Mijn meisje is jarig.
(origineel in het Engels geschreven door mij, Dejan, vertaald met gebruik van ChatGPT & Google Gemini)
Dit jaar wil ik jarige Kiki in het zonnetje zetten, op haar eigen (en soms ons gedeelde) blog. Want het afgelopen jaar heeft haar liefdevolle aard zich weer op talloze, betekenisvolle manieren laten zien. Vooral voor mij.
Toen ik ziek was, behandelingen onderging en een van de donkerste tijden van mijn leven doormaakte, stond zij naast me. Een vaste aanwezigheid. Mijn sidekick. En nu, in de nasleep, is ze er nog steeds. Ze helpt me nog steeds overeind blijven. Tijdens mijn ziekenhuisopnames stond ze niet alleen naast me — ze kwam ook voor me op. Ze sprak zich uit, pleitte, beschermde. Ze gaf me kracht en hoop toen ik die zelf niet had.
Haar hart heeft ook plek voor anderen. Zoals voor onze buurman en vriend André, die pas is overleden. We liepen het laatste stuk in zijn leven met hem mee — meer als vrienden dan als buren. Ik zag hoe Kiki intuïtief begreep wat hij probeerde te vertellen aan ons, waar hij mee worstelde rond zijn ziekte. De gesprekken brachten hem rust — soms ook vreugde. En ons ook. Hij bleef langer zitten dan vroeger, vroeg om extra koffie, misschien wel om het fijne moment met elkaar nog vast te houden.
En toen André net was overleden, was Kiki meteen bezorgd om een andere kwetsbare buur. Ze wilde voorkomen dat die buur André’s dood moest ontdekken met de overlijdenskaart op het prikbord. Daarom bracht zij de familie van die buur meteen op de hoogte zodat zij het nieuws op een persoonlijke manier aan diegene konden uitleggen, voordat de kaart kwam.
Ik heb genoten om te zien hoe mensen als Vierdaagse wandelaars op haar reageerden, toen zij onze troostboekjes uitdeelde in het finish gebied. Vreemden, die zich voor haar openden, door haar warme welkom en die hun ervaringen en verhalen aan Kiki vertelden bij aankomst.
Kort voor onze bruiloft op 26 september 2008 vroeg de trouwambtenaar aan ons waarom we wilden trouwen. Mijn antwoord was toen eenvoudig: omdat ik trots op haar ben. En dat is nog steeds mijn antwoord vandaag.
Ik ken niemand die liefdevoller is dan Kiki.
En ik ben zó, zó trots.
Mijn Kiki is jarig. Ik hoop dat ik dit volgend jaar weer mag zeggen en vieren. En nog heel veel jaren daarna.
