Ondertussen (26)

Pinda’s pellen terwijl Rammstein ‘t park op stelten zet. 

Dat zal een giga feest zijn voor de Rammstein liefhebbers, het klinkt spectaculair!
Voor ons klinkt het als teringherrie, maar wij horen de context niet goed natuurlijk en we kunnen zelfs hier, toch op enige afstand en met heel veel bomen ertussen, horen dat het goed in elkaar zit.

By the way: als wij hier niet tegen hadden gekund, waren we hier natuurlijk niet gaan wonen, zo met het Goffertpark als achtertuin. En het is goed te doen hoor. Het gebeurt niet vaak, zo’n mega concert, het stopt op tijd en het is een prachtpark voor concerten van grote namen.
Ik vraag me wel af wat de diertjes die in en rond het park wonen (vossen, egels, vogels, eekhoorns, marters, bosuilen) ervan zullen vinden.

Anyway. Ik heb nog even de koptelefoon met noice cancelling opgezet, dat scheelt enorm. Morgen zou ik een dagje chemo hebben, maar het mag niet van de oncoloog, omdat mijn witte bloedplaatjes te laag zijn. Is geen ramp; wordt ‘t een weekje opgeschoven. En aangezien ik stiekem een klein beetje opzag tegen de combi chemo en dan thuis Rammstein , is de timing best mazzel ook nog (“elluk nadeel heb ze voordeel”, jaja…).

Ik sluit weer af. Het was een lange middag ziekenhuis vandaag. Maar: wèl in -deels- nieuw en super funky ziekenhuis. Het nieuwe hoofdgebouw is klaar en in gebruik genomen. Dat hebben ze knap gedaan, het ziet er fantastisch uit.

Wij gaan verder met pinda’s pellen en Rammstein uitzitten…
Ik hoop dat die duizenden bezoekers krijgen waar ze voor zijn gekomen en helemaal happy naar huis gaan zometeen. En wij omwonenden; wij overleven ‘t wel, haha!

Kiki