Is ie hoor: de bijpraat.
Er kwam weer een berichtje van een lezer:
Ik zit me al sinds maandagochtend te verheugen op jouw bijpraat! Maar: wat in het vat zit verzuurt niet! Stiekem helpt dat dan wel om gewoon te gaan schrijven, moet ik bekennen. Positieve druk, helemaal niet erg.
Mensen wat een kloteweer. Maarja, de dagen gaan toch wel voorbij en er gebeurt van alles, regen of niet.
Lastig lijf
Te beginnen met de lastpost, dan zijn we daar vanaf.
Vanmorgen belde dokter Ferwerda (allergoloog ziekenhuis Rijnstate) met een nieuwe corona-vaccinatie-update. Het vaccinatie protocol dat ze mij gaan geven is wel zo’n beetje duidelijk nu. Het begint met een huidtest-allergie en als ik daar goed op reageer, ben ik in elk geval niet allergisch. Dan zou ik nog wel immunologisch kunnen reageren, wat gebeurt bij infuusbehandelingen waarbij ik een anafylactische shock ontwikkel (zodra het infuus te hoog staat).
Vanwege de kans op immunologische reactie, wordt de eerste vaccinatiestap uit voorzorg een kleine: 1/10 van het vaccin. Gaat dat goed, dan wordt de 2e stap een grotere, enz. Het verschil tussen allergisch reageren en immunologisch, is dat je bij een allergie überhaupt een bepaalde stof niet kan hebben, ongeacht hoeveel je van een bepaald stofje binnenkrijgt. En bij een immunologische reactie, reageert het immuunsysteem heel snel overprikkeld op bepaalde stofjes. Gelukkig kan je die stoffen (zoals in mijn geval het reuma infuusmiddel) nog wel krijgen, maar alleen in kleine stappen.
Op basis van teksten die zowel de allergoloog als ik kennen van de RIVM site, hebben we vastgesteld dat eigenlijk alleen de RNA vaccins (Pfizer en Moderna) geschikt zijn voor mij. Dat heeft te maken met het reuma middel dat ik krijg en dat als contra indicatie wordt gegeven voor de vector vaccins. Het is niet onmogelijk, maar het is ook niet heel wenselijk. Nou begreep ik dat mijn doelgroep –medisch risico- op dit moment wordt uitgenodigd voor vaccinatie en sowieso Pfizer of Moderna krijgt. Gelukkig. Zodra ik de oproep heb, bel ik het allergiecentrum en gaan ze me inplannen. Het kan nu snel gaan en dat vind ik fijn.
Volgens mijn reumatoloog moet er nog 3 maanden pauze zitten tussen vaccin en reuma-infuus. Daar schrok ik wel van. Stiekem hoop ik dat ik dat verkeerd begrepen heb. Geduld… Met de betere pijnstiller die ik inmiddels heb gekregen (die tot nu toe niet al teveel bijwerkingen geeft, Meloxicam) is er weer wat ademruimte doordat ik niet meer zo beroerd slaap. Die schouder houdt me nu veel minder wakker, de pijn neemt af en de zwelling ook al een beetje.
Verder komt er eind deze maand een echo van de schouder, zonder injectie (omdat dat zo’n martelgang is) maar wel een grondig onderzoek om in kaart te brengen hoe de situatie is en of er reuma-schade optreedt. Zoniet, dan kan ik met deze goeie pijnstiller tijdelijk de situatie onder controle houden, totdat ik weer aan het reuma infuus kan.
Ik ga uit van deze goede wending, en niet van het slechtere scenario dat er permanente schade zit in mijn schouder. Ik vermoed dat het een felle ontsteking is, die we er straks wel weer goed onder krijgen met de infuusbehandeling. Voor nu ben ik al blij dat de nieuwe pijnstiller een duidelijk verschil brengt, hoera.
Prettig plannetje
Samen met buurtgenoot Nicolette (zij woont 2 appartementblokken verderop) is er een plannetje ontstaan voor een heel erg leuk project. Initiatief van Nicolette, ik haakte aan en samen hebben we het z’n vormgegeven en uitgewerkt tot een officieel plan.
In eerste instantie was ik terughoudend, vooral ook door mijn lastige lijf. Maar toen bleek dat Nicolette en ik een klik hebben, dat we de beperkingen juist prima kunnen accepteren en dat we de mogelijkheden versterken bij elkaar (zij is een verbinder en een organisator, ik een verzorger en een creatieveling), besloten we er wel voor te gaan. We werden er allebei helemaal blij van toen de concrete ideeën ontstonden. En zo kwam er een plan.
Ik schrijf er concreet iets over als het echt door kan gaan. Wat ik nu vooral hier kwijt wil, is dat het een boost geeft en blij maakt om er mee bezig te zijn. Deels ook om dat ik er straks mijn kookliefde heel fijn in kwijt zou kunnen. Nicolette heeft ons plan op papier gezet, ik heb de tekst bijgeschaafd. Dejan en ik hebben vervolgens een logo gemaakt, en Dejan heeft het plan voorzien van een professionele lay out. Gisteren heeft Nicolette het plan gestuurd naar de woningcorporatie, die ons evt. gaat helpen met opstarten en de eerste reactie is bemoedigend, dinsdag wordt ons plan daar besproken.
