Knus kersthuis wordt warm winterhuis.
Wij hebben nog ons Servische kerstfeestje tegoed (van Dejan z’n Joegoslavische roots). Dat is zaterdag en dan maken we een maaltijd met allemaal heerlijke hapjes uit Dejan z’n jeugd, die ik ook erg kan waarderen. Met een paar symbolische elementen erbij zoals stro op tafel, bijenwaskaarsjes en eikentak. Het is en blijft dierbaar om de twee culturen waarin wij groot zijn gebracht, allebei te vieren.
Maar de kerstboom en alle andere versieringen zijn al wel weg. Na Nieuwjaarsdag is de betovering een beetje verbroken. Dan staat die boom daar en heeft ie niet meer de feestelijkheid die hij had. Zit allemaal tussen de oren natuurlijk. We hebben nieuwe planten ervoor in de plaats gezet en gehangen. Lekker, nòg meer groen in huis.
Vuurwerk is gekkenwerk
Onze jaarwisseling was leuk. We hebben met heel veel waardering zitten kijken naar Micha Wertheim die een originele, gewaagde invulling gaf aan de oudejaarsconference, ons heeft ie daar echt mee bereikt en geboeid. Daarna met z’n zessen bij elkaar gekomen (met 4 buurtjes) en iedereen nam iets lekkers mee. Het was supergezellig, we hebben nog een beetje zitten meezingen (alhoewel je van zingen nauwelijks kon spreken, haha!) met Engelbewaarder, lekker zitten lachen en natuurlijk om 00 uur afgeteld en geproost. Freek en Jasper waren relaxt. Het vuurwerk is altijd op afstand, in onze eigen, rustige wijk wordt gelukkig niets afgestoken. Maar in de wijken eromheen wel. We zien, boven de boomtoppen, siervuurwerk vooral in de verte, over een lange verticale lijn aan de horizon. Alsof we middenin een natuurgebied zitten en het vuurwerk van de dichtbijzijnde stad zien. Freek zat zelfs even op het uitkijk-bankje bij het raam naar buiten te koekeloeren.
Toch vind ik het vuurwerk afsteken een bizarre freak-show traditie geworden. Omdat ie zoveel beschadigt. En omdat met vuurwerk ook zoveel agressie wordt uitgeleefd. Kwaadwillenden hebben er simpelweg een wapen mee in handen. Dat werd dan ook weer flink gebruikt tegen brandweer en politie, misdadig. Gezellig hoor, de oud en nieuw tradities in Nederland, kunnen we trots op zijn… En ik hou mijn hart vast, met straks een nieuwe regering die dat ‘handen af van onze tradities’-mantra ook gaat lopen doordrammen. Wilders kan de vuurwerk-criminelen dan wel lekker makkelijk “tuig” noemen, maar ik vrees ook wel een beetje dat veel van hen, onvervalste Wilders stemmers zijn…
Kersttijd voorbij
Anyway. De kersttijd ligt weer achter ons en een fris, fruitig nieuw jaar is alweer 2 dagen oud. Over fris en fruitig gesproken: wij hebben heerlijk oubollig (vooral heerlijk, haha!) zitten gourmetten gisteravond en om de hardnekkige geur die je daar altijd van overhoudt tegen te gaan, heb ik een tip opgevolgd die best goed werkte. Je brengt in een pannetje water en flink wat sinaasappel- of citroenschil aan de kook, samen met 2 kaneelstokjes. Daarna zet je dat pannetje op een warmhoudplaatje of theelicht op tafel tijdens het gourmetten. Een goeie, lekkere tegenhanger aan de bakluchtjes. Het kan ook nog doeltreffender, met azijn. Maar wij hadden geen zin in azijngeur tijdens het eten. We gourmetten maar eens per jaar -we wilden er een Nieuwjaarsdag gewoonte van maken- maar zijn blij met deze tip.
Gisteravond laat hebben we deze feestelijke periode knus en stilletjes samen afgesloten met warme witte wijn, nauwelijks lichten aan maar kaarsjes en kerstboom. Vanmorgen begonnen met alles opruimen, dat hebben we ook weer als een top-team gedaan samen; efficiënt, niet gehaast en alles is heel goed georganiseerd weer naar de berging gegaan, zodat we het in december, als we weer in de kersthuis stemming komen, picobello aantreffen. Dat voelt dan zó volwassen hè. Ja ja…
En nu neemt het gewone dagelijks leven het zoetjesaan over van een feestelijke, gevulde tijd. Fijn als die feestperiode nadert – wel altijd zorgen om mensen voor wie dat een ramp is- en gelukkig voelt het ook op een bepaalde manier fijn als dit alles weer voorbij is. Nu dus. De boom, kerstlampjes en versieringen maakten plaats voor planten, overal kaarsen wordt hier en daar een kaarsje, ons knusse kersthuis wordt onze warm-winterse boomhut. In de werkkamer niet meer de dozen van kerstspullen overal maar weer rust en ruimte om te werken, tekenen en samen brainstormen.
Intussen hoop ik heimelijk dat die eindeloos saaie herfst stroom wil wieberen, zodat winter zich kan laten zien. Want de kersttijd is dan voorbij; wintertijd is nog maar net begonnen. Blij met de vier seizoenen, daarom óók vier die vier.
Tot zover maar weer, husband en ik gaan een koppie thee doen. Kerstthee, dat dan weer wel.
Fijne januari-avond gewenst.
Kiki
▼Bye bye kerstboom, hallo planten.
▼Het mag dan nat en grauw zijn buiten, in huis is het warm winters. En dat zal ‘t nog lang blijven.
