Woensdag 9 okt. 2019
Van alles wat dus, een mengelmoesdag.
We waren druk met boodschappen – eerst meneer Boslust het dorp in voor het grote spul naar de supermarkt en daarna mocht ik voor de kleine dingen naar de kleine winkels. Verse nootjes kocht ik, en heel lekkere kaas. In de kaaswinkel zei ik dat ik laatste keer een super lekkere kaas had gekocht daar, maar dat ik de naam niet meer weet. ‘Pittig, een beetje zoetig en een beetje kristallerig’, zei ik.
‘Oei’, zij de kaaswinkelbediende, ‘we hebben er heel veel die je zo kan omschrijven. Maar weet je wat? Ik ga je laten proeven en we zoeken net zo lang tot je de smaak herkent’.
En guess what: het eerste de beste plakje dat ik kreeg, was bam!, raak. Lekker man! Toen ik vervolgens de naam van de kaas hoorde, herkende ik die ook meteen. Stolwijker.
Ik ging in het dorp ook nog naar de natuurwinkel en naar de drogist en de schoenmaker, om een sleutel te laten bijmaken. En ze zijn allemaal, overal, altijd, zo aardig… Shoppen in ons dorp is fijn!
Verder werkten we aan ons boekje vandaag. Mijn coll-ega vroeg aan mij of ik misschien al een idee had voor de voorkant. Dat had ik en toen ik dat vertelde, kon hij zich er meteen iets bij voorstellen. Zo fijn om in beelden te denken en praten, en meteen te snappen van elkaar wat de ander bedoelt. Ook al hebben we wat tijdsdruk; het is weer fun, het boekjewerk. Een boek bubble.
Do the Pickle!
Ik heb de eerste twee potjes gefermenteerde groente gemaakt (‘pickles’, in het Engels. Ik vind dat een leuk woord) en het resultaat was oke; de wortel was niet gelukt (er gebeurde niks) maar de tomaat was best lekker. Ik wil er mee verdergaan en betere resultaten krijgen, daarom heb ik een fermenteerpers gekocht. We hebben er nu kool in zitten en hij staat al helemaal vol met vocht, een heel goed teken. Zo’n pers schijnt enorm te helpen en verder schijnt het ook belangrijk te zijn om geen gewoon keukenzout te nemen maar zeezout. Over 2 dagen hebben we, als het goed is, onze eigen zuurkool. Zo benieuwd…! Als het lukt, ga ik voor mijn eethuisje van de zelfgemaakte zuurkool stamppot maken, met een rijke paddenstoelenjus en knapperig gebakken vega spekkies.
Anyway. Eerst maar weer even afwachten wat er straks uit die pers komt.
En nu: lekker met de beentjes opgetrokken op de bank samen met Freek en m’n lief -en met mandarijn en kruidnootjes- koekeloeren naar Downton Abbey. We waren ‘een beetje laat’ met het ontdekken van deze serie maar beter laat dan nooit. Morgenavond de laatste twee afleveringen, de grande finale. En dan komt er voor ons een eind aan een maand lang smullen van typisch Brits acteerwerk in een kostuumdrama met een traan en een knipoog. Een maand lang snoepen van een meesterwerk. Morgen nemen we er een likeurtje of port bij (en Whiskey in het geval van m’n husband denk ik) en dan klinkt er na afloop, als we alle 55 afleveringen hebben gezien, waarschijnlijk een applausje bij de familie Boslust thuis.
En verder hebben we morgen een lieve, zachte grijze jarige in huis.
Ciao, tot gauw.
Foto’s
bovenaan: het herfstfeestje keeps on giving, en het is nog maar net begonnen…
Onder: bij ons op tafel staan kleurige, pittige najaarsmaaltjes. Pompoen met biet, rode ui, belugalinzen, Griekse yoghurt en koriander / roergebakken bloemkool met rode ui, pepertje, geroosterde sesamzaadjes, verse gember, sojasaus, koriander en volkoren pandanrijst met bosuitjes.
