Oliebollendagen (2)

Dan ga ik ze zelf bakken.

Er stond een pak oliebollenmix op de stoel beneden in de hal. Klinkt nogal ongebruikelijk hè?

Dat zit zo: als er op een van de stoelen (in de hal beneden)iets ligt, mag je het meenemen. Regelmatig liggen er spulletjes op de stoel(en) die iemand niet meer gebruikt en waar een ander misschien juist weer wèl wat aan heeft. Dit keer stond er een pak oliebollenmix met een briefje: Zelf bakken? Neem mee! Die uitdaging kon ik niet weerstaan, dus ik dacht: ik ga ze lekker zelf bakken. En dat deed ik niet met zonnebloemolie, maar met arachideolie. Dat is iets minder ongezond om in te bakken, omdat het een minder hoog gehalte aan verzadigde vetzuren bevat dan andere olie om in te frituren. En persoonlijk vind ik arachideolie wel zo lekker, door de minder sterke smaak. Het wordt ook wel verkocht als pindaolie. Meer weten? Klik hier voor info.

Ik vind het trouwens heel lekker om maar de helft van het water en dan de helft appelsap (+ een paar druppels vanille-essence) in de oliebollenmix te gebruiken. Daar krijgen de oliebollen een frisser smaakje van. Dat doe ik wel pas in de 2e ronde van het beslag maken, ik moest eerst even wennen weer (heb het al een tijdje niet meer gedaan, oliebollen bakken). Maar het ging super, dus ik ga zo aan ronde 2 beginnen. Ik heb de bolletjes (ze staan op de foto bovenaan) gewoon gebakken in een steelpannetje, waarbij ik wel de keukenthermometer erbij neem om te zorgen dat de olie rond de 185 graden is en blijft.

Stadwonen

We gaan vandaag of morgen vast ook nog wel een bolleke (met gluhweintje) proeven bij Buuv het buurt-tentje hier (klik hier voor info). Zo leuk, zo’n plekkie aan de rand van ‘ons’ prachtige park! En er komt over niet al te lange tijd (begreep ik), ook nog een prachtig theehuis in het Goffertpark. En dit is nou precies waarom wij weer naar de stad verhuisd zijn: in Dieren (het dorp waar wij hiervoor woonden) was ‘t saai op dat vlak. En al hadden we wel een auto gehad, dan nog is het gewoon fijn dat je bij een lekkere wandeling door het Goffertpark, even kan aanwaaien bij een fijn plekje. Dieren was prachtig wat omgeving betreft (dat is Nijmegen zeker ook) maar saai wat betreft woon-leefklimaat. En wat er zat aan horeca, vonden wij over het algemeen niet veel soeps. We zijn nu, na 1,5 jaar wonen in onze boomhut, heel happy met weer wonen in de stad. En wat voor stad!

Intussen…rollen we in hoog tempo richting de laatste uren van dit jaar. Man, man, man wat is de tijd voorbij gezoefd, ik word er gewoon een tikkeltje melancholisch van…

Anyway. Ik ga maar weer aan de bollenbak. Mijn tante komt morgenmiddag even met ons het oude jaar uitluiden en ik wil haar liefst een lekker zelfgemaakt oliebolletje serveren bij de thee (en de lieve eters die we nieuwjaarsdag krijgen ook, maar dan bij de gluhwein). Dus hup hup hup, aan de slag!

Fijne een-na-laatste dag van 2021 gewenst, tot morgen! 
Kiki