(Foto van 2 jaar geleden, toen dit stoeltje het eerste was dat we naar onze -toen nog lege- boomhut brachten)
Nu extra blij met toen.
Vrijdagmiddag 22 mei 2020
De telefoniste klinkt feestelijk: “Ik mag je feliciteren, jullie staan op nummer 1 voor het appartement en mogen het gaan bezichtigen. Als jullie besluiten ervoor te gaan, is ‘t van jullie”.
Ik bel een vriendin die op dat moment in de rij bij de kassa staat en zowat de hele winkel bij elkaar juicht voor ons. “Joehoeeee, het is gelukt!!!”
Zondagmorgen 22 mei 2022
Het leven maakt heftige bochten, zoveel kan wel gezegd worden nu twee jaar later. En toch-en toch…het leven doet ook zóveel moois!
Met een koffietje in de hand hang ik in mijn pyjama achterover in de terrasstoel, turend in de heldere zondagochtend lucht. Een buizerd zweeft boven me langs en een zacht briesje glijdt over mijn wangen, als er ineens in de boom recht tegenover mij 2 eekhoorns pijlsnel naar beneden dribbelen. Het is wonderlijk fijn wakker worden.
‘S middags struin ik met vriendinnetje A. door het Goffertpark. In de natuurtuin bewonderen we -op een steigertje dat middenin de vijver ligt- een groepje kikkers van dichtbij.
Ze sloven zich enorm uit, met hun lawaai en hun kauwgom-bubbel-wangen. Ondanks kikkergedoe, hangt er een vredige weelde in de tuin. In de rest van het park trouwens ook.
Sinds dat moment twee jaar geleden, toen wij hoorden dat de boomhut van ons is, zijn Dejan en ik elke dag dankbaar dat we hier wonen. Maar nu in deze pittige periode, toch wel meer dan ooit.
Wonen in een stad waar je roots liggen, met zo ontzettend veel goeie en verschillende horecatentjes, met zoveel plezier en cultuur om uit te kiezen, met drie ziekenhuizen (waarvan één universitair, wat in mijn situatie nu heel erg handig is), dat is zo fijn! Een stad met super OV verbindingen naast je deur, met een goeie vibe in het algemeen en met een omgeving om never nooit op uitgekeken te raken. Tel daarbij op het wonen bij een bos-park in een overheerlijk huis, met dromerig uitzicht en ‘vakantieterras’ en je snapt hoe rijk we ons voelen hiermee.
(Niet alleen de dag beginnen in de lekkere hangstoelen met koffie in je pyjama is er fijn, ook avondeten doen we graag op ons dakterras, zoals gisteravond)
En nee, dit alles is geen advertentietekst, maar dit soort je rijk voelen, besef je wèl veel intenser als je voor pittige omstandigheden komt te staan. Niet dat ik nu pleit voor pittige omstandigheden bij iedereen, maar als je dan toch door de zure appel heen moet, dan gun ik je echt dat je je rijkdom (niet die in geld maar in ‘goed gevoel’) extra zult ervaren op die moeilijke momenten.
Naast de sterkte liefde tussen Dejan en mij, helpt onze woonplek ons nu ook enorm. Ons thuis voelt fijner, troostrijker, mooier, ontspannender en inspirerender dan ooit.
We beseffen daarbij trouwens wel dat de timing van onze verhuizing naar Nijmegen ideaal was. Precies twee jaar geleden middenin de coronacrisis, kwam dit appartement vrij. Een periode waarin veel minder mensen een verhuizing aandurfden en wij snapten natuurlijk ook wel dat die periode juist onze allergrootste kans zou kunnen worden. De woningmarkt was er toen trouwens nog niet zo beroerd aan toe als nu.
Wij weten van meerdere mensen (ook vrienden van ons) die naar Nijmegen willen verhuizen, dat hun kansen om hier een woonplek te vinden op dit moment, heel erg veel slechter zijn dan die van ons 2 jaar geleden. Een blik op Funda (zowel huur als koop) maakt dat wel duidelijk. Droevig natuurlijk voor hen en heel veel anderen. Wij beseffen daardoor intussen alleen nòg beter hoeveel geluk wij 2 jaar terug dus hebben gehad en hoe dankbaar we daar voor kunnen zijn.
Er kwam trouwens ook wel wat lef bij kijken (verhuizen in coronatijd) en realiteitszin. We hebben onszelf intensief voorbereid op wat er beschikbaar was, diverse wijken bezocht en allerlei plekken serieus in gedachten genomen. Daardoor droomden wij niet in naïeve plaatjes, maar ontstond er een realistisch beeld van wat we konden verwachten en wat niet. Toen ‘onze’ kans voorbijkwam, herkenden we die dan ook meteen en durfden we ‘m met beide handen vast te pakken.
Het is echt niet alleen maar tegenslag in ’t leven voor ons, we kennen ook heel veel wind-mee-momenten. En daar pluk je de beste vruchten van, op het moment dat je ze het hardst nodig hebt.
Tot de volgende keer!
Kiki
