Afgelopen dagen
(een kort bericht 😉 )
Bovenaan: ramanas, een paar dagen geleden ‘ontdekt’. Het is een knolgewas net als bijvoorbeeld radijs en knolraap. En hij is lekker pittig joh! Wij aten ‘m voor deze eerste keer gewoon rauw, in dunne plakjes besprenkeld met olijfolie met wat citroensap erdoor. Een beetje peper erover maakt ‘m extra pittig.
Hieronder: de pleegmannen hadden weer een weekend vol belevenissen bij ons. Ze bouwden aan een hut in het bos. De basis staat er al een tijdje en toen ze ‘m zagen werden ze er als magneetjes naartoe getrokken. Die hut moest afgebouwd worden, vonden de mannen. Eerst even lekker schaften in de hut (broodjes mee) en daarna: bouwen! Dat werd gesleep met takken, stoer doen met zware stukken boomstronk, en: samenwerken. Dat is niet altijd hun sterkste kant 😉 maar nu bij hun gezamenlijke boomhutmissie ging het super. Mooi om te zien.
Het waren prima dagen weer. Het is leuk om de mannen te zien genieten van terugkomende dingen (zoals samen uitgebreid ontbijten aan tafel op zondagochtend). En ja, dan is het zondag rond etenstijd ook wel weer fijn: niet meer hoeven opletten, alles weer opgeruimd en schoon en het huis weer voor onszelf. In de kamer hangt dan een fijn soort rust. Calm after the storm ☺️
En na het genieten van de stilte is er dan weer die leegte. Dirk-leegte. Gaat niet zomaar weg, dat is wel duidelijk. We hebben het er maar mee te doen.
En dan nu even een weerbabbel, lekker luchtig.
Het is herfst. Of nee: voorjaar. En toch herfst.
We beginnen geloof ik een soort van permanent herfstklimaat te krijgen hier met af en toe een paar dagen zomer, winter, lente. Ook dat lijkt een Nieuw Normaal te worden. Eng wel.
Vijf dagen geleden zat ik op een zonovergoten terrasje in Nijmegen met m’n tante. We zijn zelfs de schaduw in gegaan omdat het in de zon gewoon te warm werd. We konden niet goed zien of het bijen of wespen waren maar we werden op dat terras lastiggevallen door flink wat vliegende zoemers. En niet alleen wij.
Zomer in februari en nu herfst in maart.
Op de foto hieronder zie je mijn tante op dat terrasje in Nijmegen. Met Sam, puppy van mijn nicht. Tante heeft net als veel opa’s en oma’s met kleinkinderen, haar vaste oppasdagen. Ze is dol op haar ‘kleinhond’!
Wij zijn hier duidelijk niet de enige hondenpapa en -mama. ☺️
Ik ga afronden want ik zou het kort houden.
Heb een mooie maandag en waai niet weg… ??
Tot gauw.
