Is het alweer bijna september. Zomervakantie voorbijgevlogen en hup, daar gaan we weer.
We duiken de nazomer in en ja, daar word ik elk jaar best weer blij van. Terugblikken op de vakantietijd, (creatieve project)plannen maken voor ‘t najaar, genieten van nog een toefje zomer maar wel met steeds meer vleugjes ‘herfstgloed’ en -gewoon weer veel vaker lekker koele nachten. En dat licht in de nazomer… Komende tijd ga ik proberen dat te ‘vangen’ en hier op mijn blog te laten zien wat ik bedoel.
Vakantie op maat
Terug van een maand pauze. Een uitgebreid blogje hier, over die pauze. Nou zijn wij dus niet weggeweest (als in: ver weg en elders overnachten) en ik heb geen foto’s en verhalen te vertellen over een vakantie zoals je je dat meestal voorstelt.
Toch zie je een uitgebreid vakantieverhaal, omdat deze vakantiemaand allesbehalve saai was. Wij hebben leren accepteren dat niet alles kan. Ik met mijn reuma slaap heel slecht buiten ons eigen bed /Dejan is het vele reizen in zijn leven wel een beetje zat / we zijn allebei kritisch op comfort en sfeer en ook onze beestenkinders zijn bepalend voor ons leven. Freek zal nooit naar een pension gaan en Jasper zal nooit alleen thuis hoeven zijn. Voor ons zou het geen fijn vakantie-gevoel geven als onze beestjes dan ineens een minder vertrouwd leven hebben. Dus wij zijn gebonden aan een en ander en met liefde.
Maar wij aanvaarden dan weer niet dat er dan niks zou kunnen. Integendeel, er kan van alles en dat hoeft dus ook helemaal niet gecompliceerd te zijn. En dus deel ik vandaag met heel veel plezier een aantal van onze vakantieverhaaltjes, gewoon simpele dingen die voor ons misschien wel net zoveel betekenen als een all in vakantie naar een ander land of 3 weken pret op die gezellige camping aan zee.
Freek Frummel
Het is fijn om weer te beginnen en het was ook fijn om even ‘niks normaals’ te moeten, afgelopen maand. Nou ja, niks moeten… onze vakantieperiode werd wel beïnvloed door een akelig probleem voor Freek, waar hij al een tijdje last van heeft en waar wij hem regelmatig bij uit de brand moeten helpen. Soms zelfs middenin de nacht. En als we hem dan van zijn probleem af helpen (van de dierenarts geleerd hoe) dan vindt hij dat niet leuk, dat is zo nu en dan behoorlijk pijnlijk voor hem en soms schreeuwt ie dan ook heel zielig en naar. Ik schrijf er deze week een apart blogje over, omdat wij best lang moesten zoeken naar ervaringsdeskundige verhalen rond Freek z’n probleem en we inmiddels zelf dus ervaren zijn. Freek krijgt nu medicatie (een ontsmettende behandeling thuis elke dag, die wij zelf moeten uitvoeren) en we merken nu al dat dat rust gaat brengen. hij laat zich ook heel makkelijk ‘behandelen’ door ons.
Allemaal niet levensbedreigend gelukkig maar wel heel vervelend, voor onze Freek op de eerste plaats. Komt dus nog een blogpost over, ter info onder het mom: samen weet je meer. Freek heeft niet alleen maar ellende gehad trouwens, ook hij heeft vakantieavontuur gehad, haha!
Gisteren bijvoorbeeld, waren we op bezoek bij Andre en Joke in Gorinchem, waar Freek het reuze naar zijn zin had met vakantievriendinnetjes die hij daar tegenkwam (nieuwe plekken = nieuwe hondjes = feest). En de manier waarop hij kwispelend het huis van Joke binnenstapte, door het hele huis lekker nieuwsgierig rond ging snuffelen en daarna volkomen ontspannen snurken op het vloerkleed; meneertje waardeerde dit avontuurtje zeker, merkten wij. Terug in de auto viel hij binnen de minuut in slaap op schoot. Zo heeft hij de hele terugreis in dromenland doorgebracht, zo lief! Fijn om hem dan, ondanks medisch ongemak, zo vrolijk en ontspannen te zien, ook buiten zijn eigen vertrouwde huissie.
