Dat ik mij hier op ‘t blogje ruim een week niet heb gemeld, heeft een leuke reden.
Ik was namelijk super druk bezig met het project van een buurtgenoot en mij, dat zaterdag 10 juli van start gaat. En de afgelopen week moest daar nog heel erg veel voor gebeuren. Hierna ook nog maar er is al wel een groot ei gelegd, ha!
De foto bovenaan is een screenshot van onze website. Mocht je benieuwd zijn of inspiratie zoeken voor een eigen buurtproject: ga gezellig op de website kijken zou ik zeggen, wie weet inspireert ‘t je. Ons concept is door onszelf bedacht, maar dat betekent niet dat het niet ‘gekopieerd’ mag worden. Denk jij nou ‘dit wil ik ook voor mijn buurt!’, ga je gerust gang.
Die site hebben Dejan en ik gemaakt en we zijn er alledrie blij mee. De enthousiaste reacties op de site druppelen binnen nu buurtgenoten ‘m vandaag ook kunnen zien, super leuk! De reserveringen voor ons mobiele terras druppelen ook al binnen trouwens: nòg leuker!
Dat is wat we gaan aanbieden: een terras dat steeds opgebouwd wordt en weer afgebouwd. Een plekje speciaal voor ons wijkje. Waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en kunnen genieten van koffie en taart. Zelfgebakken taart natuurlijk. Later komt daar ook een lunchterras bij, maar dat ga ik dan doen en dat komt pas als ik de reuma-infuusbehandeling heb gehad, en die ook duidelijk effect heeft. De ervaring is dat dat gunstige effect snel optreedt, dus stiekem hoop ik dat ik vanaf september de lunch kan gaan doen.
De kosten voor koffie, thee en taart op het buurtterras zijn super laag. Want uiteraard hoeven wij er niks aan te verdienen, het is een liefhebbers concept.
Er heeft al heel wat actie plaatsgevonden om ons buurtproject -het mobiele terras dus- 10 juli te kunnen starten. We begonnen met een sterk plan op papier naar de verhuurorganisatie, die ons vervolgens een budget heeft gegeven om ons plan te kunnen realiseren. Daar zijn we nog steeds heel erg blij mee! We hebben vervolgens bedacht wat we nodig hebben en buurtgenoot Nicolette is op een lange jacht geweest naar de geschikte terrasmeubels. Dat is gelukt, het is een mooie combi geworden. Samen zijn we nog parasols gaan kopen die ik spotte ergens, in een vrolijke terra-rode kleur. Op de foto bovenaan zie je de spullen die we dus ook daadwerkelijk gaan gebruiken. We hebben 3 tafels met elk 4 stoelen. Er kunnen dus steeds 12 personen ‘terrassen’.
Dejan en ik hebben de PR start campagne gedaan en die is vandaag voltooid. We waren vooral de laatste week dagelijks urenlang bezig met die PR actie. Website maken samen; dat alleen al was een kluif. Een lekkere kluif dat zeker. Maar wel een fikse ook. Daarnaast maakten we kaartjes voor aan appeltjes, die we bij wijze van PR actie in de hallen van de appartementengebouwen legden. Ook moest er vandaag een brief in de bus voor alle buurtgenoten (74 stuks). En dan nog extra briefjes maken voor de huizen met een nee/nee sticker, om uit te leggen waarom we toch zo brutaal waren om een brief over ons project in de bus te doen. Bij het verspreiden van de brieven werd ik een paar keer afgeleid, waardoor ik de tel kwijtraakte. ‘Heb ik deze brievenbus nou gehad of nog niet?’ twijfelde ik voor de rijen met brievenbussen bij de appartementengebouwen. Daarom moest er nòg een actie’tje achteraan: een brief op alle prikborden. Voor als er mensen zijn die ik per ongeluk geen brief heb bezorgd. Dan zien ze de brief op het prikbord, met mijn telefoonnummer zodat ze alsnog een plekje op het buurtterras kunnen reserveren.
Voor afgelopen zondag heb ik ook nog 4 tulbanden gebakken. Dat was voor een gezellig tuinfestival dat in deze wijk gehouden werd en waarbij ik stukjes cake serveerde met een ‘geheimzinnig’ kaartje erbij om bezoekers (ook allemaal buurtgenoten) benieuwd te maken. Vandaag viel dan de brief die alles uitlegde, in de brievenbussen.
Kortom: wij zijn moe (lees: gaar!) en voldaan. En nu moeten Dejan en ik als de wiedeweerga weer wat aandacht geven aan onze eigen projecten. Boekje voor de verkoop in het najaar, boekjesproject voor zorginstelling Attent, en onze eigen website moet nodig vernieuwd worden.
Daarom ga ik nu maar gauw stoppen. Even nog een uurtje relaxen voordat we Freek uitlaten en gaan slapen. En dan morgen aan de schrijverij voor boekies!
Ik meld me in of vlak na het weekend weer even.
Ciao, tot gauw!
Kiki
