Binnentuin, balkon, boekjes, bijzondere boom, brood, bezige bijtjes & bah brace.
De balkons van ons appartementencomplex worden momenteel schoongemaakt door een bedrijf. En we vinden het maar wat luxe, dat dit allemaal voor ons geregeld en gedaan wordt.
Het enige dat wij hoefden te doen, was de planten zoveel mogelijk weghalen van het dakterras. En omdat het een groot terras is, hebben wij nogal wat planten… We hebben de bomen laten staan en de bloeiers en kruidenplanten naar binnen gehaald. En nu hebben we een binnentuintje in de woonkamer.
Zit ik dan, met mijn rommelige ‘vlechtjes’ nog net niet achter de geraniums. ?
Morgen is de grote schoonmaak op ons terras (maar vandaag moest alles al weggehaald zijn). We kijken er naar uit om daarna een lekker schoon terras, weer fris en fruitig in te richten. Ons zomerparadijsje. Wat is het fantastisch om dat te hebben en wat is het fijn dat wij dat niet zelf hoeven schoon te maken.
Bah, brace
Ik moet weer een brace dragen momenteel. Het ding is op maat gemaakt en helpt bij het steun geven aan ontstoken gewrichten. Ik heb hem om mijn rechterhand voor mijn pols die ontstoken is, en de duim. Het geeft stevigheid, vermindert pijn en helpt ook om wat meer rust te hebben in de probleemgebieden. Schrijven gaat er goed mee trouwens, dus daar ga ik mee door. Al gaat het stukken langzamer. Dit bericht is ook al een paar dagen in kleine porties in voorbereiding. Lange tijd heb ik de braces niet nodig gehad maar nu is de boel toch te onrustig geworden. Het is een lelijk ding maar who cares. Het helpt en is nodig. Straks mag er weer een infuus in en dan kan de brace weer in de kast.
Boekjes, brood en bezige bijtjes
Ik ben fijn op dreef met boekjeswerk. Dejan is met onze website bezig, die wordt lekker fris weer. Is nog wel een tijdrovend project dus het duurt nog wel even voordat ie weer online is. Omdat het veel schrijfwerk is mag ik tussendoor bij wijze van pauze lekker fröbelen. Zo ben ik appelslingertjes aan het maken voor op ons Jonkerblos pop up terras, dat zaterdag van start gaat. Het appeltje is deel van het logo. Dat vind ik dan zo gezellig om te doen, zulk knutselwerk! Op de foto bovenaan, 2 appeltjes van mijn slinger.
De foto bovenaan is trouwens óók onderdeel van het schrijfpauze fröbelen: een mini mood board voor het Jonkerblos lunchterras dat ik vanaf september hoop te starten. Nicolette en ik gaan na de gezamenlijke aftrap van zaterdag, grotendeels ieder onze eigen terrasmomenten draaien. We zijn wel allebei standby als de ander draait voor calamiteiten en voor hulp waar nodig (ik bak met liefde bijv. taarten voor haar terras momenten en zij wil mij ook helpen) maar we gaan de terrasmomenten zelf invullen. Dat geeft een leuk soort vrijheid. Daardoor kunnen we allebei onze creativiteit uitleven. Zij gaat waarschijnlijk iets doen met burendag bijvoorbeeld en ik ga lunchterras doen.
Voor het lunchterras wil ik ook de aankleding een beetje aanpassen. Er een beetje een eethuisje van maken aan tafel. Ik heb via Marktplaats 3 bordjes gescoord die ik op de tafel wil gebruiken (te zien op de collage bovenaan). Alle borden probeer ik te houden in Delftsblauw en wit. Daarbij wil ik taartkleedjes gebruiken voor onder de borden. Met een leuk berichtje erop geschreven en het menu. En helemaal rechtsbovenaan op de collage zie je bestek in een ‘bestekzakje’ dat ik maakte. Die wil ik ook op de tafels leggen. Verder ga ik weckflessen gebruiken voor water en mini versies daarvan voor bloemetjes of kruidentakjes (vers van ons balkon). De kruiden die ik in de desbetreffende lunch gebruik, staan dan in de vaasjes op tafel (als we ze op het balkon hebben). Ik ben van plan om het lunchterras af te trappen met deze Italiaanse tomatensoep van Jamie Oliver, waarvoor ik in plaats van gedroogde tijm verse rozemarijn meerooster met de tomaten in de oven. Het is een zalige soep, aanradertje.