Sleur
Intussen hadden we dus ook gewoon een fijne maand -gelukkig maar!- gevuld met veel vakantiegevoel-momenten. Aan het eind van zo’n vakantiemaand zijn wij dan trouwens wel weer helemaal blij met de dagelijkse dingen in aantocht. Vakantie -en alles even anders doen- is heerlijk. Maar wat er ook zo fijn aan is, vind ik, dat is dat je het gewone leven daarna weer extra waardeert. De laatste week van onze vakantie zijn we alvast weer aan tafel gaan ontbijten. Heel suffig en simpel, maar het had een leuke impact. Tafel weer dekken de avond ervoor, samen opstarten en plannen maken voor de dag. Weer ‘een beetje normaal doen’. En elkaar dan aankijken en beseffen hoe fijn dat normaal dan ook gewoon is, met al z’n dagelijkse routines. Het dagelijkse leven voelt hier als een sfeervolle sleur, niet een saaie.
We duiken meteen ook 3 nieuwe projecten in met externe partijen. Alles nog steeds als ‘professionele vrijwilligers’. We gaan in vrij hoog tempo een folder maken voor de ruilkring, waar een kleine campagne start om nieuwe deelnemers te werven. Daarnaast zitten we in een heel leuk overleg met Paul, een van de oprichters van de stichting die de vroegere theeschenkerij terug wil brengen in het Goffertpark. Dat project lijkt na jaren nu echt handen en voeten te hebben en er te gaan komen, wat ons nu al blij maakt! Dat prachtige park verdient een prachtige plek waar je kan neerstrijken, ontmoeten, genieten en blij zijn. Paul wil een boekje uitbrengen over dit theehuis en wij gaan hem daarbij helpen, in tekst en ontwerp. Daarnaast gaan we met de 4Daagse een leuk project doen dat deze herfst ‘uitkomt’ en we gaan met hen ook natuurlijk werken aan een herhaling -en wat ons betreft ook echt verbetering- van het 4Daagse troostboekje. Werk aan de winkel. Het houdt ons lekker bezig, het daagt uit en geeft verbondenheid met andere mensen en plekken in de stad en daar worden we heel gelukkig van. Dus: bring it on, met die creatieve uitdagingen.
We houden het zomervakantiegevoel nog wel even een beetje vast deze week. Vanavond gaan we happen bij de Plak. We hadden het er daarstraks over met Carin tijdens redactie-overlegje ruilkring; ook zij ervaart die plek als heel fijn om te eten. Een van de kenmerkende plekken van Nijmegen. Waar mensen zichzelf kunnen en mogen zijn en waar je gewoon liefdevol, goed eten krijgt. Zonder poespas, zonder gefrut en getrut, gewoon lekker en ook nog gezond. Na de Plak mogen we ons laatste ijsje van het seizoen halen bij onze absolute topfavoriet wat betreft ijs: Madaq. Daarna is het klaar met de ijspret.
Morgenavond gaan we met z’n drieën borrelen op ons dakterras voor het fijne (na)zomeravond genieten. Hoef je natuurlijk niet ineens mee te stoppen na vakantietijd, toch…
Welkom terug hier op mijn blogje, mensen. Want ook dàt is natuurlijk sleur, dit blog. En ik ga weer met plezier mijn best doen om er lekkere, gemoedelijke -en soms hopelijk ook inspirerende- sleur van te maken.
Fijne nazomer-maandagavond, tot gauw.
Kiki
Zomervakantie 2024
Zomaar een zomeravond
We reden ‘s avonds naar de Hatertse & Overasseltse vennen, aten eerst een pannenkoek bij Sint Walrick en doken daarna de vennen in. De zonsondergang en rust daar: een avond om niet meer te vergeten.
Boswandelen bij Groesbeek
Natuurlijk ook weer met de Vespa er naartoe gezwierd- het blijft heerlijk. Glooiend, bosrijk, lekker verkoelend. In onze vorige woonplek kwamen we dagelijks in het bos, nu lopen we dagelijks in het stukje bos bij ons in het Goffertpark. Maar een ‘groot bos’ is nu een uitje geworden. En hèhè, eindelijk: na jaren zagen we weer eens een wild dier in ‘t bos: de zwarte ree nog wel.
Zwarte reeën schijnen best zeldzaam te zijn, dat maakte het dus extra speciaal om dit dier tegen te komen. En ‘hij’ bleef rustig liggen, ook dat. Een DIERbaar moment. Freek liep intussen, heel opvallend, steeds over de stukken bosgrond waar mos lag. Vond ie misschien lekker zacht en koel. We hadden een pittige wandeling achter de rug in de warmte en dat was te merken aan mijn lijf, alles deed pijn na afloop en niet zo’n beetje ook. Dus thuis werd het lui bankhangen en uitrusten.
