Ondertussen (22)

Creatief met Prednison

Bij mijn behandelingen tegen baarmoederhalskanker krijg ik ook 1 keer per week Prednison. Die zorgt ervoor dat m’n lijf niet allergisch reageert en houdt misselijkheid tegen. Maar de Prednison zorgt ook voor iets anders. Slapeloze nachten. Dat effect heeft Prednison wel vaker bij mij; dat ik er veel te wakker van blijf. Het lijkt dan alsof ik de godganse dag koffie heb lopen lurken.

Hele nachten kan ik soms spoken momenteel, het is maar goed dat ik die Prednison niet m’n leven lang tegen mijn reuma krijg, stel je voor zeg… Dan zou ik er een nachtleven op nahouden waar de buren niet blij mee zouden zijn. Ik zou midden in de nacht gaan staan koken, verbouwen, schilderen, muziek draaien, dansen… Nee, dan toch maar beter wakker liggen in je bed en iets lezen. En ach; die 1 a 2 nachten per week die ’t momenteel zijn, die zijn voor een goed doel. Zullen we dan maar weer zeggen.

Maar één nacht was het zo onmogelijk om in slaap te komen dat ik er om 4 uur uit ben gegaan. Ineens had ik zin om iets crea bea’s te gaan doen. Dat doet Prednison ook: ineens wil je iets, ruik je iets, hoor je iets, krijg je een idee. Kortom: je bent gewoon keiwakker van dat spul! Ik was in een acute crea bui dus hup, impuls meteen maar gevolgd; je moet ‘t ijzer smeden als het heet is. Ik pakte een dekseltje van een mandje, een zwarte stift en ging gewoon een beetje zitten kleuren en rommelen met dat malle rieten dekseltje en die stift.

Dat leverde mij de volgende ochtend waarderende blikken van manlief op. “Of ik dat zomaar even uit de losse pols gedaan had”. Jep, dat had ik. “Wow that’s pure folk art, sweetheart!”, was zijn enigszins overtrokken enthousiaste reactie (waarvoor dank schat!). Als een kleuter die een plaatje van de juf krijgt, stond ik te glunderen.

Daarna vond ik dat ik met mijn nachtelijke huisvlijt best een extraatje verdiend had en dus kocht ik er dezelfde dag een versiersel bij dat het geheel mooi afmaakt (die op rechts met de schelpjes rand). Het spreekwoordelijke plaatje van de juf. Hebben we er in de hut ook nog iets moois aan overgehouden.

Wat zo’n Prednisonnetje dan toch allemaal weer oplevert…

Kiki