De feest-trein bereikt bijna z’n eindstation, komt langzaam tot stilstand en dan stappen we na morgen uit op het we-doen-weer-gewoon-en-gezond station.
We hebben hier genoten van alle lekkernijen en nog meer van mega veel kaarsjes aan die elke dag warm, magisch licht brachten. Maar zowel de lekkere hapjes als al dat kaarslicht zijn niet erg gezond. Vanaf overmorgen waait er dus een frisse winterwind door onze boomhut. Dan gaan wij alles weer opruimen, het huis weer ruimte geven, weer weekmenu’s maken met groente en peulvruchten in de hoofdrol en geen 12 kaarsen aan, maar wat minder. Winterwarmte met gezond verstand. Dat zal ook prima lukken want we zijn ‘verzadigd en tevreden’ met hoe wij de bijna voorbije feestmaand gevierd hebben en verlangen nu ook wel weer naar structuur, gezond en fris.
Heb jij goede voornemens?
In Kerst in Rome was pianist en cabaretier Mike Boddé te gast dit jaar. Toen de presentator en hij in een typisch Italiaans -door familie gerund- restaurantje zaten, hadden ze het over eten. Boddé vertelde dat eten -en uit eten gaan- voor hem en zijn partner belangrijke onderdelen zijn van een fijn leven. Iets dat wij ook wel herkennen. Maar hij zei daarna ook iets dat inspireerde:
Eten is heel belangrijk maar wel korte termijn troost. Echte troost is leren leven met je tekortkomingen, met verdriet.
Leren leven met je tekortkomingen en verdriet…dat vind ik een hele mooie opdracht om mee te nemen het nieuwe jaar in. Best een mooie uitdaging voor mij. En ik kan -met mijn scherpe intuïtie en voelsprieten- ook wel aanvoelen voor wie dit nog meer een inspiratiebron zou kunnen zijn. Sterker nog: de mensen voor wie die niet -in meer of mindere mate- geldt; ik ken ze niet. En ik wens dus bij deze niet alleen mijzelf en mijn lieverd & mij, maar iedereen toe, dat nòg meer leren leven met ‘t leven, échte troost zal brengen.
Met toch nog maar een oliebol, bubbeltjes, wat hapjes, mooie muziek, mijn grote liefde & onze beestenhummels + een hopelijk sterke oudejaarsconference -en kort voor twaalven samen met een cluppie warme mensen- ga ik het nieuwe jaar in. En dus ook met het voornemen om het leven -mijn leven- in vol ornaat te leven. Met dank aan Mike Boddé (die wij hier toch al zo waarderen!) en zijn liefdevolle woorden.
Een ultrakort berichtje zou ik schrijven vandaag maar ik heb dan toch weer teveel inspiratie opgedaan om niet te delen. Dus hup, nog een oudjaarsdag-cadeautje van mij. Met een mooi filmpje voor ‘vuurwerk’ dat wél lief is. Zien: klik hier. Zet vooral je geluid ook even aan. Hij blijft mooi…
Bovenaan een door mijzelf gefrutseld ‘vuurwerkje’, op basis van een bloem die ooit eens bij ons op tafel in de vaas stond.
Geniet van dit laatste 2023-treinritje en kom goed & gezond aan op Station Frisse Start ‘24.
Vanuit Nijmegen: tot volgend jaar.
Kiki