Onbekend maakt benieuwd
We kozen twee voor ons onbekende plekken uit, die op OV trein- en busroutes liggen van en naar Nijmegen en werden weer blij verrast, net als vorig jaar.
Uur treinen vanaf Nijmegen en je bent in Breda. Een verrassend leuke, beetje ‘Frans achtige’ stad. Loop je het station van Breda uit dan val je hup, met je neus in de boter: stadspark Valkenberg is super sfeervol en terras T-huis is een heerlijke plek. Fijn eerste snufje kennismaking met deze hele mooie stad.
▼ Na een hapje en een drankje in het park, stuitten we op iets anders heerlijks…
▼ Blind Walls Gallery is een buitenkunstmanifestatie waarbij met muurschilderingen -en zoals hier bij de Grote Kerk panelen op de bouwschuttingen- van alles verteld wordt over Breda. Voor deze panelen in de vorm van de kerkramen hebben kunstenaars zich laten inspireren door de binnenkant van de Grote Kerk, die in de steigers staat.
▼ Happen bij Il Limone (Breda) was erg aangenaam!
▲ Wat betreft die op rechts: jep, wij zijn en blijven een klef stel, haha! En niet alleen in vakantietijd 😉
▲ Links: detail van de prachtige Grote Kerk. Onder en rechts: de Grote Markt, fijn plein.
Struinen bij het water
Zee, rivier, een beekje of een meer: water brengt meteen een snuf vakantiegevoel. Wij hoeven niet eens uitgebreid naar zee, maar een beetje water mag voor ons toch niet ontbreken in het vakantiepakketje.
▲ Bootje, bos, beekje en bakkie ijskoffie: we waren in Plasmolen bij de Mookerplas.
De wandeling bij de plas is leuk: zó loop je nog in het bos en dan ineens sta je bij het water. Fijn briesje op je snufferd; meer hebben wij niet nodig voor ‘t zwierige zomergevoel . De afsluiter bij Plasmolen op een terras met goddelijke ijskoffie (heerlijk: niet te zoet!) maakte het tot een -letterlijk- zalig middagje.
Onze vakantiedromen zijn nooit groot en ingewikkeld, maar een ding willen we volgend seizoen heel graag: een bootje huren en een dag varen. Het is nu te laat in het seizoen maar we hebben het al in de agenda gezet voor zomer ’25. Bij Plasmolen is genoeg aan botenverhuur en vaarmogelijkheden.
▼ Gisteren waren we samen met onze buurman een dagje bij zijn lief in Gorinchem. Ze woont daar fantastisch bij de uiterwaarden en rivier de Merwede. We werden vorige week door hen uitgenodigd om gezellig die kant op te komen en we hebben een superfijne, heerlijk relaxte dag gehad.
We genoten van de prachtige woonplek, het sfeervolle stadje, dat we zo lief in de watten werden gelegd, een heerlijke wandeling maakten en heel dierbaar geboomd hebben met z’n vieren. En ‘s avonds had Joke zalig gekookt. Vervolgens reden we met onze buurman samen weer terug naar Nijmegen, gezellige reis ook! Een heel fijne laatste vakantiedag. En dat ook weer bij het water en op een plek in het land die wij nog niet kenden. Ook Gorinchem is erg leuk, sfeervol en ‘eigen’. Een aanrader.
Het voelde voor ons alsof er gisteren een soort van zachte, bemoedigende wind door ons heen ging, die ons vandaag met liefdevolle, energie helpt bij de start van weer een nieuwe fase.
▼ Ik kocht, net als in Breda, ook in Gorinchem een vakantiesouvenir. Deze etagere is zelfgemaakt en was te koop in een gezellig koffietentje in Gorinchem. Het moest met ons mee, past helemaal op tafel bij mijn hobby restaurantje spelen. Volgende maand wil ik weer van start gaan trouwens en dan mag dit leukerdje meedoen. Voor chocolaatjes bij de koffie enzo. Het kopje op links is ook een vakantie-trofee, van HK Living. Helemaal heerlijk vind ik ‘m, die kleuren, de vorm… Er zit een stekje in dat hopelijk worteltjes gaat schieten.
Hobbyen in de keuken
We maakten hapjes die we altijd al eens wilden maken, waar je dan normaal niet aan toekomt. Tijdens onze zomervakantie dus wel. Zoals farinata en paneer. En regelmatig aten we ook nèt even andere dingen of aten we op andere plekjes, ook thuis.