Fingers crossed. In elk geval krijgen wij er nu al energie van, dat is stap 1.
Terrastijd!
Vriendin Anita was vorige week hier en we hebben heerlijk op ons dakterras gezeten maar ook op het terras van de Houtwerf, bij PLEK. We wilden de drukte in de stad vermijden (het was de eerste dag dat terrassen weer open waren), maar wel een lekkere wandeling maken en toch ook even het feit vieren dat terraszitten weer kan. Bij PLEK was het relaxt. Gezellig maar niet poepiedruk, veel beter dan de binnenstad. En iedereen leek blij te zijn, een heel fijne, opgeluchte vibe hing er, bijzonder. Ook is er een nieuw terras bij het Goffertpark sinds zaterdag (Buuv) en daar hopen Dejan en ik snel neer te strijken. Met buuf Nicolette ga ik er ook gauw een bakkie doen.
Dejan en ik waren trouwens nog wel in de stad, maandag. Op de markt voor bloemen, kaas en nootjes. Prachtige pioenrozen gekocht. En mijn lievenlingskaas peccorino. We parkeren de Vespa bij een bezoekje aan het centrum nu steeds in een wijkje in de buurt ervan en wandelen dan het laatste stuk. Elke keer een andere wijk, voor voor het verder verkennen van onze thuisstad. Het is en blijft heerlijk, dat we stads wonen bij het mooiste park van Nijmegen maar dat we juist net niet in de drukte van het centrum zitten (deze wijk is zo ontzettend rustig en fijn!).
Wat lag er op het bordje?
Ik ga ruim een week terug, toen we o.a. dit recept aten, met pickletjes (gefermenteerde groente). Deze keer gebruikten we (volgens recept) pickles uit een potje maar meestal zijn ze zelfgemaakt bij ons, dat doe ik al een paar jaar. We hebben de de pickle pers ook nu alweer een flink aantal dagen in de wacht staan in de keuken (foto 3 hierboven). Rode paprika, rode peper, komkommer, bleekselderij, rode ui, knoflook en gember zitten erin (en zout dus). Ik laat de pickles deze keer wat langer rusten omdat ik benieuwd ben of dat een pittiger zuurtje geeft. Binnenkort mogen de pickeltjes uit hun hok, ha! Dan eten we ze bij deze spicy sticky tofu met roergebakken Chinese kool (dit is een leuk recept).
Ook maakten we weer radijsjesstoof (foto bovenaan en foto 4). Heerlijk blijft ie! Mogen we maar af en toe, want die puree en de stroop: zo gezond is ‘t nou ook weer niet.
Eergisteren aten we weer een recept van de website van Martine. Op herhaling omdat ie zo zalig was: gado gado. En ook gisteren stond er een recept van haar op tafel: courgette pasta (foto 1). Die was nieuw voor ons, en is ook een aanrader!
Servisch feestje
Vandaag trouwens beduidend minder gezond voer, maar wel feestelijk. Wij vieren op 6 mei altijd Slava, een Servische feestdag van Dejan z’n familie en mijn schoonfamilie. En vier je een Servische feestdag, dan eet je feestelijk royaal en zeur je niet over vet, koolhydraten en andere ongein. Ik neem de trap morgen wel een keertje extra (lees: de 7 trappen….)
Ontbijt was met verse croissantjes en feeststol (we hadden van Pasen nog een stuk in de vriezer). Vervolgens een lunch met een heerlijke kaasomelet van Jamie Oliver op geroosterd brood (foto 2), en vanavond hadden we een Servisch feestmaal waar EN pasta, EN aardappeltjes in zaten. Met rode uitjes, veel paprikapoeder dat alles gebakken in een flinke plens olie. Wel met een salade erbij voor nog enig groen. Grenadir marš heet het, omdat het oorspronkelijk bedoeld was voor de marcherende grenadier soldaten die stevige kost nodig hadden. Goddelijk comfort food, maar oh zo ‘fout’. Voor een feestdag mag het, morgen doen we weer normaal.
Genoeg gebabbeld weer, op naar dromenland.
Hieronder wat foto’s die meer lente uitstralen dan het weer momenteel doet. Ik wil de zon zien!
Morgen een blogje over het experiment met onze kleurige geurige, pittige pickletjes. Hopelijk zijn ze nòg lekkerder als ze wat langer staan. We gaan ‘t meemaken.
Ciao, tot gauw.
Kiki
#Haptips
#Lastiglijf
#Lekker(s)inmaken
#Lentefeest
#Zogroen!
#Bosrijkwonenindestad
▼Pioenrozen van de markt. Als het buiten niet wil, dan de vrolijkheid maar naar binnen halen.
▼Ons laatste ‘onbekende seizoen’ hier in de boomhut en dan zijn we het jaar rond. Ook de lente verrast ons. Zo extreem fris en licht, dat lentegroen hier! Onze Freek moest er ook bij, al zit ie recht in het tegenlicht. De foto linksonder is het uitzicht vanuit de woonkamer, de andere drie zijn genomen vanuit onze werkkamer.