Kortom: snufjes fijne inspiratie weer.
Intussen heb ik ook weer een brood gebakken. Ik maak nog steeds zelf desem en ben allerlei verschillende varianten aan het uitproberen. Het leukste vind ik deze video van Maroeska Metz. Zij is ontwerpster maar kookt en bakt ook graag en goed. Haar video haalt de stress weg van het desem maken en broodbakken en brengt het plezier erin. Motto is: niet te moeilijk doen, gewoon lekker uitproberen en af en toe even ‘t koppie erbij. Dit is nu mijn brood bijbeltje geworden. En inderdaad: ik ben lekker aan het uitproberen en het werkt. Dit brood (dat je hierboven ziet) is tot nu toe mijn favoriete desembrood. Hij is nog steeds te zwaar en machtig en ziet er ook te lomp uit. Maar dat is mijn eigen schuld: ik heb volkoren speltmeel gebruikt. Dat is zwaarder. Anyway. Ik oefen en heb heel veel lol, juist ook in dat oefenen.
Als je ook een voor-het-plezier-thuis-brood-bakkertje bent, bekijk dan de video van Maroeska Metz echt eens. Ik moet er ook steeds om grinniken, ze brengt het relativerend en lekker rommelig. En dat is een understatement…
Bijzondere boom
Nu weer iets heel anders. Wij lopen ons in het Goffertpark vaak te verwonderen over bijzondere bomen. Het lijkt net een arboretum. Dejan kwam op het idee om te kijken of de gemeente geïnteresseerd is om de bijzondere bomen te voorzien van een nummer en dat wij dan een website maken waarop bij die nummers uitleg te lezen is over welke boom het is. En met een plattegrond, zodat je van bijzondere boom naar bijzondere boom kan struinen. De uitleg moet zo geschreven zijn dat het ook leuk is voor kinderen.
Nou hebben we, as we speak, geen tijd om dit meteen op te pakken want we hebben al zoveel te doen. Maar het voelt als een super leuk idee en zodra we een aantal klussen gedaan hebben en er weer wat rust komt, gaan we dit plannetje omzetten naar actie.
Speaking of… Wij kwamen zaterdag, tijdens onze wandeling naar de molen aan de Sint Annastraat (waar ik meel ging halen bij de bakker voor het broodbakken) een spectaculaire boom tegen. De pruikenboom. Je zal ‘m maar in je straat hebben staan, zoals de mensen in de Nijlpaardstraat in Nijmegen. En niet een beetje boom, een hele grote struik met heeeeuuuul veel ‘pruik’! We hebben ons wel 10 minuten staan verwonderen daar bij die mooie rooie. Verwonder je even mee? Het was grauw weer dus de foto’s zijn niet geweldig maar je ziet: wonderlijke weelde.
Tijdens onze wandeling streken we neer bij PLEK NMGN voor een drankje. Manlief had Oersoep (Nijmeegs bier) en ik had framboos-citroen kombucha. Die vond ik te zuur, trouwens. Wij hebben vaak kombucha van Zonnatura in de koelkast staan, die ik dan aanleng met wat spa rood. Die kombucha is lekker tintelend en licht zuur maar die van PLEK vond ik te zuur. We waren elkaar een beetje aan het jennen trouwens en probeerden, omdat een roos in een fles ons in de weg stond, elkaar op de foto te krijgen met die roos precies voor het gezicht. Maar je mocht als ‘geportretteerde’ wel bewegen en het de ‘fotograaf’ moeilijk maken. Je kunt zien wie het spelletje gewonnen heeft, ha!
Freek Frummel vond het allemaal maar flauwekul, wilde daar niet bij horen en trok zich terug onder een andere tafel op het terras. Die leeftijd heeft Freek nu, dat ie zich begint te generen voor zijn mensen-ouders, haha! En ja, onderaan dan ook nog even een normale foto van mijn mooie man. Ik vind het maar niks eigenlijk, dat gezicht van ‘m zo weggedrukt door een bloem. Een prachtbloem dat wel. En ik ben stiekem wel trots op het winnen van dit melige spelletje. ?
Nou ja, met husband & hond sluit ik dan mooi af. Morgen ga ik lunchen met Martine in de stad als de weergoden het ons gunnen en overmorgen gaan Anita en ik hetzelfde doen. Die dagen mis ik schrijftijd (voor heel gezellige redenen) dus nu: hup! ijverig verder!
Ciao, tot gauw.
Kiki
#