▲ We maakten eindelijk eens paneer, dat stond al lange tijd op ons wensenlijstje. Het is een hele jonge, verse kaas, vergelijkbaar met hüttenkäse of bijvoorbeeld haloumi en hij wordt veel gebruikt in de Indiase keuken. Je kunt ‘m warm of koud eten en wij zijn er dol op. We kochten een kaasdoek en gingen gezellig aan de slag. Wij aten de paneer als bijgerecht, dus niet gebakken maar wel met wat smaakmakers (kurkuma, knoflook, agavesiroop, cayenne). Lekker bij een groentestoof zoals deze.
← Farinata is streetfood dat vooral gegeten wordt in Italië (Genua). De hartige plaatkoek is gemaakt van kikkererwtenmeel en je kunt ‘m beleggen met van alles en nog wat.
Deze wilden we ook al lange tijd maken, Dejan had het recept gevonden in een van de kookvideo’s die hij graag kijkt voor het slapengaan.
Voor hier op mijn blog zet ik er een soortgelijk recept bij van Food and Friends. Klik hier.
Tip van ons: laat het mengsel niet een uurtje trekken maar een paar uur (± 5). Gewoon buiten de koelkast. Dat maakt de farinata (doordat ie een heel klein beetje gaat fermenteren) luchtiger en lekkerder.
Wij belegden ‘m heel simpel met Griekse yoghurt (gemengd met wat uienpoeder, cayennepeper en knoflookpoeder), reepjes gegrilde paprika en plakjes olijf.
Ik denk dat ik deze ga maken voor mijn kookproject en ook als vriendin Anette volgende maand weer een dag in Nijmegen is.
Regelmatig halen wij eten bij Toko Rinus, vlakbij in de Hazenkamp. Deze keer kozen we allerlei hapjes van de kaart die we normaal niet nemen, bijvoorbeeld de kokosboontjes en wadjik, een koek van kleefrijst en gula djawa. Leuk en lekker, anders dan anders. Tafel dekken met een ander kleed erop en de avondzon deed de rest.
← Wil je wesp-vrij buiten zitten? Lees dit even.
Onze zondagsbrunch met ons bezoek (niet aan tafel maar -anders dan anders- in de zithoek) hielden we binnen, omdat er veel zoetigheid bij zat. Er zijn niet veel wespen dit jaar, maar met zoveel natuurschoon om ons heen, zijn nog genoeg wespen aanwezig die ons weten te vinden in geval van zoetigheid.
We leerden van een wespen-kenner: ‘ze hoeven maar één keer jouw adres te ervaren als leverancier van lekkers en ze onthouden dat ‘t hele seizoen. Dan blijven ze dus langskomen voor méér. Geef je ze juist geen enkele reden tot een bezoek (dus ook niet zoiets als een meloen open in de keuken laten liggen), dan slaan ze je over’.
Dat advies volgen wij op. Op de daktuin doen we koffietjes of eten we alleen het ‘minder boeiende spul’. Ik zie zeker het nut van wespen, maar blijf er ook gewoon bang voor. Dat bleek Maartje ook te zijn en dus was binnen brunchen heel welkom. Mocht jij dat nou ook zijn, weet dan dus: maak jouw plek oninteressant voor de familie wesp. Wij zien ze wel langs komen maar ze vliegen door, heel fijn!
Vertrouwd = ook vakantiegevoel
Dàt hebben wij zeker bij bepaalde plekjes in en rond Nijmegen. We kennen ze, waarderen ze en toch geven ze door hun sfeer en hun ligging elke keer weer een verrassend lekker er-even-helemaal-uit gevoel.
← Zoals bij Plek, bij ons in de omgeving.
Waar we voor de verandering niet gingen lunchen, borrelen of avondeten maar waar we een avondwandeling naartoe maakten, om vervolgens samen te snoepen van een dessertplankje + zelfgemaakte limonade en frisse peren mocktail.
Avondhap thuis, toet buiten de deur en lekker laat nog aan de wandel.
▼ Zaterdag in de stad: ons vakantie-to do-plannetje pakte niet helemaal uit zoals we wilden, maar een lekkere relaxte middag werd ‘t toch wel. Zeker omdat het nog zomervakantie was in Nijmegen en nog heerlijk rustig (behalve bij het mini museum dat we wilden bezoeken). Lunchen bij Gesha aan het water is ook fijn en altijd instant vakantiegevoel!
