Ondertussen (6)

Supercell

Dat was dierbaar, dat mijn lieve Dejan een update schreef en mij een beetje ‘uit de wind houdt’ op die manier. ❤︎ En ja, we zijn natuurlijk nog lang niet in rustig vaarwater, maar wel heel erg happy met het relatief goeie nieuws, na het heftige nieuws. Komende tijd geen updates verder (we duiken weer ons mini kringetje in met dit rotverhaal) maar dat er geen uitzaaiingen zijn (en het heel goed te behandelen lijkt) vonden we goed om te laten weten. Uit reacties blijkt ook hoe dat gewaardeerd wordt. En ik op mijn beurt waardeer het heel erg dat er betrokken blogbezoekers zijn, wat mooi! Dat komt dan steeds weer naar boven, als je in de shit zit of als er iets fijns te melden is. Ik ben echt dankbaar daarvoor.

Nu iets héél anders

Eergisteren werd er door de weermeneren en -mevrouwen, gewaarschuwd voor noodweer op enkele plekken, voor gisteren. Daarbij werd de term supercell gebruikt. Dat is een heftig en fascinerend weerfenomeen (en een heel erg klote situatie voor de mensen die het overkomt natuurlijk). Bij Wikikids leggen ze simpel en kort uit wat dat is, een supercellKlik hier als je het wilt weten.

Ik vind het boeiend, weer fenomenen en ik volg bijvoorbeeld ook een hobby-weersite (Rons Weer), al jaren en ik leer daar best wat grappige dingen. Over zonnevlekken, plankwolken, scandihoog en weermodellen (het Europese model ECMWF lijkt over het algemeen het meest vertrouwd te worden). Ik vind het slappe geouwehoer daar eerlijk gezegd ook heerlijk om te observeren (net een cluppie mensen aan de bar in een bruine kroeg, heel vaak flauwe grappen, soms gemopper, enz.) maar er staan ook hele leuke weer-weetjes bij en natuurlijk gaat het soms ook over klimaatverandering. Een groot deel van de actieve leden daar is fanatiek winterfanaat dus oh joh, als er sneeuw op komst is, gaat de tent los! En daar kan ik mij als wintermeisje natuurlijk heerlijk in verplaatsen. Dan gaan ze met z’n allen hele nachten snowcasten en ‘lantaarnpaalstaren’ (omdat je ‘s nachts juist bij de lantaarnpalen kan zien dat er sneeuw valt) sneeuwupdates delen en irritant wedijveren over waar de meeste centimeters sneeuw zijn gevallen.

Anyway. De supercell. Daar zijn heel mooie time lapses van gemaakt. Omdat de time lapse van de paardenbloem laatst, die transformeerde van gele bloem naar pluis, gewaardeerd werd hier op mijn blogje (bleek uit berichtjes die ik kreeg) plaats ik bij deze ook een time lapse van een supercell. Je ziet hoe zo’n supercell zich ontwikkelt en ook weer oplost in het niets. Voor het filmpje: klik hier. 
Ik kan dat wel 10 keer achter elkaar bekijken, zo fascinerend…

Dit weekend keert ‘t zomertje terug en ook dàt is mooi.
Vandaag struinden we lekker rond (o.a. om weekendbloemen te scoren) en hebben we verder eindelijk weer even een rustige dag gehad. Morgen komt vriendinnetje A. en dat wordt terrashangen thuis/wandelen /terras hangen buiten de deur/kleppen/bomen/kleppen/bomen.

Bovenaan: onze Freek kijkt ook graag naar buiten, ook met zwaar weer. We doen bij somber weer de gordijnen altijd wat meer dicht (knus binnen) maar nooit helemaal, want Freek Frummel moet kunnen rainspotten, ha! Hieronder: ik kijk graag naar weerfenomenen maar dat valt in het niet bij de twee fenomeentjes die bij ons in huis rond hobbelen, onze beestenkinders. Ze zijn puur entertainment voor ons, ook samen.

Fijn weekend alvast. 
Kiki