Donderdag 9 juli 2020
Nou, hij is helemaal bewoonbaar hoor, die hut van ons! Dus bij deze een rondleiding. Welkom.
De woonkamer
Die is fijn man! Lekker ruim -ietsje pietsje groter dan onze oude woonkamer- en toch ook knus. Gelukkig niet zo’n ‘onhuiselijk grote balzaal’. Nee, gewoon goed. Moet alleen wel dat wandje tussen woon- en werkkamer er nog in (alleen, de klusser is ziek. Zaterdag een nieuwe poging). Als het wandje erin zit, wordt het een soort nis. Die verven we nog (verfkleur ‘cycloon’ staat klaar) en de nis wordt nog voorzien van een lampie enzo. Wordt allemaal komende zaterdag nog gedaan. Als de klusser weer fit is natuurlijk.
We zijn happy in onze comfi uitkijktoren, ha! Het is jammer dat het weer niet meewerkt bij de foto’s, het is super donker en grauw buiten maar who cares, dit geeft een idee. Voor het rotan stoeltje zoeken we nog een vervanger (deze gaat naar de slaapkamer) maar we hebben nogal wat eisen. Je moet er tegenaan lopen, erin ploffen en dan weet je: dit is ‘m (of niet).
Linksboven en rechts (en helemaal bovenaan dit blog): een nieuw kussen (en nieuw kleed) doet wondertjes. Het was allemaal net iets te blauwig, zo’n kussen geeft een subtiele snuf kleur. Meteen een goeie smoes om weer zo’n ding te mogen kopen: ‘k heb een crush voor kussens, heel fout. Linksonder: in de eethoek kijk je uit op het dakterras. Dat is leuk. Al moet ik wel zeggen dat ik de eethoek in ons oude huissie wel mis. Als ik aan tafel werk, en ook bij het avondeten, zit ik op de groene stoel en kijk ik fantastisch in de boomtoppen tegenover mij. Daar droom ik dan in weg. Dus lekker doorschrijven, lukt nog niet…
De plaatjes-draaien-hoek & uitkijkpost. Het pareltje van de boomhut. Ook Freek is er graag, hierboven staat hij, met klapoor (= omgeklapt oortje, als hij in een onstuimige bui is) weer de boel te bekoekeloeren. Het platenspeler-tafeltje is gloednieuw. Platenspeler en vaasje juist niet, die waren nog van paps en mams. In de kast staan de platen makkelijk voor het uitkiezen. Elke keer gaan we elkaar verrassen met een plaatje, hebben we bedacht. Heerlijk om in dit hoekje met een kop koffie wakker te worden -als dat buiten op het terras niet kan- of de dag te eindigen met een mooi (jazzy) plaatje en een drankje. Kortom, wij van Boslust-Boomhut gaan ons hier wel vermaken.
De keuken
De keuken vonden we meteen fijn. Lekker ruim, met een (kleine maar super handige!) bijkeuken en toegang tot het terras. Dat is ook handig voor tijdens het koken: lekker die balkondeur open en kookluchtjes glippen naar buiten. We hebben een goeie afzuigkap maar ik heb een hekel aan het lawaai dat die dingen maken.
Er is nog een werkblad in de maak voor in de hoek, dat komt een dezer dagen.
We zijn blij met de keuken, maar we missen onze oude keuken wel. Die was helemaal naar onze zin, we hebben daar een jaar geleden de laatste klussen in gedaan samen met vrienden. Lekker licht, lekker veel werkblad en sfeervol. Deze keuken nu, is ‘stoer’ en van alle gemakken voorzien en vooral ‘s avonds ook heel gezellig. Maar vooral ik mis onze mooierd uit het oude huis.
Dat geeft niks. En tussen ons en de nieuwe keuken, gaat het helemaal goedkomen. Het is er fijn koken.
Wij zijn meer tiepjes voor een gesloten keuken, zo fijn ouderwets. Hier vonden we het desondanks handiger om de deur eruit te halen, dus nu is de keuken half gesloten.
Mijn ‘bakkar’ is weer compleet! Er komt (dus) nog een groot houten werkblad boven, dat momenteel op maat wordt gemaakt. Maar verder is het al heerlijk werken hier en dus bakte ik zaterdag weer zelf brood, dat geurig stond te rijzen op het fornuis. En hoera, het weekmenu en de soepkalender hebben ook weer een plekje! Wel zo fijn om te weten wat we eten. En de dagen te kunnen zien want we hebben nog steeds een lichtelijk jetlag gevoel, sinds de verhuizing.