▼ De Kaaij is bekend terrein voor ons, dat wil zeggen: we komen wel eens op de herberg-boot, Opoe Sientje. Die is ook in de winter een bezoekje waard. Maar het festivalterrein in de zomermaanden geeft gegarandeerd een lovely scruffy summer vibe. Het terrein is nog een paar dagen open, tot september.
(zie ook mijn foto helemaal bovenaan dit blogbericht).
▼ Helaas was er bij de Kaaij -op de avond dat wij er waren- weinig open aan ‘eetbaars’, dus dronken we er alleen een biertje. Voor een leuk, lekker en niet al te ongezond maal schoven we vervolgens aan bij Hotel Credible. Ook een vertrouwd plekkie voor ons maar nog nooit een avondhap gegeten daar. Die viel bepaald niet tegen! Het soort streetfood dat we nou juist hoopten aan te treffen bij de Kaaij. Het terras van Credible is overdag wel lawaaierig met langsrijdend verkeer, maar wij aten er nu rond 19 uur en het was relatief rustig, fijn hangen daarbuiten.
▼ Het vertrouwde vakantiegevoel hebben we natuurlijk ook bij -je raadt het al- Philipse. It just keeps giving. We zaten er tijdens warme dagen in de schaduw met een erg fijn briesje. Juist dit soort plekjes maken Nijmegen tot Nijmegen. En Nijmegen heeft iets on-Hollands dus: vakantiegevoel! 😉
‘s avonds na het eten naar de stad voor een ijsje en dan een pop up parkje tegenkomen in een saaie winkelstraat.
▲ Deze uitspraak van filmmaker Joris Ivens (geboren in Nijmegen, gestorven in Parijs) blijft dierbaar vanwege de herkenning. Ik weet zeker dat ik niet de enige (na jaren) teruggekeerde inwoner van Nijmegen ben, bij wie dat zo is. Het Ivens monument staat op een nogal lelijk plekje in Nijmegen maar zo -met de zomeravondzon die met het monument speelt- heeft het toch iets speciaals…
← In Nijmegen weet je dat de zomervakantie voorbij is als er ineens weer groepjes studenten in de stad rondhangen, zoals hier in het Kronenburgerpark.
Introductiedagen, overal feestjes, grote groepen fietsende -en soms nog wat onwennig om zich heen kijkende- studenten die beginnen aan een gloednieuw hoofdstuk in hun leven.
Veel van hen zal het voorlopig niet lukken om een woonplek te vinden hier, helaas. Het is bizar hoe jonge mensen hun eigen leven maar half kunnen opstarten met de mega woningnood van nu. Laten we hopen dat het tij zal keren…
Ik zou bijna wel tegen elke studiebol die ik zie rondhangen nu in onze universiteitsstad, willen zeggen: good luck jij in fantastisch Nijmegen en dat je maar een mooie tijd mag hebben.
Pret in ‘t park
We hadden extra plezier van het Goffertpark.
Op warme dagen hebben wij met het Goffertpark een groene oase bij huis. En in vakantietijd ruim en rustig, een extra verademing. We hebben genoten van de zon door de bomen, verkoelende briesjes, Freek zien spelen met zijn fluffy vriendjes, een vlinder (het Bont zandoogje) uitgebreid begluren.
Vrijdagavond sloten wij onze vakantietijd alvast een klein beetje af in het park, met een mini flesje wijn en met meegenieten van Frank Boeijen in het Openluchttheater. Tickets waren op dag 1 ongeveer al uitverkocht maar zo kregen we er toch nog veel moois van mee. En het was prachtig…
Blij met ons eigen vakantie(t)huis
Als het in de zomer soms veel te warm is om op pad te gaan (of te regenachtig) worden we tòch blij van buiten, maar dan binnen ☺︎ Al dat groen om ons heen blijft iets speciaals.
Zelfs ‘s avonds de daktuin sproeien met de tuinslang na een warme dag -en dat de naaldboompjes en kruiden dan zo lekker gaan geuren- is een fijne klus. Vooral met een vleug oranje erbij, aan de horizon.
← Op de hele warme dagen bleven we overdag binnen, maar op normaal-warme dagen hielp onze nieuwe parasol enorm om net dat extra hoekje schaduw te maken, samen met het zonnescherm. Dan was het prima rondhangen op het terras!
Luchtballonnen. Ze komen en gaan deze vakantie. Steeds kleine verrassingen. Door ons vrije uitzicht kunnen we ze bijna altijd zien.
