dan beter wordt. Leuk als het lukt, en ook prima om het uit te stellen. Dan verheugen we ons daar nog wat langer op (ook Lies en Pavel verheugen zich op morgen vertelde ze vandaag dus dan hebben dat allemaal nog tegoed).

Maar of het nou droog is en de plannetjes door kunnen gaan of dat het pijpenstelen giet en ik alleen met Dejan en de beestenkindjes de dag doorbreng: in huis en mijn hart is het toch wel zonnig. Dat wordt dan bij regen een lekker etentje thuis laten bezorgen en het in huis knus maken. Ook daar kan ik me enorm op verheugen. Laat die regen dan maar kletteren, wij houden een binnenhuisfeestje. Misschien wel een pyjamafeestje ook nog!

Nu al verwend

Van Dejan kreeg ik trouwens nog een ander super cadeau, dat hij uitgebreid had voorbereid.
Een van de nadelen van ons appartement, is dat de badkamer (hoe comfortabel en sfeervol ook) slecht licht heeft voor het opdoen van make up. Je kunt wel zien dat de badkamer door 2 mannen is bedacht. Prima scheerlicht, prima licht om je haar te doen maar voor make up moest ik steeds met mijn spulletjes naar de woonkamer.
Daar heeft mijn husband een mooie oplossing voor bedacht: hij verzon voor mij een eigen tut-hoekje in de slaapkamer. Ik heb een kastje/tafel, krukje erbij + super fijne spiegel cadeau gekregen, en ben daar waanzinnig blij mee! Eigenlijk heb ik nooit een tuthoekje gehad, hihi. Kleine meisjes worden groot…
Dejan heeft verschillende tafels en krukjes en spiegels bekeken, opgemeten en toen een kleine presentatie ontworpen voor mij, waarbij ik mocht kiezen welke combi het moest worden. Zondag moest ik naast hem op de bank komen zitten en kreeg ik de mini-presentatie te zien, zodat Dejan nog genoeg tijd had om alles te bestellen.

Ik koos voor een zwart tafeltje met opbergvakje en laatje erin, een vrolijk geel krukje en een spiegel die meteen een glimlach geeft. Theater, dat is het. En dat was tenslotte mijn vakgebied voordat ik werd afgekeurd. Niet dat ik zelf heel vaak voor de theaterspiegels zat (ik was meer een docent en maker achter de schermen en speelde zelf maar af en toe) maar het is wel herkenbaar deze spiegel,.
De lampjes kunnen met touch knoppen heel makkelijk veranderd worden van kleur en sterkte, al naar gelang het tijdstip van de dag.

Leuk, het thema van deze verjaardag: licht. Zonlicht dat een beetje ontbreekt maar lampjes die alles opvrolijken. Wat een fijn en lief cadeau!

En de zonnebloemen in vaas (bovenaan) maken me ook blij. Het is een beetje een uitdaging om aan mooie bloemen te komen momenteel. Wij willen winkels zoveel mogelijk vermijden, tenzij ze alle deuren flink open hebben staan. We hebben nog geen bloemenzaak ontdekt die echt ‘lekker luchtig’ voelt, maar uiteindelijk scoorden we toch deze zomerse zonnebloemen.
Ik kreeg gisteren en vandaag ook al 2 kaartjes en een cadeautje per post. Feestelijk toch wel. En ook al in van die zonnige kleuren, dat compenseert de grijze regendag(en)! Dat mooie goudoranje goedje onderaan  is pompoen houmous en die is erg lekker! Gewoon, kant en klaar (Jumbo). Gaan we morgen van smikkelen bij ‘t verjaardagsborreltje.

Vakantie houden

En na morgen gaat de familie Boslust-Boomhut dus 2 weken in de vakantiestand.
Even niet teveel moeten. Genieten van de rust na een hectische tijd. Fijn toerist zijn als het weer het toelaat (soms een droog uurtje goed benutten misschien?) in onze eigen omgeving, het Rijk van Nijmegen. Check deze website eens. Mocht je plannen hebben om in deze omgeving vakantie te vieren en het buitenland dit jaar links te laten liggen, dan zul je bij deze link zien dat je rondom Nijmegen ook buitenlandgevoel kunt ervaren. Dat was trouwens in onze vorige woonomgeving de Veluwezoom zeker ook zo!

Misschien dat we komende 2 weken niet alleen toeristje spelen maar ook nog wat kluswerk doen. We willen de werkkamer in orde maken, dat is de enige klus die we onszelf opleggen tijdens onze vakantiepauze. Het is fijn als we in de nazomer en het najaar weer lekker verder kunnen met de boekjes. Er liggen er 3 onafgemaakt op de plank, werk aan ‘t winkeltje!