De keuken is lekker ruim. Er zit een hordeur in naar het terras, zo blijven stoute beesten buiten en lieve beesten binnen (als wij zelf ook binnen zijn). Het valt ons trouwens wel op dat er bijzonder weinig rondvliegt ‘hierboven’. En er staat een stevige wind, misschien dat insecten daar niet happy mee zijn. En wellicht moeten ze teveel energie gebruiken om zo hoog te vliegen. Een ander voordeel van die sterke luchtstroom hier: het huis lekker luchten na een warme dag lukt erg goed door de terrasdeur ‘s avonds wagenwijd open te zetten. Nadeel: als het meer dan windkracht 4 is, waai je gewoon weg op ons terras. Elluk voordeel heb ze nadeel…
De badkamer
De badkamer is klein maar zoooo fijn! Ik dacht dat ik niet zo’n badder tiepje was, maar als je dan een bad hebt: helemaal niet vervelend! Gistermorgen begon ik de dag met een warm bad, en daar was mijn lastige lijf voelbaar blij mee. Ik kwam er soepeler uit dan ik erin ging. Lekker eucalyptuszout erin gedaan om goed fris wakker te worden…dankbaar dat dit nu kan. De badkamer en het dakterras waren ook wel echt de ‘unique selling points’ voor ons. Ze geven nu na 2 weken nog steeds een vakantiegevoel.
Links: de douche is rechts, ha! Super fijne douche, in een heel handige, mooie en comfortabele glazen cabine. Gelukkig sluit de douchedeur aan de goeie kant, zodat er naast de wastafel plek is voor de ladenkast. Dat geeft aanzienlijk meer opbergruimte!
De hal
De hal is de lastigste ruimte, die is donker en grauw van zichzelf. Met lampjes en van alles aan de muur, is ie wel een stuk levendiger geworden. Onder de spiegel hangt een richel waar ik mijn make up-jes op kan leggen. Een nadeel van de badkamer is namelijk dat hij voor het opdoen van make up niet heel handig is, er komt geen daglicht. Daarvoor gebruik ik dan de spiegel in de gang, recht tegenover de badkamer.
De slaapkamer
Da’s ook een lastpak. De muren zijn lelijk (de enige ruimte waar geen mooi stucwerk op de wanden zit) en ze moeten worden behangen. Maar daar hebben we nu geen puf meer voor. Annelies en Maurits, lieve kennissen van ons uit Dieren, hebben de slaapkamer voor onze verhuizing wel een lik witte verf gegeven en dat scheelt al enorm. En verder hebben we ‘m zo gezellig mogelijk gemaakt, opbergruimte voor de kleding gemaakt en een lekkere slaapplek. In de toekomst wordt deze kamer helemaal opgeknapt, inclusief een wand-kleding-kastsysteem. Onze wens is dat het een rustige, fijne kamer wordt. Hij is nu in elk geval ‘gezellig’, lekker ruim, en je kijkt mooi in de bomen (rechts, er zit een muggennet voor het raam, vandaar die vage foto, oh oh…maar het geeft een beeld).
De werkkamer
Die staat nu nog vol met dozen die we nog niet hebben uitgepakt, spullen die nog geen plek hebben gekregen (niet heel veel meer, maar zaken zoals gereedschap enz.) en is dus nog niet leefbaar. Kippetje Fiep heeft er haar nachtelijke plekje bij het raam, een rennetje met bodem erin, en die zit daar geloof ik wel lekker. Foto’s komen nog zodra de kamer klaar is. Er hangen al wel planken (hebben vrienden van ons gedaan, ook voor de verhuizing al) dus er staan al wel veel opbergdozen enzo.
Last but nog least: het dakterras.
En ja, dan hebben we dus nog een super deftige wc (vond het een beetje overdreven om die op de foto te zetten), het bijkeukentje, een meterkast voor de stofzuiger enzo, en een joekel van een berging, beneden in het gebouw. Het appartementencomplex zelf is comfortabel, met een prima lift en de gangen en trappenhuizen zijn super netjes en allemaal ‘binnenshuis’. Dus zonder gebouwsleutel kom je daar niet in. Er wordt ook goed schoongemaakt (daar betaal je voor in de huur uiteraard). We zijn super hartelijk ontvangen hier, kregen zelfs nog een goeie fles wijn als welkomstcadeau van de huurdersvereniging en hebben leuke buren (volgens mij, we kennen ze nog maar net natuurlijk) op onze verdieping. Zodra het weer het toelaat en we op het terras kunnen zitten, komen ze een bakkie doen.
Hieronder de laatste foto’s. Die gaan over wat het thuisgevoel versterkt. Pinda’s doppen op zaterdagavond/die lekkere fles wijn die we cadeau kregen (geeft een welkom gevoel, dat ze zoiets doen)/onze eigen spulletjes weer in de kast kunnen zetten, dingen die zo herkenbaar zijn weer zien.
Wij gaan nu lunchen, en dan: boekjesoverleg! Voor ons keukenschriftje, en daarna voor het troostboekje. Het feit dat dit nu, 2 weken na onze verhuizing al kan, zegt wel wat. We hebben vandaag voor het eerst Marieke, de nieuwe huishoudelijke hulp, op bezoek gehad en zij was stomverbaasd dat wij hier nog maar 2 weken wonen. Leuk he?
Ciao, tot gauw.
Kiki
#MijnThuisstad
#Verhuisd
#OnzeBoomhut
#Rondleiding
#Geland
