De uil en de bomen ontbreken maar zijn zelfportretten maken alles goed.
Wij bezochten afgelopen week Museum Arnhem, speciaal voor een uitgebreide expo van schilder Jan Mankes. Al jarenlang zijn wij dol op zijn werk. We hebben ook een paar kopietjes in huis, zoals de prachtige uil. Een aantal jaren geleden bezochten we een Jan Mankes tentoonstelling in Museum More in Gorssel. Dat was een vrij kleine collectie, maar wel een heel erg mooi deel van zijn werk. En nu er in Arnhem een veel uitgebreidere expo van Mankes hangt, moesten we er naartoe.
We misten zijn prachtige (winter)bomen-werk, dat hangt o.a. in Museum Belvédère in Herenveen (en in privécollecties wellicht). In Arnhem zie je dan weer wel de innemende zelfportretten van Jan Mankes en we hebben nog niet eerder zoveel verschillende technieken van hem bij elkaar gezien, magisch.
Al met al een rijke tentoonstelling, we hebben ervan gesmuld!
Van de rest van het museum hebben we een aantal dingen gezien, maar we kwamen lang niet aan alles toe en gaan zeker terug.
▲ Stiekem vond ik hier vooral de twee mensen /silhouetten tegen de heldere achtergrond ‘t mooist…
▲ ▼In een van de zalen een prachtige expo van Mariëlle Videler, die een jaar lang elke dag een vogel tekende. De tekeningen hangen niet ingelijst, maar alle vogels zijn geland op een takje. Heel inspirerend en fijn om in deze zaal te zijn; wat een liefde is er in dit werk gestopt.
In de beeldentuin kwamen we oog in oog te staan met het Kauwgommeisje van Ineke Kaagman. Het meisje mag door bezoekers beplakt worden met kauwgom. Ik ben blij dat ze ook wat roze kauwgom heeft gekregen voor een iets vrolijker touch…
Lief beeld. Ook een beetje droevig en creapy zelfs wel. Maar vooral fascinerend en inspirerend om te zien op welke unieke ideeën mensen komen. Ze geven je food for thought.
Kiezen
Blij dus, dat we gegaan zijn. Ondanks dat we het druk hebben en ook best nog moe zijn en een beetje overlopen soms. Dejan heeft nog heel wat herstel-energie nodig- hij gaat goed maar is er nog niet, dat heeft tijd nodig- en ik heb ruzie met mijn reuma-monstertje (nieuwe medicatie begint wel echt wat te doen, maar intussen flink ontstoken enkel, polsen, knie). En intussen rollen we weer volop in allerlei prachtige klussen, projectjes en afspraken. Dat is puzzelen en heel rigide zijn in het afstrepen: dit wel, dat niet, klaar.
Vandaag is een rustdag. Gisteren kwam Maartje weer voor ons traditionele sushi avondje, we hebben 7 uur lang zo dierbaar en fijn zitten bomen! Maar ‘ k lag wel een beetje laat in m’n bed dus vandaag: russssssttttt. Dejan net zo. Komende week weer vol aan de bak. Woensdag eindelijk weer samen op pad voor een overleg in het prachtige pand van de 4Daagse. Morgen en dinsdag diverse (fijne)afspraken met ruilkring-mensen. We hebben net een boekje gemaakt voor iemand uit de ruilkring, die in een katholiek dispuut zit dat 75 jaar bestaat. Een jubileumboekje dat komende week van de drukker komt. Nu weer verder met ons eigen boekje voor het najaar (de cadeautjestijd). Fijn!
Gelukkig leren we (ik vooral) van een coach (die heel luxe bij ons thuis komt theeleuten en meedenken) nòg beter wat zelfbescherming is. Iets met ‘kiezen’. Letterlijk en figuurlijk: na alles dat we achter de kiezen hebben, vooral heel -heel- héél erg voor onszelf kiezen. Dan denk je dat je dat al best goed kon. Maar neehoor; moet en kan nog veeeuuul beter…
Dus. Huiswerk, niet alleen thuiswerk.
Foto helemaal bovenaan: in de heerlijke winkel van Museum Arnhem was het zalig snuffelen en konden we een boekje met kaarten van Jan Mankes natuurlijk niet laten liggen.
Museumwinkels…their the best!
Fijne zondag.
Kiki
