Vrijdag 27 dec. 2019
De kerst was fijn, lieve Freek was stout, het eten was heerlijk en ik was moe.
Dat laatste -dat ik moe ben- da’s niet zo gek gezien reuma en een niet zo onschuldig infuusmiddel, rituximab, dat nu z’n werk moet gaan doen. Maar of het nou te verklaren is of niet: ik ben het wel, moe. Niet lekker, en die klotereuma is ook weer fel. Dat ik een paar dagen met nauwelijks pijn in m’n voeten kon opstaan, bleek het werk van de prednison te zijn die ook in het ‘infuus-arrangement’ zat. Die prednison was bedoeld tegen allergie, pakte ook de reumarottigheid even kort mee maar is nu uitgewerkt. Ik wil me graag weer eens fit en lekker voelen maar het heeft tijd nodig. De rituximab moet tijd hebben om effect te hebben. Geduld tante Boslust, geduld…
En dan de kerst: die was fijn hier in ons heerlijke huis. Erg lekker gehapt (met een super goed gelukte kerstcake!), gezellig getafeld met z’n tweetjes en met mijn nicht, kerstthee gehouden met vrienden, heerlijk het bos in natuurlijk, lekker veel kerstmuziek gehoord, gloeiwangetjes van de vlammetjes en de wijn (en de opvliegertjes, ha!), gespeeld met Freek, en heel erg veel kaarsjes aangestoken. Meer nog dan anders.
Onze puberpup
Freek was stout met kerst. De boef jatte een kerststerretje op een cocktailprikker van tafel en heeft ‘m opgegeten. Dat wil zeggen: het sterretje hing nog feestelijk glitterend uit z’n bakkes, maar het cocktailprikkertje had ie net doorgeslikt, de aap! Omdat wij niet konden inschatten of Freek nog tijd had gehad om dan in elk geval netjes te kauwen op het prikkertje, of dat het hap slik weg was, waren we toch wat bezorgd. Zo’n scherp puntig stokkie in z’n maagje… Dus we raadpleegden de dierenarts. Gelukkig maakte Freek geen zieke of rare indruk dus de dierenarts had de goeie hoopdat hij het cockailprikkertje wel gekauwd had. Een speciaal soort poedertje 2 keer daags door z’n voer, moet voorkomen dat dat stokje gaat lopen irriteren en er goed ‘verpakt’ weer uitkomt. Morgen nog een dagje ‘poederen’ en dan is het klaar. Maar het was wel een stoute actie van onze pupperd. En het gaf ook wel een gek deja vu van vorig jaar, toen we op 2e kerstdag al richting dierenarts moesten vanwege Dirk die niet goed ging. Dat liep intens verdrietig af, zoals de meeste van mijn lezers denk ik wel weten. Gelukkig is zijn ‘kleine broer’ Freek met z’n puppyfratsen prima uit de problemen gebleven.
Oh oh…
Terugblik, oliebollen en vooruitkijken
Het zijn de laatste dagen van het jaar, en wij moeten veel terugdenken aan een jaar geleden toen tussen kerst en nieuwjaar ineens, als donderslag bij heldere hemel, bleek hoe ernstig ziek onze Dirk was. Alles ging vanaf dat moment langs ons heen, zelfs het vuurwerk tijdens de jaarwisseling. We waren alleen nog maar met Dirk bezig, lange dagen in de dierenkliniek, hopend op een wondertje.
Nu zijn we een jaar verder en dealen we met de puppystreken van Dirk z’n lieve ‘afgevaardigde’, Freek. We zijn heel erg happy met ons fluffy, lieve cadeau van 2019! En we denken ook met droevigheid terug aan een jaar geleden. We missen Dirk nog steeds, enorm. En tegelijkertijd is ie er nog. Dat is een mooi gevoel dat Dejan en ik heel goed kunnen delen met elkaar en dat alleen mensen met een hart voor dieren (en dus wat ons betreft een goed hart) kunnen en willen begrijpen. ‘Als je geen lief hart voor dieren kunt hebben, hoe kan je het dan wel voor mensen?’, las ik van iemand van de partij voor de dieren. En het voelt heel erg kloppend.
Hopelijk kunnen we dit jaar als vanouds genieten van deze oliebollendagen, van een goeie jaarwisseling straks, en van ons traditionele fijne nieuwjaarsdag-feestmaal met vrienden. Dat alles zonder zorgen.
Freek liet ons even schrikken met die cocktailprikker maar we konden er gelukkig ook snel weer om lachen en praktisch handelen, en we gaan weer zorgeloos verder met hem.
Ik hoop dat jij ook kan terugkijken op waardevolle / fijne / gezellige -of gewoon prima- kerstdagen en dat je net als wij geniet van deze eindejaarsdagen. Met die nog steeds zo leuke top 2000 a gogo op tv! En met af en toe al een oliebolletje ergens, met een mooie, tevreden (of zoals bij ons: een verdrietige, pijnlijke, leerzame, liefdevolle, dankbare, inspirerende en bijzondere) terugblik op het bijna voorbije jaar. Maak er wat van, deze laatste dagen van 2019!
Ik meld me zeker nog dit jaar.
En nu ga ik slapen. Want wie moe is, moet niet te laat naar bed.
Oudjaarsgroet,
Kiki 🥂✨
