Vrijdag 1 mei 2020
Vandaag werkte Kiki aan de inhoud van het Troostboekje, deed Dejan wat dankbare klusjes, en gingen er weer wat cadeautjes over en weer naar en van de buren.
Wij hebben een flinke maggiplant in de tuin, heerlijk spul! Je kunt ze bijna nergens kopen, het is een ouderwets kruid. Maar wij kregen ‘m ooit van (wijlen) achterbuurvrouw Wil, en hebben ‘m nog steeds staan. Hij verdwijnt in de winter, komt in de lente weer op, groeit snel (als je er eenmaal een hebt staan blijft ie geven, elke zomer weer) en is heerlijk in de soep bijvoorbeeld. Of in een salade.
We hingen een geurige bos daarvan aan de voordeur bij buurtjes Nellie en Jan. Effe een belletje: ‘Er hangt iets aan de deur’ met een praatje erbij. Even later hoorden we de voordeur bij Nellie opengaan, en nog weer later stond Nellie aan onze deur met vrolijke bloemetjes uit haar tuin (foto 2 + 3). Die bloemetjes zijn welkom, wat een gemis, het zelf weekendbloemen halen! Een luxe-gemis dat zeker, maar het is een feest, zelf bloemen uitzoeken.
Daarom is het extra leuk nu als er bloemetjes uit de tuin komen. Dejan plukte een paar dagen geleden ook stiekem een seringentak uit een tuin in de buurt (foto 1). Die tak hing over het tuinhek boven de stoep. Doet ie elk jaar ‘voor z’n meissie’, is een heimelijk leuke traditie hier. En zo worden we toch blij van de bloemen in huis!
Ook blij werden we van twee heerlijke hapjes: een snack-salade (voor de late trek) met witlof, druiven, manchego kaas en roquefort. Afgemaakt met olijfolie en peper is het een best gezond smulfeestje (foto 2) . De lunch vandaag bestond uit een opgepimpte left over van de risotto van gisteren. Toegevoegd: tuinboontjes. En nog extra olijfolie + Parmezaanse kaas. Alweer een feestje… (foto 1). We mochten er bij hoge uitzondering een wit wijntje bij, aangelengd met spa rood. Spritzer. Lekker fris, vinden we hier aangenamer dan de wijn puur. En dan is een wijntje bij de lunch om 13 uur ook minder ‘raar’.
En verder maakte Dejan een heel handig knopje op het vouwhekje naar de gang (foto 3). Dat hekje houdt onze Freek tegen, waar nodig. Die frummel kan namelijk in zijn enthousiasme zo de weg op rennen als je de voordeur opendoet en niet oplet. Dus daarom: hondenkindhek. Sluit met klittenband, werkt perfect. Alleen het openen en dichtdoen is een venijnig probleem voor reumapootjes, dat doet soms gemeen zeer. Daarom kwam er een knopje. En dat kleine knopje maakt een groot verschil!
Ook hing Dejan nog 2 tegeltjes aan onze mooie muur. Wij houden van deze muur (foto bovenaan), al toen we het huis bezichtigden in 2013. Een foeilelijke sierstripstenen, bruine muur maar wij zagen er wel wat in. ‘Wit verven, wordt het prachtig’, zeiden we tegen elkaar. Hij knapte er een stuk van op. Maar werd pas echt mooi toen er eenmaal herinneringen, kunstwerken en -werkjes, grapjes, cadeautjes en taferelen aan kwamen te hangen. Vandaag kwamen daar 2 tegeltjes bij, allebei een cadeautje van meneer Boslust aan zijn mevrouw Boslust.
Bij een van die 2 tegeltjes, hoort een lang verhaal. Daarover maandag meer.
Ook de beloofd lichtpuntjes komen dan, echt waar!
Voor nu: een fijn voorzichtig weekend gewenst (hier gaan we aan de vrijmibo) en vooral: dat het in goede gezondheid ‘gevierd’ mag worden.
Meneer & mevrouw Boslust.
