Dinsdag 25 augustus 2020
En ineens laat heertje Herfst van zich horen…
De wind wordt steeds krachtiger en de bomen staan te zwieren. Morgen zal het nog onstuimiger zijn. Gisteren tijdens onze wandeling zagen we al een prachtige combi van zomer en herfst: goudgeel gemaaid korenveld, berkjes nog groen en een dreigende stormlucht (foto bovenaan).
Knus!
In huis wordt het intussen steeds knusser. Ook doordat we dingen terugvinden die ons oude huissie zo eigen maakten. Het hanglampje dat we maakten met een poot van een Ikea krukje, bijvoorbeeld. Zat nog in de lampen-verhuisdoos en hangt nu weer. Meteen vergroot dat het thuisgevoel.
Een wandkleed dat we al heel lang hebben en dat in Dieren in de slaapkamer hing, heeft ook weer een plekje gekregen. In de woonkamer nu, omdat het te mooi is. Dejan nam het mee uit zijn 20 jaar wonen en werken in o.a. Dubai.
Verder hebben we een uber knus slaapplekje gemaakt bij het raam in de werkkamer. Bedoeld voor ‘snurknachten’, ha! Wij gaan dan effe apart liggen, vooral Dejan kan giga concerten geven soms. En het is ook een plekje voor loge’s. Kan je lekker naar de sterren kijken, of in de boomtoppen. En als je een luid geritsel hoort buiten, hoef je alleen maar even je hoofd door het gordijn te steken, naar beneden te koekeloeren en je ziet meneer de vos door de bosjes sluipen!
Het overkwam mij 2 nachten terug. Magisch! Dan wonen we in de stad maar man, we zien nog meer beestjes hier in deze bosachtige wijk dan al die jaren in Dieren in onze boswijk. Daar hebben de dieren natuurlijk ook een enorm bos om zich schuil te houden, dat scheelt. Hier is het maar een klein gebiedje + een park.
En ja, wat je ‘s nachts ook zou kunnen horen (maar wat we helaas niet hoorden), is een dief die het achterlicht van onze Vespa loopt te jatten, de klootzak! Of het klotewijf, kan natuurlijk ook…
Dat is ook stadsleven, helaas. Wordt weer opgelost. Met o.a. een beschermhoes die ‘op slot’ kan, en bovendien zijn we bezig met het evt. huren van een garagebox hier op het terrein, de Vespa past namelijk niet in de berging. Maar het is wel weer effe wennen aan sommige dingen van de stad. Part of the package, zullen we maar zeggen.
En toch: het is een feest dat we hier dan verdorie wéér kunnen genieten van bosleven. Eekhoorns, valken, bosuilen, een specht en zelfs een vos onder je raam! Ik schreef het al vaker: bosleven 2.0.
Super dankbaar daarvoor.
Mmmmmm!
Oef, dat was een lekker maal zeg, vanavond! Neem een goeie vega hamburger (Beyond Burger van Beyond Meat bijvoorbeeld, of de vega hamburger van de Jumbo, ook erg lekker) en leg die op stevig desembrood dat je hebt besmeerd met BBQ saus (wij hadden die van hierboven). Roerbak kort wat groente die je lekker vindt. Wij hadden 2 kleuren paprika, tomaatjes, een geel pepertje, 2 teentjes fijngesneden knoflook en gesneden little gem sla (die laatste als allerlaatste erbij doen). En ja, klaar ben je. Smullen man…!
En de lunch mocht er ook zijn: gebakken eitje met vega bacon. Ook van de Jumbo. Lijkt net echt zo he, die pan?! Smaakt ook heel ‘echt’.
En verder…
…Heb ik wat werk gedaan voor het troostboekje en ook een overlegje gehad met de eventmanager van de oudereninstelling over het boekje. Even wat puntjes op de i, de exacte deadline vaststellen en concreet afstemmen met elkaar.
…Voor het eten maakten we een leuke wandeling door de omringende wijken. Doen een beetje dorps aan, leuk om doorheen te lopen. Grappig dat ik als kind altijd vlak in de buurt kwam als onze ouders ons naar de school in de stad brachten, maar dan heb je totaal geen weet van wat er allemaal aan buurten en wijkjes naast de route liggen. Door veel te wandelen in de stad, krijgen we een mooi beeld van onze eigen woonplek, ten opzichte van allerlei andere plekken in de stad. Geeft een handig kader.
En verder…ga ik nu slapen. Vanuit ons -ook al zo knusse- bed luisteren naar de wind die door de bomen briest. Het gaat dus hersftig worden morgen. Langzaam gaan we weer een nieuw seizoen in. De eerste herfst in onze thuisstad. Het mooiste seizoen wel denk ik, verheug me erop. En op de warmere herfstdagen blijven we er, als het even kan, lekker op uit trekken. Of mensen ontvangen op het terras. Met misschien terrasverwarming, of anders een dekentje, kop dampende thee, chocolademelk, gluhwein! September zal vast ook nog zomerse dagen gaan brengen maar stiekem verheug ik me al op dat dekentje en die gluhwein op ons terras…
We kwamen hier wonen toen het net de dag ervoor zomer was geworden en we hebben daar fantastisch en veel gebruik van kunnen maken. Vaak op pad, mensen ontvangen op ons terras, echt een fijne start, ondanks coronatijd. Maar nu mag het zoetjesaan best herfst gaan worden, wat deze tante betreft.
Ik ga afsluiten.
Onderaan nog fotocollage van onze ook al zo onstuimige Freek. Die heeft de storm in zijn leuke lijfje zitten. Spelen man, niet te filmen! En dan doodmoe ineens in slaap ploffen met z’n speelgoed. Te leuk gewoon. Ook te leuk: Jasper die een selfie nam, met Fiep op de achtergrond. Ja, onze beestenkinders kunnen wonderlijke dingen, ha! Maar net als bij mensen, pakte de selfie van Jasper ook wat ‘sloompjes’ uit. Om niet te zeggen: lichtelijk droevig. Toch zijn we trots dat Jasper dit kan! 😉
Vanuit Nijmegen welterusten en ciao, tot gauw.
Kiki
#Stormachtig
#HerfstVoorproefje
#Seizoenenmeisje
#NijmegenThuisstad
#OnzeKnusseBoomhut
#Troostboekje
#BijzondereBeestenkinders
#FijnVoer
